“Steadfast Noon”, NATO mban stërvitjen vjetore bërthamore: Një botë më e sigurt për të gjithë

Politika dhe forcat e parandalimit bërthamor të NATO-s

Armët bërthamore janë një komponent thelbësor i aftësive të përgjithshme të NATO-s për parandalim dhe mbrojtje, së bashku me forcat e mbrojtjes konvencionale dhe raketore. NATO është e përkushtuar ndaj kontrollit të armëve, çarmatimit dhe mospërhapjes, por për sa kohë që ekzistojnë armët bërthamore, ajo do të mbetet një aleancë bërthamore.

Parandalimi dhe mbrojtja e besueshme, e bazuar në një përzierje të përshtatshme të aftësive të mbrojtjes bërthamore, konvencionale dhe raketore të plotësuara nga hapësira dhe aftësitë kibernetike, mbetet një element thelbësor i strategjisë së përgjithshme të NATO-s për të parandaluar konfliktin dhe luftën.
Besueshmëria e forcave bërthamore të NATO-s është thelbësore për ruajtjen e parandalimit, prandaj siguria, siguria dhe efektiviteti i këtyre forcave vlerësohen vazhdimisht në dritën e evolucioneve teknologjike dhe gjeo-strategjike. Politika aktuale bërthamore e NATO-s bazohet në Konceptin Strategjik të NATO-s 2022 dhe Rishikimin e Parandalimit dhe Qëndrimit të Mbrojtjes 2012, si dhe në udhëzimet nga krerët e shteteve dhe qeverive në samitet e NATO-s, më së fundi në Samitin e Vilniusit 2023.
Grupi i Planifikimit Bërthamor ofron forumin për konsultim mbi parandalimin bërthamor të NATO-s.

Politika e parandalimit bërthamor të NATO-s

Qëllimi themelor i aftësisë bërthamore të NATO-s është ruajtja e paqes, parandalimi i detyrimit dhe frenimi i agresionit. Për sa kohë që ekzistojnë armët bërthamore, NATO do të mbetet një aleancë bërthamore. Qëllimi i NATO-s është një botë më e sigurt për të gjithë; Aleanca kërkon të krijojë mjedisin e sigurisë për një botë pa armë bërthamore.

Politika aktuale bërthamore e NATO-s bazohet në dy dokumente publike të miratuara nga të gjithë aleatët: Koncepti Strategjik 2022 dhe Rishikimi i Qëndrimit të Parandalimit dhe Mbrojtjes 2012

NATO vazhdon të pohojë rëndësinë e parandalimit bërthamor në dritën e sfidave në zhvillim. Aleatët e kanë përsëritur këtë parim në takimet e njëpasnjëshme të samitit që nga viti 2014, duke përfshirë Samitin e Madridit të vitit 2022, ku krerët e shteteve dhe qeverive ranë dakord për Konceptin Strategjik të 2022 – dokumentin udhëzues të Aleancës dhe planin për përshtatje. Koncepti Strategjik i vitit 2022 përcakton parandalimin dhe mbrojtjen si një nga detyrat kryesore të Aleancës. Ai thekson se parandalimi dhe qëndrimi mbrojtës i NATO-s bazohet në një përzierje të përshtatshme të aftësive të mbrojtjes bërthamore, konvencionale dhe raketore, të plotësuara nga kapacitetet hapësinore dhe kibernetike.

Për më tepër, Koncepti Strategjik thotë se: “NATO do të marrë të gjitha hapat e nevojshëm për të garantuar besueshmërinë, efektivitetin, sigurinë dhe sigurinë e misionit parandalues ​​bërthamor. Aleanca është e përkushtuar për të siguruar një integrim dhe koherencë më të madhe të aftësive dhe aktiviteteve në të gjitha fushat dhe spektrin e konfliktit, duke riafirmuar rolin unik dhe të dallueshëm të parandalimit bërthamor. NATO do të vazhdojë të ruajë parandalimin e besueshëm, të forcojë komunikimet e saj strategjike, të rrisë efektivitetin e stërvitjeve të saj dhe të reduktojë rreziqet strategjike.

Aleanca ripohon imperativin për të siguruar pjesëmarrjen më të gjerë të mundshme nga aleatët e interesuar në marrëveshjet e dakorduara për ndarjen e barrës bërthamore për të demonstruar unitetin dhe vendosmërinë e Aleancës.

Rishikimi i Qëndrimit të Parandalimit dhe Mbrojtjes (DDPR) u miratua nga Krerët e Shteteve dhe Qeverive Aleate në Samitin e Çikagos 2012. DDPR theksoi se qëllimi themelor i forcave bërthamore të Aleancës është parandalimi, i cili në thelb është një funksion politik. Ndërsa Aleanca fokusohet në ruajtjen e parandalimit efektiv, kontrolli politik i armëve bërthamore do të mbahet në të gjitha rrethanat dhe planifikimi bërthamor dhe konsultimi brenda Aleancës do të jetë në përputhje me udhëzimet politike.

Konsultimi bërthamor

Parimet kryesore të politikës bërthamore të NATO-s vendosen nga të gjithë krerët e shteteve dhe qeverive të NATO-s. Zhvillimi dhe zbatimi i politikës bërthamore të NATO-s është përgjegjësi e Grupit të Planifikimit Bërthamor (NPG). NPG ofron forumin për konsultim për të gjitha çështjet që kanë të bëjnë me parandalimin bërthamor të NATO-s. Të gjithë aleatët – me përjashtim të Francës, e cila ka vendosur të mos marrë pjesë – janë anëtarë të NPG.

Roli i forcave bërthamore të NATO-s

Qëllimi themelor i forcave bërthamore të NATO-s është parandalimi. Armët bërthamore janë unike dhe rrethanat në të cilat NATO mund të duhet të përdorë armë bërthamore janë jashtëzakonisht të largëta. Për më tepër, çdo përdorim i armëve bërthamore kundër NATO-s do të ndryshonte rrënjësisht natyrën e një konflikti.

Nëse rrezikohet siguria themelore e ndonjë aleati të NATO-s, NATO ka aftësitë dhe vendosmërinë për t’i imponuar kundërshtarit kosto që do të ishin të papranueshme dhe do të ishin shumë më të mëdha se përfitimet që çdo kundërshtar mund të shpresonte të arrinte.

Forcat strategjike bërthamore

Forcat strategjike të Aleancës, dhe veçanërisht ato të Shteteve të Bashkuara, janë garancia supreme e sigurisë së Aleancës. Forcat e pavarura strategjike bërthamore të Mbretërisë së Bashkuar dhe Francës kanë një rol parandalues ​​të tyren dhe kontribuojnë ndjeshëm në sigurinë e përgjithshme të Aleancës. Qendrat e veçanta të vendimmarrjes së këtyre Aleatëve kontribuojnë në parandalimin duke komplikuar llogaritjet e çdo kundërshtari të mundshëm. Me fjalë të tjera, nëse një kundërshtar vendos të sulmojë NATO-n, ata jo vetëm që duhet të përballen me vendimmarrjen e NATO-s, por edhe të bëjnë një gjykim rreth vendimmarrjes nga liderët e Shteteve të Bashkuara, Mbretërisë së Bashkuar dhe Francës.

Avion me aftësi të dyfishta

Qëndrimi i parandalimit bërthamor i NATO-s mbështetet gjithashtu në armët bërthamore të Shteteve të Bashkuara të vendosura përpara në Evropë, si dhe në aftësitë dhe infrastrukturën e ofruar nga aleatët në fjalë. Një numër vendesh të NATO-s i kontribuojnë Aleancës një aeroplan me aftësi të dyfishta (DCA). Këta avionë janë qendrorë për misionin e parandalimit bërthamor të NATO-s dhe janë të disponueshëm për role bërthamore në nivele të ndryshme gatishmërie. Në rolin e tyre bërthamor, avionët janë të pajisur për të mbajtur armë bërthamore në një konflikt dhe personeli trajnohet në përputhje me rrethanat.

Shtetet e Bashkuara mbajnë kontrollin dhe kujdesin absolut të armëve të tyre bërthamore të vendosura përpara në Evropë, ndërsa aleatët ofrojnë mbështetje ushtarake për misionin DCA me forca dhe aftësi konvencionale. Marrëveshjet e ndarjes bërthamore luajnë një rol jetik në ndërlidhjen e Aleancës dhe mbeten një nga komponentët kryesorë të garancive të sigurisë dhe të pandashmërisë së sigurisë së të gjithë zonës euro-atlantike.

Ushtrimet

Për të garantuar besueshmërinë, efektivitetin, sigurinë dhe sigurinë e misionit parandalues ​​bërthamor, Aleanca kryen ushtrime të rregullta. Ushtrimi Steadfast Noon është stërvitja vjetore bërthamore e Aleancës. Një aktivitet trajnimi rutinë, ai është kryer për më shumë se një dekadë dhe është përsëritja aktuale e një linje të gjatë stërvitjesh bërthamore të NATO-s. Stërvitja përfshin avionë luftarakë të aftë për të mbajtur armë bërthamore, por nuk përfshin asnjë armë të gjallë. Ushtrimi nuk është i lidhur me ngjarjet aktuale botërore. Një Aleat i ndryshëm i NATO-s organizon Mesditën e Qëndrueshme çdo vit.

Në Samitin e Vilniusit të vitit 2023, aleatët theksuan se ata do të forcojnë trajnimet dhe ushtrimet që simulojnë një dimension konvencional dhe, për aleatët e interesuar, një dimension bërthamor të një krize ose konflikti, duke lehtësuar koherencën më të madhe midis komponentëve konvencionalë dhe bërthamorë të parandalimit dhe qëndrimit mbrojtës të NATO-s në të gjithë. domenet dhe i gjithë spektri i konfliktit.

Evolucioni i politikës bërthamore të NATO-s

Parandalimi bërthamor ka qenë në thelb të garancisë reciproke të sigurisë dhe mbrojtjes kolektive të NATO-s që nga krijimi i Aleancës në vitin 1949. Koncepti i parë Strategjik i NATO-s (1949) i referohej kërkesës për të “siguruar aftësinë për të kryer bombardimet strategjike menjëherë me të gjitha mjetet. e mundur me të gjitha llojet e armëve pa përjashtim.” Më pas, Shtetet e Bashkuara i dhanë NATO-s armë bërthamore në korrik 1953, me armët e para bërthamore amerikane të teatrit që mbërritën në Evropë në shtator 1954. Marrëveshjet e ndarjes bërthamore të NATO-s, të cilat ishin tashmë në fuqi në kohën e negociatave për Traktatin e Mospërhapjes Bërthamore (NPT ) filloi në vitet 1960, u kodifikuan nga Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Sovjetik si një pararendës për tekstin përfundimtar të miratuar NPT. Mbretëria e Bashkuar gjithashtu ka caktuar forcat e saj bërthamore, duke përfshirë sistemin e saj aktual të vetëm të bazuar në nëndetëse dhe Parandalimin e Vazhdueshëm në Det, për mbrojtjen e Aleatëve të NATO-s që nga viti 1962.

NATO është plotësisht e përkushtuar ndaj kontrollit të armëve, çarmatimit dhe mospërhapjes. Që nga kulmi i Luftës së Ftohtë, ajo ka reduktuar madhësinë e stokut të armëve bërthamore me bazë tokësore me mbi 90 për qind, duke reduktuar numrin e armëve bërthamore të stacionuara në Evropë dhe mbështetjen e saj në armët bërthamore në strategji.

Në përgjigje të luftës së paprovokuar dhe të paligjshme të Rusisë kundër Ukrainës, në Samitin e jashtëzakonshëm më 24 mars 2022, krerët e shteteve dhe qeverive të NATO-s pohuan se NATO do të forcojë ndjeshëm qëndrimin e saj të parandalimit dhe mbrojtjes afatgjatë dhe do të zhvillojë gamën e plotë të forcave dhe aftësive të gatshme. të nevojshme për të ruajtur parandalimin dhe mbrojtjen e besueshme. Ata u angazhuan më tej për të rritur gatishmërinë dhe gatishmërinë për kërcënimet kimike, biologjike, radiologjike dhe bërthamore.

Në Samitin e Vilniusit të vitit 2023, aleatët përsëritën se NATO do të marrë të gjitha hapat e nevojshëm për të garantuar besueshmërinë, efektivitetin, sigurinë dhe sigurinë e misionit parandalues ​​bërthamor. Kjo përfshin vazhdimin e modernizimit të aftësive bërthamore të NATO-s dhe përditësimin e planifikimit për të rritur fleksibilitetin dhe përshtatshmërinë e forcave bërthamore të Aleancës, duke ushtruar kontroll të fortë politik në çdo kohë.

 

Fraksion.com