Gjermania dhe SHBA krijojnë Qendrën Evropiane të Raketave për të furnizuar Forcat e NATO-s

Më 8 maj 2025, Kompania Gjermane Rheinmetall dhe Lockheed Martin nga Shtetet e Bashkuara zyrtarizuan krijimin e një qendre të re prodhimi raketash në Gjermani, të fokusuar në furnizimin e forcave të NATO-s me armë kritike të drejtuara, të tilla si raketat GMLRS, ATACMS dhe Hellfire. Njoftimi vjen pas nënshkrimit të një Memorandumi Mirëkuptimi dhe konfirmon krijimin e një qendre evropiane të përsosmërisë për prodhimin dhe shpërndarjen e raketave. Rheinmetall do të udhëheqë sipërmarrjen e përbashkët. Kjo iniciativë përputhet me kërkesën në rritje për municione në Evropë, duke synuar forcimin e aftësive të mbrojtjes kolektive dhe përforcimin e sovranitetit industrial evropian në sektorin e mbrojtjes.

Objekti i ardhshëm, i vendosur në Unterlüß, Gjermani, do të fillojë ndërtimin e uzinës së vet të motorëve të raketave të ngurta (SRM) në qershor 2025. Sipas planifikimit të përbashkët të paraqitur publikisht nga Rheinmetall gjatë thirrjes së investitorëve në tremujorin e parë 2025, vendi do të ketë një kapacitet vjetor të vlerësuar prej 10,000 raketash, duke përfshirë municionet kryesore të pajtueshme me NATO-n: GMLRS, ATACMS dhe Hellfire. GMLRS, i përdorur gjerësisht në sistemin HIMARS, ofron aftësi goditjeje me rreze të mesme shumë të saktë. ATACMS sjell thellësi taktike me rreze të gjatë, ndërsa raketat ajër-tokë Hellfire janë thelbësore si në angazhimet precize me krahë rrotullues ashtu edhe në ato me dronë.

I iniciuar për të adresuar çekuilibrin në rritje midis kërkesës për raketa dhe prodhimit industrial në të gjitha vendet e NATO-s, i përkeqësuar nga lufta në Ukrainë, ky sipërmarrje përfaqëson një hap të qëllimshëm drejt riarmatosjes së inventarëve evropianë dhe ndërtimit të rezistencës ndaj krizave të ardhshme. Strategjia e përbashkët Rheinmetall-Lockheed synon gjithashtu të sigurojë furnizime më të parashikueshme dhe autonome me raketa brenda BE-së, në një kohë kur vetëm prodhimi amerikan ka luftuar për të mbajtur ritmin me detyrimet vendase dhe ndërkombëtare.

Njoftimi i Rheinmetall për të ardhurat e 8 majit 2025 i përforcon vizualisht këto qëllime. Ai e etiketon në mënyrë të qartë sipërmarrjen e përbashkët si një “qendër evropiane të përsosmërisë” për prodhimin dhe shpërndarjen e një spektri të gjerë raketash. Ai thekson katër ambicie kryesore: përmirësimin e sigurisë dhe autonomisë në Evropë, udhëheqjen e projektit nën menaxhimin gjerman të Rheinmetall, nisjen e prodhimit SRM në Unterlüß dhe arritjen e një objektivi prodhimi prej 10,000 raketash në vit. Imazhet e katër raketave ilustrojnë më tej fokusin operacional, ndërsa mesazhi pasqyron përparësitë më të gjera të NATO-s: sigurinë, qëndrueshmërinë industriale dhe kapacitetin e vendosjes së shpejtë.

Në terma buxhetorë, ndërsa shifrat e sakta mbeten të pazbuluara, përfshirja e Rheinmetall sugjeron shpenzime kapitale shumëvjeçare në qindra miliona euro, në përputhje me investimet e saj të fundit në fabrikat e municioneve dhe linjat e prodhimit të automjeteve. Shtrirja industriale, që mbulon SRM-të dhe montimin e plotë të raketave, pasqyron jo vetëm ambiciet e shkallëzimit ekonomik, por edhe objektivat e integrimit të zinxhirit të furnizimit.

Ky partneritet gjermano-amerikan nuk është i pari i këtij lloji. Më parë, Lockheed Martin dhe Rheinmetall bashkëpunuan në GMARS (Sistemi Global i Raketave të Artilerisë Mobile), një sistem modular raketash me lëshim të shumëfishtë i pajtueshëm me municionet e NATO-s dhe i pozicionuar si një alternativë plotësuese ndaj HIMARS në teatrot evropiane. Në krahasim, kjo sipërmarrje prodhimi raketash është më e integruar vertikalisht, duke përfshirë shtytjen, montimin dhe përfundimisht shpërndarjen brenda vetë Evropës. Përpjekja shënon një zhvendosje nga zhvillimi i platformës në krijimin e ekosistemit të raketave me spektër të plotë.

Të dhënat e Shitjeve Ushtarake të Huaja (FMS) konfirmojnë se Evropa mbetet një kliente e madhe për raketat me origjinë nga SHBA-ja. Polonia, Rumania dhe Gjermania tashmë kanë marrë GMLRS nëpërmjet platformave HIMARS. ATACMS tani diskutohet gjithnjë e më shumë për transferimin e ardhshëm në shtetet e zgjedhura të NATO-s sipas klauzolave ​​të përdorimit të kufizuar. Ndërkohë, Franca dhe Republika Çeke kanë blerë raketa Hellfire, kryesisht për përdorim me helikopterë sulmi dhe dronë. Vlerësimet e ardhshme nga industria sugjerojnë se kërkesa në rritje evropiane do të nxisë më shumë logjistikë lokale të shpërndarjes së FMS dhe do të kompensojë prodhimin, trende nga të cilat uzina Rheinmetall-Lockheed është projektuar të përfitojë.

Në një kontekst më të gjerë të prodhimit të raketave, Evropa po rrit gjithashtu aftësitë e saj të brendshme. MBDA po zgjeron prodhimin e sistemeve MMP dhe Akeron, ndërsa partneriteti i Kongsberg me Nammo për raketat NSM dhe JSM plotëson peizazhin. Megjithatë, asnjë nuk përputhet me vëllimin ose gjerësinë e municioneve si kjo sipërmarrje transatlantike, e cila do të unifikojë dizajnet amerikane dhe montimin evropian nën një kornizë të vetme.

Iniciativa e përbashkët e prodhimit të raketave Rheinmetall-Lockheed Martin në Gjermani nuk është vetëm një projekt i ri industrial, por është një gur themeli i arkitekturës afatgjatë të sigurisë së NATO-s. Duke ankoruar prodhimin e raketave në Evropë, aleanca përmirëson gatishmërinë e saj, forcon pavarësinë e mbrojtjes industriale dhe siguron aftësinë e saj për t’iu përgjigjur me shpejtësi kërcënimeve të reja. Kjo nuk ka të bëjë vetëm me prodhimin, por edhe me vazhdimësinë strategjike dhe parandalimin në një epokë të presionit ushtarak në rritje mbi krahun lindor të NATO-s.

Fraksion.com