Marina Amerikane teston raketën me lëndë djegëse të ngurtë nga droni për të rritur fleksibilitetin e goditjes në hapësirën ajrore të kontestuar
Marina e Shteteve të Bashkuara ka arritur një moment të rëndësishëm në teknologjinë e raketave duke kryer me sukses lëshimin e parë nga ajri të një rakete me lëndë djegëse të integruar (SFIRR) nga një platformë ajrore pa pilot. Ky test, i kryer nga Divizioni i Armëve të Qendrës së Luftës Ajrore Detare (NAWCWD), përfaqëson një përparim të madh në modernizimin e sistemeve të raketave me rreze të gjatë veprimi. Duke integruar sistemet e shtytjes dhe kontrollit të zjarrit të teknologjisë së fundit në një demonstrues raketash në vetëm 12 muaj, Marina ka demonstruar aftësinë e saj për inovacion të shpejtë dhe vënien në lëvizje të armëve të gjeneratës së ardhshme.
Teknologjia SFIRR (Raketa me lëndë djegëse të integruar) ofron një paradigmë të re në shtytjen e raketave. Ndryshe nga sistemet tradicionale me lëndë djegëse, të cilat zakonisht mbështeten në lëndë djegëse të lëngshme dhe mekanizma kompleksë djegieje, SFIRR përdor një burim të lëndës djegëse të ngurtë që vepron si lëndë shtytëse ashtu edhe si pjesë e përbërësit strukturor të raketës. Kjo eliminon shumë nga sfidat e projektimit dhe logjistikës që lidhen me trajtimin dhe ruajtjen e lëndëve djegëse të lëngshme, veçanërisht në mjediset luftarake. Përveç kësaj, sistemet e lëndëve djegëse të ngurta janë në thelb më të qëndrueshme dhe më të lehta për t’u integruar në platforma të ndryshme lëshimi. Duke kombinuar fazën e përshpejtimit të një rakete me shtytjen e qëndrueshme të një rakete ramjet në një paketë kompakte të lëndëve djegëse të ngurta, SFIRR arrin shpejtësi të larta në distanca të gjata duke ruajtur manovrim superior. Kjo e bën atë ideal për të goditur objektiva që lëvizin shpejt ose në distancë me saktësi të lartë.
Testi i fundit përfshinte lëshimin e SFIRR nga një automjet shënjestër pa pilot BQM-34, i cili ishte i pajisur me një sistem të sofistikuar kontrolli zjarri për të koordinuar lëshimin. Kjo përfaqëson jo vetëm një përparim në shtytje, por një evolucion strategjik në mënyrën se si Marina Amerikane synon të vendosë armët e ardhshme. Duke lëshuar raketa nga platforma pa pilot, Marina Amerikane mund të përballet me kërcënime në distanca të vështira, duke mbajtur si asetet me pilot ashtu edhe personelin larg rrezikut. Kjo qasje gjithashtu prezanton fleksibilitet më të madh operacional, pasi sistemet pa pilot mund të vendosen në zona të kontestuara ose të mohuara ku avionët me pilot mund të përballen me rreziqe më të mëdha.
Divizioni i Armëve të Qendrës së Luftës Ajrore Detare (NAWCWD), me seli në China Lake, Kaliforni, është qendra kryesore e kërkimit dhe zhvillimit të Marinës Amerikane për sistemet e armëve. Si Integratori Kryesor i Prototipeve në këtë projekt, NAWCWD kombinoi me sukses teknologjitë e shtytjes, avionikës dhe kontrollit të zjarrit në një demonstrues të vetëm, gati për fluturim, në më pak se një vit. Ky arritje nxjerr në pah aftësinë e qendrës për të përkthyer me shpejtësi kërkimet e reja në zgjidhje praktike dhe të dislokueshme. NAWCWD punon në bashkëpunim me agjencitë qeveritare, partnerët e industrisë së mbrojtjes dhe institucionet akademike për të përshpejtuar inovacionin dhe për të siguruar që Marina të ruajë një avantazh teknologjik në një mjedis sigurie globale gjithnjë e më të kontestuar.
Nga një këndvështrim taktik dhe strategjik, suksesi i SFIRR mbart implikime të gjera. Dizajni i tij kompakt dhe sistemi i thjeshtuar i karburantit zvogëlojnë barrën logjistike dhe e bëjnë atë të përshtatshëm për një gamë të gjerë platformash, nga avionët luftarakë të pilotuar deri te sistemet ajrore pa pilot. Rrezja dhe shpejtësia e rritur ofrojnë zarfe më të mëdha angazhimi, duke u lejuar komandantëve të neutralizojnë kërcënimet përpara se ato të vijnë në distancë efektive goditjeje. Shtytja e shpejtë dhe e qëndrueshme e avionit me lëndë djegëse të ngurtë është veçanërisht e dobishme për depërtimin në sisteme të përparuara të mbrojtjes ajrore ose për ndjekjen e objektivave të ndjeshëm ndaj kohës. Në një skenar luftimi në të ardhmen, këto aftësi rrisin aftësinë e Marinës për të projektuar fuqi, për të kryer sulme të thella dhe për të vepruar me shkathtësi në shumë fusha.
Ky demonstrim i suksesshëm është më shumë sesa një arritje teknike – është një tregues i qartë se Marina Amerikane po lëviz me shpejtësi për të modernizuar arsenalin e saj dhe për të ruajtur epërsinë në luftën me raketa. Mësimet e nxjerra nga testi SFIRR tashmë po zbatohen në zhvillimin e një prototipi rakete edhe më të përparuar, të fokusuar në rritjen e shpejtësisë, rrezes së veprimit dhe fleksibilitetit operacional. Ndërsa kundërshtarët e mundshëm investojnë në armatimet e tyre të përparuara, iniciativa të tilla sigurojnë që Marina Amerikane të mbetet në ballë të aftësisë globale luftarake detare.
Fraksion.com
