Protestat anti-Hamas po rriten në Gaza ndërsa kontrolli i hekurt i grupit rrëshqet

“Jashtë! Jashtë! Jashtë!”

Zëri në videon e Telegramit është këmbëngulës. Me zë të lartë. Ndonjëherë muzikore.

Dhe mesazhi i paqartë.

“I gjithë Hamasi, jashtë!”

Në rrugët e Gazës, gjithnjë e më shumë palestinezë po shprehin sfidë të hapur kundër grupit të armatosur që sundon Rripin për gati 20 vjet.

Shumë e konsiderojnë Hamasin përgjegjës për zhytjen e territorit të vogël e të varfër në krizën më të keqe me të cilën janë përballur palestinezët në më shumë se 70 vjet.

“Dërgo mesazhin”, thërret një turmë tjetër, teksa vërshon nëpër rrugët e shkatërruara të Gazës: “Hamasi është plehra”.

“Bota është mashtruar nga situata në Rripin e Gazës,” thotë Moumen al-Natour, një avokat dhe ish i burgosur politik nga Gaza, i cili ka qenë prej kohësh një kritik i zëshëm i Hamasit.

Al-Natour na foli nga mbetjet e copëtuara të qytetit të tij, nga ana e dobët e kanavacës së çadrës, e cila tani përbën një pjesë të shtëpisë së tij që ngrihet pas tij.

“Bota mendon se Gaza është Hamas dhe Hamasi është Gaza,” tha ai. “Ne nuk zgjodhëm Hamasin dhe tani Hamasi është i vendosur të sundojë Gazën dhe ta lidhë fatin tonë me fatin e tij. Hamasi duhet të tërhiqet.”

Të flasësh është e rrezikshme. Hamasi nuk e ka toleruar kurrë mospajtimin. Al-Natour duket i patrembur, duke shkruar një rubrikë të furishme për Washington Post në fund të marsit.

“Të mbështesësh Hamasin do të thotë të jesh për vdekjen e Palestinës,” shkroi ai, “jo lirinë palestineze”.

A nuk ishte e rrezikshme të flisje në këtë mënyrë, e pyeta.

“Duhet të rrezikojmë dhe të flasim”, u përgjigj ai pa hezitim.

“Unë jam 30 vjeç. Kur Hamasi mori pushtetin, unë isha 11. Çfarë kam bërë me jetën time? Jeta ime është humbur mes luftës dhe dhunës në rritje për asgjë.”

Që kur Hamasi mori kontrollin e Gazës në vitin 2007 duke dëbuar me dhunë rivalët politikë, një vit pas fitores së zgjedhjeve kombëtare, ka pasur tre luftëra të mëdha me Izraelin dhe dy konflikte më të vogla.

“Njerëzimi kërkon që ne të ngremë zërin,” tha al-Natour, “pavarësisht shtypjes nga Hamasi”.

Hamasi mund të jetë i zënë duke luftuar Izraelin, por nuk ka frikë të ndëshkojë kritikët e tij.

Në fund të marsit, 22-vjeçari Oday al-Rubai u rrëmbye nga persona të armatosur nga një strehë refugjatësh në qytetin e Gazës.

Disa orë më vonë, trupi i tij u gjet i mbuluar me plagë të tmerrshme.

Komisioni i Pavarur Palestinez për të Drejtat e Njeriut tha se Oday ishte torturuar, duke e quajtur vdekjen e tij “një shkelje të rëndë të së drejtës për jetë dhe një vrasje pa gjyq”.

Al-Rubai kishte marrë pjesë në protestat e fundit kundër Hamasit. Familja e tij fajësoi Hamasin për vdekjen e tij dhe kërkoi drejtësi.

Ditë më parë, një al-Rubai i frikësuar postoi një video të errët dhe me kokrra në mediat sociale në të cilën ai shprehte frikën e tij se militantët e Hamasit po vinin për të.

Gaza është bërë një qytet fantazmash, tha ai, duke hedhur një vështrim mbi supe.

“Unë jam bllokuar në rrugë, pa ditur se ku të shkoj. Nuk e di pse më ndjekin. Na shkatërruan dhe na sollën rrënim.”

Në funeralin e tij, një turmë e vogël kërkuan hakmarrje dhe përsëriti kërkesat që Hamasi të largohej nga Gaza.

Verën e kaluar, Amin Abed pothuajse pësoi të njëjtin fat, pas vendimit të tij për të folur kundër Hamasit.

Militantët e maskuar e rrahën pa kuptim, i thyen kockat në të gjithë trupin dhe i dëmtuan veshkat. Abed mbijetoi, por iu desh të kërkonte trajtim mjekësor jashtë vendit.

Tani që jeton në Dubai, ai është ende i përfshirë në lëvizjen e protestës dhe beson se autoriteti i Hamasit është zvogëluar.

“Fuqia e Hamasit ka filluar të zbehet”, më tha ai.

“Ajo synon aktivistët dhe civilët, i rrah dhe i vret për të trembur njerëzit. Por nuk është ashtu siç ishte më parë.”

Përpara rënies së armëpushimit muajin e kaluar, luftëtarët e Hamasit dukeshin të synuar për shfaqje shumë të dukshme të fuqisë.

Por tani, me Izraelin që sulmon sërish pamëshirshëm, të njëjtët persona të armatosur janë tërhequr nën tokë dhe civilët e Gazës janë zhytur përsëri në mjerimin e luftës.

Disa nga protestat më të fundit sugjerojnë se civilët, të shtyrë në skaj të çmendurisë nga bombardimet izraelite për një vit e gjysmë, po humbasin frikën e tyre ndaj Hamasit.

Beit Lahiya, në skajin verior të Rripit të Gazës, ka parë disa nga kundërshtimet më të zhurmshme.

Në një seri shënimesh zanore, një dëshmitar okular – i cili kërkoi të mos përmendet emri – përshkroi disa incidente të fundit në të cilat banorët vendas penguan luftëtarët e Hamasit të kryenin aksione ushtarake nga brenda komunitetit të tyre.

Më 13 prill, tha ai, persona të armatosur të Hamasit u përpoqën të futeshin me forcë në shtëpinë e një të moshuari, Jamal al-Maznan.

“Ata donin të lëshonin raketa dhe tuba [një term nënçmues i përdorur për disa prej predhave të prodhuara në shtëpi të Hamasit] nga brenda shtëpisë së tij,” na tha dëshmitari okular.

“Por ai refuzoi.”

Incidenti shpejt u përshkallëzua, me të afërmit dhe fqinjët që të gjithë dolën në mbrojtje të al-Maznan. Personat e armatosur hapën zjarr, duke plagosur disa persona, por në fund u dëbuan.

“Ata nuk u trembën nga plumbat”, tha dëshmitari okular për protestuesit.

“Ata përparuan dhe u thanë [të armatosurve] të merrnin gjërat e tyre dhe të ikin. Ne nuk duam që ju në këtë vend. Ne nuk duam armët tuaja që na kanë sjellë shkatërrim, shkatërrim dhe vdekje.”

Diku tjetër në Gaza, protestuesit u kanë thënë militantëve që të qëndrojnë larg spitaleve dhe shkollave, për të shmangur situatat në të cilat civilët janë kapur nga sulmet ajrore izraelite.

Por një kundërshtim i tillë është ende i rrezikshëm. Në qytetin e Gazës, Hamasi qëlloi për vdekje një protestues të tillë.

Me pak për të humbur dhe shpresat për një fund të luftës u shua edhe një herë, disa Gazanë e drejtojnë zemërimin e tyre në mënyrë të barabartë ndaj Izraelit dhe Hamasit.

I pyetur se cilën palë fajësonte më shumë për katastrofën e Gazës, Amin Abed tha se ishte “një zgjedhje midis kolerës dhe murtajës”.

Lëvizja protestuese e javëve të fundit nuk është ende një rebelim, por pas gati 20 vjetësh sundimi, kontrolli i hekurt i Hamasit në Gaza po rrëshqet ngadalë.

 

Fraksion.com