SHBA përdor një raketë balistike të konvertuar paqëruajtëse për të lëshuar në orbitë satelitë të klasifikuar spiun
Një lëshues Minotaur IV u nis me sukses nga Baza e Forcave Hapësinore Vandenberg në Kaliforni si pjesë e misionit të klasifikuar NROL-174 të kryer nga Zyra Kombëtare e Zbulimit (NRO). Kjo ngjarje shënoi nisjen e parë të Minotaurit nga kjo faqe që nga viti 2011, duke sinjalizuar kthimin e këtij vektori unik hapësinor në Bregun Perëndimor të SHBA. Ngritja ndodhi në orën 15:33. Koha Lindore (12:33 pasdite me orën lokale) nga Launch Complex SLC-8, në partneritet me Forcën Hapësinore të SHBA dhe kontraktorin e mbrojtjes Northrop Grumman.
Kjo nisje u krye në kuadër të Programit të Nisjes së Sistemeve të Raketave (RSLP) të Forcave Hapësinore, një program i fokusuar në lëshuesit e vegjël orbitalë të përdorur kryesisht për misione me rrezik më të lartë si fluturimet eksperimentale, demonstruesit e teknologjisë ose satelitët e kërkimit dhe zhvillimit. NROL-174 është misioni i tretë i ekzekutuar sipas kontratës së Programit Orbital/Nënborbital-3 brenda kuadrit RSLP, pas misioneve NROL-129 (korrik 2020) dhe NROL-111 (qershor 2021), të dy të nisur nga objekti i fluturimit Wallops në Virxhinia.
Raketa Minotaur IV e përdorur për këtë mision rrjedh nga konvertimi i një rakete balistike ndërkontinentale Peacekeeper, e cila dikur shërbente gjatë gjithë orës brenda pozicionit parandalues bërthamor të SHBA. Tani e ripërdorur si një mjet lëshimi në hapësirë, raketa është përshtatur për të vendosur ngarkesa të ndjeshme të sigurisë kombëtare në orbitë. Duke qëndruar 24 metra i gjatë dhe me katër faza, lëshuesi demonstron aftësinë e SHBA për të zgjeruar rëndësinë operacionale të sistemeve strategjike ushtarake përmes konvertimit teknik.
Laura Robinson, Zëvendës Drejtoresha e Zyrës së NRO-së për Nisjen Hapësinore dhe Drejtoresha e Misionit NROL-174, pranoi përpjekjen kolektive pas këtij rezultati. “Lëshuesi Minotaur IV i përdorur për misionin NROL-174 ishte dikur një ICBM Paqeruajtës në alarm 24/7 në mbështetje të parandalimit bërthamor të kombit tonë. Tani i modifikuar për lëshimin në hapësirë, ai ka përfunduar misionin e tij përfundimtar duke vendosur një ngarkesë të sigurisë kombëtare në orbitë. Kjo përfaqëson dekada të angazhimit nga ata të përfshirë në operimin, zhvillimin dhe mirëmbajtjen e saj”. Nënkoloneli Steve Hendershot, Drejtues i Programit për RSLP në Komandën e Sistemeve Hapësinore, nënvizoi gjithashtu saktësinë e nisjes, duke e përshkruar atë si një “mision teksti shkollor”.
Siç është zakon, NRO nuk zbuloi detaje në lidhje me ngarkesat në bordin e lëshuesit. Njoftimi zyrtar për shtyp thjesht thotë se satelitë të shumtë të projektuar, ndërtuar dhe operuar nga agjencia u vendosën, pa asnjë informacion mbi misionin e tyre specifik, numrin ose parametrat orbitalë. Kjo mungesë e zbulimit pasqyron politikën e vazhdueshme të agjencisë për diskrecionin strategjik, ndërkohë që vazhdon zgjerimin e shpejtë të aseteve të saj orbitale. Gjatë dy viteve të fundit, NRO ka lëshuar më shumë se 150 satelitë, duke formuar plejadën më të madhe dhe më të aftë në pronësi të qeverisë të vendosur ndonjëherë në orbitë nga Shtetet e Bashkuara. Për vitin 2025, janë planifikuar rreth një duzinë lëshime shtesë.
E themeluar në agimin e epokës së hapësirës më shumë se 60 vjet më parë, Zyra Kombëtare e Zbulimit mbetet një aktor qendror në mbledhjen e inteligjencës me bazë hapësinore për partnerët e inteligjencës amerikane, ushtrinë, agjencitë civile dhe kombet aleate. Tranzicioni i agjencisë drejt sistemeve të gjeneratës së ardhshme synon të japë të dhëna kritike me shpejtësi dhe saktësi të paparë, mes konkurrencës dhe paqëndrueshmërisë globale në rritje.
Nisja e suksesshme e 16 prillit tregon edhe një herë aftësinë e NRO-së për të integruar teknologjinë ushtarake të trashëguar në programet strategjike hapësinore. Duke punuar me Forcën Hapësinore dhe Northrop Grumman, agjencia ka përforcuar komandën e saj për segmentin e lëshimit të orbitalit të lehtë, ndërsa konsolidon pozicionin e saj si një lider global në inteligjencën e bazuar në hapësirë. Ky mision përfaqëson një hap të ri në strategjinë më të gjerë të SHBA-së për zgjerimin dhe sigurimin e hapësirës si një fushë operacionale.
Përtej aspekteve të tij teknike, NROL-174 ilustron një prirje më të gjerë: zhvillimin e gjerë të aftësive të inteligjencës të bazuara në hapësirë. Në vetëm dy vjet, NRO ka vendosur mbi 150 satelitë, duke rezultuar në rrjetin satelitor më të madh operacional të qeverisë në orbitë. Sipas agjencisë, këto sisteme të gjeneratës së ardhshme do të bëjnë të mundur “dhënien e të dhënave të duhura përdoruesit të duhur në kohën e duhur, më shpejt se kurrë më parë”. Ky moment pritet të vazhdojë deri në vitin 2025 me një duzinë lëshime të tjera të planifikuara.
Satelitët spiun, ose sistemet e zbulimit të bazuara në hapësirë, janë bërë qendrore për doktrinën e epërsisë së informacionit të fuqive të mëdha. Misioni i tyre është mbledhja e inteligjencës në forma të ndryshme: imazhe optike ose infra të kuqe, përgjimi i sinjalit elektromagnetik, harta e radarit ose zbulimi i sinjalit. Këto burime të dhënash ndihmojnë në identifikimin e infrastrukturës së ndjeshme, monitorimin e lëvizjeve ushtarake, vlerësimin e efekteve të goditjeve ose parashikimin e veprimeve të kundërshtarit. Kombinuar me sensorë të tjerë, ato ofrojnë një pamje me shumë domene të fushave moderne të betejës.
Kjo qasje tani është e përfshirë në strategjinë hapësinore të SHBA-së, ku hapësira nuk është vetëm një fushë mbështetëse për operacionet tokësore, por edhe një mjedis strategjik për t’u siguruar dhe kontrolluar. Satelitët NRO shkojnë përtej mbikëqyrjes: ata ofrojnë të dhëna thelbësore për goditje precize, zbulimin e raketave, shënjestrimin elektronik dhe menaxhimin e krizave. Në konfliktet e fundit, si lufta në Ukrainë, imazhet satelitore kanë luajtur një rol vendimtar në hartimin e lëvizjeve të trupave ruse dhe mbështetjen e vendimmarrjes në terren.
Zgjerimi i aftësive të vëzhgimit orbital pasqyron një transformim më të gjerë në militarizimin e hapësirës. Ndërkohë që asnjë armë e deklaruar sulmuese nuk është vendosur aktualisht në orbitë, logjika themelore e konkurrencës strategjike është e vendosur mirë, e nxitur nga ndjekja e dominimit total të informacionit. Aftësitë e NRO-së, të ilustruara nga misionet si NROL-174, zbulojnë një qëllim të qartë: të mbajë kontrollin e domenit hapësinor për të garantuar sigurinë kombëtare, vazhdimësinë operacionale dhe një avantazh të qëndrueshëm teknologjik ndaj kundërshtarëve.
Në këtë kontekst, NROL-174 qëndron si një moment historik i rëndësishëm. Ai përfaqëson konvergjencën e përshtatjes teknologjike, bashkëpunimit institucional dhe largpamësisë strategjike. Duke ripërdorur një raketë nga epoka e Luftës së Ftohtë, Shtetet e Bashkuara riafirmojnë aftësinë e tyre për të përshtatur sistemet e trashëguara me kërkesat bashkëkohore të luftës në hapësirë, duke përforcuar udhëheqjen e saj në inteligjencën orbitale. NRO, që shpesh vepron në prapaskenë, mbetet një shtyllë qendrore në arkitekturën e mbrojtjes së SHBA.
Më shumë sesa thjesht një lëshim, NROL-174 ilustron evolucionin e vazhdueshëm të operacioneve orbitale. Ai thekson ndërveprimin midis inovacionit, reagimit dhe kontrollit në një fushë të përcaktuar gjithnjë e më shumë nga rivaliteti global. Nëpërmjet këtij misioni, Shtetet e Bashkuara nënvizojnë se hapësira nuk është më vetëm një fushë eksplorimi apo komunikimi, por një teatër kritik i operacioneve ku balanca strategjike tashmë kontestohet në mënyrë aktive.
Fraksion.com
