Tarifat e Trump kërcënojnë të përshkallëzojnë luftën tregtare. Kina dëshiron të flasë, por është e gatshme të luftojë

Ndërsa afrohet 2 prilli “Dita e Çlirimit” e Donald Trump për shpalljen e tarifave “reciproke” ndaj partnerëve tregtarë të Amerikës, pyetja në Pekin është nëse ky do të jetë momenti kur lufta e saj tregtare e sapolindur me SHBA-në të përshkallëzohet vërtet.

Mesazhet e përziera i kanë mbajtur zyrtarët kinezë të hamendësojnë. Presidenti i SHBA-së ka kritikuar prej kohësh deficitin tregtar të hapur midis dy ekonomive më të mëdha në botë – dhe gjatë fushatës ka kërcënuar mbi 60% tarifa për të gjitha mallrat kineze që vijnë në SHBA. Kjo potencialisht po e vendos Pekinin dukshëm në linjë për masat e pritshme të së mërkurës.
E megjithatë, ditët e fundit, Trump ka sugjeruar se mund të ulë tarifat për importet kineze si pjesë e një pazari më të gjerë për shitjen e platformës kineze-sociale të mediave sociale TikTok.

Duke folur në Air Force One të dielën, ai u zotua përsëri të përfundonte një marrëveshje në platformë përpara një afati të së shtunës. Trump ka deklaruar gjithashtu një “marrëdhënie të shkëlqyer” me liderin kinez Xi Jinping edhe pse qeveria e tij vendosi kontrolle të ashpra mbi aksesin e Kinës në teknologjinë amerikane dhe bëri thirrje për kontrolle më të forta të investimeve.

Pekini nuk është i vetmi që po përballet me luhatjet nga Trump në mandatin e tij të dytë. Udhëheqësi amerikan duket se përdor pasigurinë si një armë taktike ndërsa përballet me partnerët tregtarë afër dhe larg.

Të hënën, aksionet aziatike pasuan rënien e të ardhmes së SHBA-së për shkak të rrezikshmërisë mbi atë se cilat mund të jenë tarifat e ardhshme. Tregjet e aksioneve në Japoni dhe Korenë e Jugut, prodhuesit e makinave të të cilave ka të ngjarë të preken në mënyrë disproporcionale nga masat e shpallura nga Trump javën e kaluar, u goditën veçanërisht rëndë.
Por për Kinën, homologun më të afërt të Amerikës në përmasat ekonomike dhe rivalin e saj kryesor gjeopolitik, forma dhe tendenca e marrëdhënieve të tyre mund të ndikojë në të gjithë botën.
Një rezultat i mundshëm, një shkëputje de facto, do të përmbyste zinxhirët globalë të furnizimit dhe do të prishte pjesë të secilës ekonomi. Një tjetër mund të shohë që të dy riformulojnë se si bashkëekzistojnë miqësisht në një ekonomi globale.
“Ne jemi në një degëzim të vërtetë në rrugë,” u tha Scott Kennedy, një këshilltar i lartë në Qendrën për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare në Uashington, gazetarëve në periferi të një forumi global biznesi në Pekin javën e kaluar.

“Ne mund të shohim që këto negociata dhe presion të rezultojnë në një tërheqje të këtyre kërcënimeve dhe një rifillim të një marrëdhënieje më të qëndrueshme, por gjërat mund të përkeqësohen shumë. Ne mund të shohim që tarifat të rriten shumë dhe investimet të bien. Kjo do të çonte në një lloj shkëputjeje të paktën në rritje midis dy ekonomive dhe do të kishte shumë vuajtje,” tha ai.

Përballë pasigurisë, mesazhi i Pekinit ka qenë i qartë: SHBA duhet “të kthehen në rrugën e duhur të dialogut dhe bashkëpunimit në një datë të hershme”, tha një zyrtar i Ministrisë së Jashtme në fillim të këtij muaji. Por “nëse lufta është ajo që dëshiron SHBA-ja, qoftë ajo një luftë tarifash, një luftë tregtare apo ndonjë lloj tjetër lufte, ne jemi gati të luftojmë deri në fund”.
Tit për tat
Gjatë asaj që SHBA e përshkroi si një “takim prezantues” midis përfaqësuesit të lartë të tregtisë të Amerikës Jamieson Greer dhe zëvendëskryeministrit të Kinës He Lifeng javën e kaluar, ai “shprehte shqetësime serioze” për tarifat ekzistuese të SHBA dhe futjen e mundshme të tarifave të mëtejshme më 2 prill, sipas një leximi të medias shtetërore.
Një përmbledhje e veçantë e thirrjes nga një llogari e mediave sociale e lidhur me transmetuesin shtetëror të Kinës ishte më e qartë në atë që tha: “Nëse SHBA këmbëngul të dëmtojë interesat e Kinës, Kina do të kundërsulmojë me vendosmëri”. Çdo ndryshim i SHBA-së në statusin tregtar të Kinës “nuk do të ndikojë në bashkëpunimin e favorshëm të Kinës me botën”, tha ai gjithashtu.

Kina tashmë është kundërpërgjigjur me shpejtësi – edhe pse në mënyrë modeste – në dy këstet e tarifave shtesë prej 10% që Trump ka vendosur deri më tani mbi importet kineze në SHBA, ndërsa ka mprehur një kuti mjetesh kundërmasash të tjera.

Kryeministri kinez Li Qiang nënshkroi javën e kaluar një urdhër që forcon “ligjin kundër sanksioneve” të Kinës, i cili lejon Pekinin të ndërmarrë veprime kundër vendeve të huaja që “përmbajnë ose shtypin” Kinën ose diskriminojnë entitetet dhe individët e saj.

Në fillim të këtij muaji, Pekini përdori masat kundër diskriminimit sipas Ligjit të Tregtisë së Jashtme për herë të parë për të rritur tarifat për importet kanadeze. Në fund të vitit të kaluar, qeveria rishikoi gjithashtu kontrollet e saj të eksportit për artikujt e “përdorimit të dyfishtë” dhe më pas shtrëngoi me shpejtësi eksportin e galiumit, germaniumit, antimonit – materiale kryesore me aplikime ushtarake.

“Kina e di se mënyra se si e trajtoi SHBA-në për mandatin e parë të Trump mund të mos funksionojë. Pekini e nënvlerësoi vendosmërinë e SHBA-së për të nisur një luftë, nuk kishte plumba të mjaftueshëm për të pasur një luftë gjilpërë”, tha analisti i marrëdhënieve të jashtme me qendër në Shangai, Shen Dingli.

Më pas, masat hakmarrëse të Kinës konsistonin kryesisht në vendosjen e tarifave në një pjesë të gjerë të importeve amerikane përpara se të dy palët të arrinin një marrëveshje tregtare “faza e parë” që analistët thonë se Kina nuk e zbatoi kurrë plotësisht.

Këtë herë, Pekini po lëviz më strategjikisht dhe po përdor mjete të tjera pasi synon bisedimet në nivel udhëheqës me Trump për të ndaluar përshkallëzimin, tha Shen.

Pekini ka përdorur gjithashtu pasigurinë globale rreth politikës “Amerika së pari” dhe tregtisë së Trumpit për t’u paraqitur si një kampion i ekonomisë globale – dhe për të fituar aleatë ekonomikë midis partnerëve tregtarë dhe kompanive amerikane nga Azia në Evropë.

“Shkëputja dhe prishja e zinxhirëve të furnizimit i dëmton të gjithë dhe nuk çon askund,” i tha Xi një auditori të drejtuesve globalë në Pekin javën e kaluar, ku përfshiheshin CEO të firmave amerikane FedEx dhe Qualcomm. “Bllokimi i shtigjeve të të tjerëve në fund do të pengojë vetëm rrugën tuaj”, tha udhëheqësi kinez.

Të dhënat tregojnë se Kina tashmë ka diversifikuar importet dhe eksportet larg SHBA-së që nga lufta e parë tregtare e Trump. Por aksesi në tregjet evropiane dhe aziatike do të bëhet gjithnjë e më kritike për Pekinin nëse përballet me pengesa në rritje për të hyrë në tregun amerikan.

Ato mund të jenë të shumta pasi Trump kërkon të mbyllë deficitet tregtare dhe gjithashtu të ndëshkojë sjelljet që ai i sheh se dëmtojnë SHBA-në. Presidenti javën e kaluar kërcënoi gjithashtu tarifa të larta për importet nga vendet që importojnë naftë venezueliane, një listë që Kina kryeson.

“Ndjehet sikur po graviton drejt një situate ku norma e përgjithshme e tarifave për mallrat kineze të dërguara në Shtetet e Bashkuara deri në verë mund të arrijë në fakt 60% të propozuar nga Presidenti”, tha Kurt Tong, partner menaxhues në firmën këshillimore me bazë në Uashington DC Asia Group, një ish-ambasador që shërbeu si konsull i përgjithshëm në Hong Kong.

Ky është një nivel që ekonomistët thonë se “do të çojë në një rënie dramatike të dërgesave”, shtoi ai.
Arritja në tryezë

Të dyja palët kanë një interes të fortë, në fund të fundit, për të arritur një marrëveshje. Por pyetja është se si të shkohet në tryezën e bisedimeve – dhe nëse ata mund të arrijnë një marrëveshje kur janë atje.

Gjatë një vizite të fundit në Pekin, aleati i Trump dhe senatori amerikan Steve Daines i tha Bloomberg News se Kina duhet të ndalojë rrjedhën e përbërësve të fentanilit në SHBA përpara se të mund të fillonin ndonjë negociatë tregtare.

Kjo mund të jetë një pengesë sfiduese, nëse është e vërtetë, pasi Kina ka mbrojtur me zë të lartë përpjekjet e saj për të frenuar fluksin e kimikateve të lidhura me fentanilin jashtë vendit dhe kritikoi SHBA-në për “përlyerjen dhe sulmin ndaj Kinës”.
Trump, ndërkohë, “do të dëshirojë të ndërtojë një fushatë presioni maksimal përpara se pala tjetër të nxjerrë në pah marrëveshjen më të mirë që mund të ofrojë”, tha Yun Sun, drejtor i Programit të Kinës në qendrën e mendimit Stimson Center me bazë në DC.

Dhe Kina nuk do të dëshirojë të negociojë “çështje pas çështjeje”, përkundrazi duke favorizuar një marrëveshje paketë. “Por ajo duhet të jetë një marrëveshje e dyanshme. Nuk mund të jetë një lëshim i njëanshëm,” dhe ndryshe nga ekonomitë më të vogla, “Kina nuk do të përmbyset,” tha ajo.

Analistët kanë përcaktuar një sërë pikash të mundshme negocimi që mund të jenë në tryezë nëse bisedimet midis dy palëve fillojnë. Ato variojnë nga marrëveshjet për Kinën për të blerë më shumë mallra amerikane, për të reduktuar eksportet e saj ose për të premtuar më shumë investime amerikane – një propozim i bërë më i vështirë nga përpjekjet e reja të SHBA për të frenuar investimet kineze në sektorë që konsiderohen të ndjeshëm.

Zyrtarët kinezë do të shikojnë koncesionet rreth kufizimeve të SHBA-së në teknologji, një rivendosje tone apo edhe ndryshime në nivelin e ndihmës ushtarake që SHBA i jep Tajvanit, pretendon Pekini, thonë vëzhguesit.

Nëse një e ashtuquajtur marrëveshje e madhe midis të dyve është e mundur, ekspertët mbeten të pasigurt.

“Donald Trump, teorikisht, mund ta konsiderojë të gjithë ushtrimin të suksesshëm nëse vendos tarifa të larta dhe nuk ka marrëveshje,” tha Tong, duke treguar se si në atë rast, presidenti mund të marrë meritën për ristrukturimin e marrëdhënieve ekonomike SHBA-Kinë.

Megjithatë, ai tha se një llogaritje e ngjashme ekziston për Xi, i cili mund të shihet si fitues në sferën e tij politike nëse Pekini hakmerret hap pas hapi sipas kushteve të veta.

“Kjo,” tha ai, “është gjëja që si analistët amerikanë ashtu edhe Shtëpia e Bardhë nuk e kuptojnë plotësisht.”

 

Fraksion.com