Zelensky prezanton “Planin e fitores” që përfshin kërkesën për anëtarësim në NATO

Mimoza Golikja

Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky, prezantoi  më 16 tetor  Planin pesëpjesësh të Fitores së Ukrainës, që synon të fitojë luftën deri në fund të vitit 2025, i cili përfshin premtimin për të kontribuar me trupa me përvojë ukrainase në mbrojtjen e krahut lindor të NATO-s pas zgjidhjes së luftës në Ukrainë. Zelensky deklaroi se Plani i Fitores së Ukrainës synon t’i japë fund luftës “jo më vonë se” 2025 dhe përbëhet nga pesë pika, duke përfshirë: një ftesë të menjëhershme për t’u anëtarësuar në NATO; mbështetje dhe ndihma e vazhdueshme perëndimore, duke përfshirë pajisjen e brigadave ukrainase, mbështetjen e aftësisë së Ukrainës për të përdorur armët e ofruara nga perëndimi për të goditur objektivat ushtarake në Rusi dhe rritjen e shkëmbimit të inteligjencës me Ukrainën;  Parandalimi strategjik jo-bërthamor perëndimor dhe ukrainas kundër Rusisë;  Investimet perëndimore në rritjen strategjike ekonomike të Ukrainës;  dhe një premtim se forcat ukrainase do të “zëvendësojnë” disa kontigjente ushtarake perëndimore të vendosura aktualisht në Evropë pas përfundimit të luftës.

Zelensky deklaroi se forcat ukrainase do të përdorin përvojën e tyre në luftë për të forcuar mbrojtjen e NATO-s dhe për të garantuar sigurinë në Evropë dhe vuri në dukje se njësitë ukrainase mund të zëvendësojnë kontigjente të paspecifikuara të forcave amerikane në Evropë në të ardhmen. Zelensky vuri në dukje se ka disa aspekte sekrete të planit që ai ka ndarë me aleatët perëndimorë të Ukrainës. Zelensky deklaroi gjithashtu se fati i Ukrainës është i lidhur me fatin e fqinjëve të saj në Balltik, Ballkan, Kaukaz dhe Azinë Qendrore dhe paralajmëroi se Ukraina dhe Perëndimi duhet të mbështesin sovranitetin dhe integritetin territorial të Ukrainës ose të rrezikojnë agresionin e ardhshëm rus. Zyrtarët ukrainas dhe perëndimorë shprehën mbështetjen për planin e Zelensky më 16 tetor dhe Zelensky vuri në dukje se ai do ta paraqesë planin në Këshillin Evropian më 17 tetor.

SHBA paketë ndihme ushtarake për Ukrainën me vlerë 425 milionë dollarë

 Ndërkohë Presidenti i SHBA Joe Biden njoftoi një paketë të re ndihme ushtarake për Ukrainën me vlerë 425 milionë dollarë pas një telefonate me presidentin ukrainas Volodymyr Zelensky më 16 tetor. Biden deklaroi se paketa do të përfshijë aftësi shtesë të mbrojtjes ajrore, municione ajrore-tokë, automjete të blinduara dhe municione të papërcaktuara dhe se SHBA do t’i sigurojë Ukrainës qindra interceptorë të mbrojtjes ajrore, dhjetëra sisteme taktike të mbrojtjes ajrore, qindra personel të blinduar, transportuesit dhe mjetet luftarake të këmbësorisë, dhe mijëra automjete të blinduara shtesë në muajt e ardhshëm. Departamenti i Mbrojtjes specifikoi se paketa do të përfshijë municione shtesë për sistemet kombëtare të avancuara të raketave sipërfaqe-ajër (NASAMS), raketa RIM-7 dhe mbështetje për mbrojtjen ajrore, raketa anti-ajrore Stinger, municione për artilerinë me lëvizshmëri të lartë. Sisteme raketash (HIMARS), municione ajrore-tokë, municione artilerie 155 mm dhe 105 mm, raketa të lëshuara me tuba, të gjurmuara optike, të drejtuara me tela (TOW), sisteme kundër armaturës Javelin dhe AT-4, Automjete me rrota me shumë qëllime me lëvizshmëri të lartë ( HMMWVs), dhe municione dhe pajisje të tjera. Departamenti i Mbrojtjes  vuri në dukje se ky është kësti i 67-të i pajisjeve të administratës Biden të nxjerra nga inventarët e DoD të ofruara në Ukrainë që nga gushti 2021. Qeveria australiane njoftoi se do t’i sigurojë Ukrainës 49 tanke M1A1 Abrams si pjesë e një pakete të re ndihme për Ukrainën me vlerë 245 milionë Australianë dollarë (rreth 164 milionë dollarë).

Teoria aktuale e presidentit rus Vladimir Putin për fitoren në Ukrainë

Por nga ana tjetër teoria aktuale e presidentit rus Vladimir Putin për fitoren në Ukrainë synon të zgjasë luftën dhe parashtron se forcat ruse mund të tejkalojnë mbështetjen perëndimore për Ukrainën dhe të rrëzojnë rezistencën ukrainase duke fituar një luftë rrënimi. Megjithatë, Rusia, thonë analistët e luftës, do të përballet me kufizime serioze afatmesme dhe afatgjata që do të minojnë këtë përpjekje strategjike. Putin dhe komanda ushtarake ruse kanë angazhuar ushtrinë ruse në një përpjekje sulmuese njëvjeçare përgjatë vijës së frontit në Ukrainën lindore dhe verilindore që synon të shterojë forcat ukrainase dhe të parandalojë Ukrainën të grumbullojë fuqinë punëtore dhe materialin e nevojshëm për të kryer operacione kundërsulmuese që kundërshtojnë  inisitavën e gjerë në teatrin e Rusisë. Gjithashtu Putini dhe komanda ushtarake ruse edhe mund të shohin mbajtjen e iniciativës në të gjithë teatrin si një prioritet strategjik dhe kanë treguar se janë tolerantë ndaj operacioneve të zgjatura sulmuese që rezultojnë në përparime graduale, shumë larg objektivave të synuara operacionale. Ushtria ruse aktualisht po përpiqet të eliminojë një sfidë ndaj iniciativës së saj në mbarë teatrin në rajonin e Kurskut pas inkursionit ukrainas në fillim të gushtit 2024, ndërsa ruan presionin sulmues në Ukrainën lindore në ndjekje të objektivave operacionale të saj. Operacioni ofensiv i intensifikuar i verës 2024 të ushtrisë ruse për të kapur Pokrovsk dhe për të reduktuar rëndësinë më të gjerë ukrainase në rajonin perëndimor të Donetskut mund të kulmojë nga ana tjetër në muajt e ardhshëm, megjithëse komanda ushtarake ruse mund të vazhdojë nga ana e saj të angazhojë forcat ruse në përpjekjet e përgjithshme strategjike për të mbajtur teatrin, (Iniciativa e gjerë dhe shterja e forcave ukrainase përtej kësaj pike kulmore operacionale pavarësisht nga gjendja e efektivitetit luftarak të forcave ruse”. Teoria e fitores e Putinit mbështetet në forcat ruse që kryejnë operacione të vazhdueshme sulmuese për një kohë të pacaktuar, por këto sulme gërvishtëse  mund të degradojnë fuqinë punëtore dhe materialin e disponueshëm rus në mënyrë të konsiderueshme sa që forcat ruse do të duhet të ulin ritmin e sulmit në të paktën sektorë të përzgjedhur të frontit, duke i paraqitur forcat ukrainase me mundësitë për të kontestuar dhe ndoshta për të kapur iniciativën e fushëbetejës në këto zona.

Kufizimet afatmesme dhe afatgjata mbi kapacitetin rus të gjenerimit të forcës dhe prodhimin ushtarako-industrial rus do të dëmtojnë aftësinë e Rusisë për të mbështetur operacionet e vazhdueshme sulmuese që synojnë të zgjasin luftën dhe të mposhtin Ukrainën përmes shkatërrimit. Ndërkohë analistët e luftës kanë vërejtur një rritje të vazhdueshme të përhapur në stimujt financiarë që autoritetet ruse po ofrojnë për lidhjen e një kontrate ushtarake me Ministrinë ruse të Mbrojtjes, duke sugjeruar se Rusia po shterron grupet e rekrutimit të vullnetarëve të gatshëm. Autoritetet ruse thuhet se kanë shprehur shqetësime se përpjekjet e vazhdueshme të rekrutimit po japin rezultate në rënie dhe Putini mbetet i përkushtuar për të shmangur një thirrje tjetër mobilizimi të pjesshëm të rezervistëve, pavarësisht nga shenjat në rritje të kufizimeve të gjenerimit të forcës Putini ruan opsionin për të kryer një tjetër valë mobilizimi të pjesshëm, siç bëri në vjeshtën e 2022, por ai mund ta bëjë këtë vetëm nën presion të jashtëzakonshëm ose pasi të dështojë seriozisht fushata e vazhdueshme e kriptomobilizimit, sugjerojnë burimet. Operacionet sulmuese ruse në Ukrainë kanë rezultuar në humbje të theksuara të pajisjeve, veçanërisht për automjetet e blinduara, dhe kapaciteti i prodhimit industrial ushtarak rus ndoshta do të dështojë t’i zëvendësojë këto humbje në periudhën afatmesme dhe afatgjatë. Rusia aktualisht mbështetet në rinovimin e një stoku të madh, por të kufizuar të pajisjeve të epokës sovjetike për të zëvendësuar humbjet e saj të mëdha në Ukrainë dhe duket se po shterron rezervat me një ritëm në rritje. Ndërkohë  burimet thonë se Rusia po përdor partneritete me Korenë e Veriut dhe Iranin për të blerë municion dhe pajisje ushtarake dhe po angazhohet me Republikën Popullore të Kinës për të blerë komponentë kritikë për prodhimin e mbrojtjes, por këto përpjekje ndërkombëtare të prokurimit nuk do të adresojnë të gjitha kërkesat e materialeve ruse në Ukrainë. Gjithashtu Putini duket  se po ngurron për të kryer një mobilizim ekonomik në shkallë të plotë aq sa edhe për të kryer një valë tjetër mobilizimi, ndërsa mbetet e paqartë nëse pengesat kritike dhe mungesat e përkeqësuara të fuqisë punëtore do ta lejonin Rusinë të mobilizojë me shpejtësi dhe plotësisht ekonominë e saj për përpjekjet e luftës në ngjarje që Putini e lejoi atë.

Ish-oficeri rus i burgosur Igor Girkin vuri në dyshim teorinë e artikuluar të fitores të Kremlinit dhe vlerësoi se viti 2025 dhe ndoshta fundi i vitit 2024 do të jetë “një provë serioze” për Rusinë, sepse Kremlini duhet të adresojë ende gjenerimin e forcës afatmesme dhe afatgjatë, si dhe kufizimet e kapaciteteve mbrojtëse-industriale. Ai botoi një seri letrash nga burgu të shkruara midis 28 shtatorit dhe 12 tetorit në të cilat ai argumentonte se strategjia aktuale e Kremlinit varet nga rezultati i zgjedhjeve presidenciale në SHBA, duke nënkuptuar se Kremlini parashikon që Rusia do të jetë në gjendje të zgjasë mbështetjen perëndimore për Ukrainën. bazuar në politikat e një administrate të re amerikane. Ish-oficeri rus i burgosur tha se ai nuk ka akses në parashikimet taktike të besueshme për shkak të burgimit të tij, por vuri në dukje se Kremlini duhet të rregullojë ende bazën e tij sistematike industriale të mbrojtjes dhe problemet e fuqisë punëtore që nga fillimi i pushtimit në shkallë të plotë në shkurt 2022 dhe se këto probleme së shpejti mund të çojnë në kriza ushtarako-ekonomike në Rusi. “Kremlini ka ekzagjeruar aftësitë e tij ushtarake, duke rezultuar në dështimin e industrisë së Mbrojtjes ruse për të arritur nevojat e pajisjeve të kohës së luftës.”. Girkin theksoi se pushtimi rus në shkallë të plotë të Ukrainës prej kohësh ka “konsumuar” ose “po përfundon” rezervat e mbetura të armëve ruse dhe vuri në dukje gjithashtu se Rusia ka shpenzuar personel të trajnuar sikur të ishte “i pafund dhe i pashtershëm” dhe se lufta tashmë “ka ngrënë” forcat profesionale ruse dhe tani duhet të gjenerojë forca nga forca e saj e punës, Girkin argumentoi se mungesa e planifikimit strategjik afatgjatë dhe planifikimi i dobët taktik i Kremlinit krijoi kushte në të cilat ushtria ruse dhe sistemet e industrise te mbrojtjes reagojnë ndaj problemeve të shfaqura vetëm pasi këto probleme bëhen “kritikisht të rrezikshme”. Në mënyrë të veçantë ai pohon se Kremlini ka humbur kohën që i është dashur për të korrigjuar këto “gabime të rënda”, duke vënë në dukje se Kremlini humbi mundësinë që Perëndimi dhe Ukraina “i dhanë me dashamirësi” Rusisë  në dimrin 2023–2024 dhe pranverën 2024.

Fraksion.com