NATO – rezultat i zgjedhjeve të matura dhe vendimeve të vështira

Nga Jens Stoltenberg

Presidenti Biden,
Krerët e shteteve dhe qeverive,
Shkëlqesi,
Zonja dhe zoterinj,

Është një nder i madh të jem me ju këtu sot.
Dhe është mirë të shohësh kaq shumë miq.

Shtatëdhjetë e pesë vjet më parë,
pikërisht në këtë dhomë,
Dokumenti themelues i NATO-s,
u nënshkrua Traktati i Uashingtonit.

Aleanca jonë u krijua nga njerëz që kishin jetuar dy luftëra shkatërruese botërore.
Ata e dinin shumë mirë tmerrin, vuajtjen dhe koston e tmerrshme njerëzore të luftës.

Ata ishin të vendosur që kjo të mos ndodhte më kurrë.

Pra, ata themeluan NATO-n.
Me një qëllim të qartë:
Për të ruajtur paqen dhe për të ruajtur lirinë.

Një premtim solemn.
Një angazhim i veshur me hekur për të mbrojtur njëri-tjetrin.
Një për të gjithë, dhe të gjithë për një.

Kam respekt të madh për Traktatin e Uashingtonit.
Jo më pak sepse është kaq i shkurtër.
Vetëm katërmbëdhjetë paragrafë.
Vetëm disa faqe.

Kurrë nuk ka pasur kaq pak fjalë që kanë kuptimin kaq shumë
për kaq shumë.

Paqja është ruajtur.
Liria është ruajtur.

Kjo e bën NATO-n aleancën më të suksesshme në histori.

Kur arrita në NATO dhjetë vjet më parë,
Më thanë se megjithëse mund të jetë Aleanca më e suksesshme në histori,
nuk ishte më e gjata.
Ai nder i përkiste Lidhjes Deliane të qyteteve-shteteve të lashta greke.
Por Lidhja zgjati… shtatëdhjetë e katër vjet.

Ai nder i përkiste Lidhjes Deliane të qyteteve-shteteve të lashta greke.
Por Lidhja zgjati… shtatëdhjetë e katër vjet.

Pra, në këtë përvjetor të shtatëdhjetë e pesë të Aleancës sonë,
Më në fund mund të themi se NATO nuk është vetëm më e suksesshmja dhe më e forta,
Por edhe Aleanca më jetëgjatë në histori.

Për të kuptuar suksesin e qëndrueshëm të NATO-s, është e rëndësishme të dallojmë:
Aleanca jonë transatlantike nuk ishte kurrë e dhënë.

Përkundrazi, është rezultat i zgjedhjeve të qëllimshme dhe vendimeve të vështira.

Duke filluar me krijimin e NATO-s.

Pas Luftës së Dytë Botërore, shumë amerikanë donin të largoheshin nga Evropa,
dhe “sjellin djemtë e tyre në shtëpi”.
Ashtu siç bënë Shtetet e Bashkuara pas Luftës së Parë Botërore.

Për fat të mirë, këtë herë, liderët e guximshëm në të dy anët e Atlantikut ishin në gjendje të sfidonin opozitën,
Dhe krijoni një Aleancë transatlantike.
Për të penguar kërcënimin sovjetik.

Gradualisht, u shfaq një ide e guximshme dhe e diskutueshme:
Se kishim nevojë të flisnim me armikun tonë.
Për të minimizuar rrezikun që një garë armatimi të dalë jashtë kontrollit.
Dhe çon në Harmagedonin bërthamor.

Hap pas hapi, përmes bisedimeve të vështira dhe negociatave të vështira,
u ra dakord për një arkitekturë të kontrollit të armëve.
U shkatërruan mijëra armë.
U ndërtua transparenca dhe besimi.

Bota u bë një vend më i sigurt për shkak të parandalimit dhe mbrojtjes.
Por edhe për shkak të çarmatimit dhe dialogut.

Dhe me kalimin e kohës, Lufta e Ftohtë përfundoi pa gjuajtjen e NATO-s.

Kjo hapi një dritare historike mundësish.
Dhe na solli në një vendim tjetër kritik:
Nëse do të zgjerohet NATO.
Dhe mirëpritni kundërshtarët e vjetër si aleatë të rinj.

Vendet e ish Paktit të Varshavës kishin bërë tashmë zgjedhjen e tyre.

Të gjithë donin të anëtarësoheshin në Aleancën tonë.
Personalitete të larta si Lech Waleza dhe Vaclav Havel udhëhoqën rrugën.

Pyetja ishte nëse ishim gati të hapnim derën tonë.

Disa kishin frikë se zgjerimi do të zbehte dhe dobësonte NATO-n.
Dhe provokoni Moskën.

Ashtu si në udhëkryqet e mëparshme,
Nuk ishte një zgjedhje e qartë.
Nuk ishte një vendim i lehtë.
Dhe u desh kohë.

Por në fund, ne u ngritëm për të drejtën e çdo kombi për të zgjedhur rrugën e tij.
Ne hapëm derën e NATO-s.

Vështirë se ndonjë vendim në historinë moderne e ka ndryshuar Evropën më thellë.

Zgjerimi i NATO-s bashkoi Evropën në një mënyrë që më parë ishte e paimagjinueshme.
Hapi rrugën për integrimin në BE.
Dhe solli paqe dhe prosperitet në të gjithë kontinentin.

Aleatët treguan qartësi dhe vendosmëri atëherë.
Siç duhet të vazhdojmë të bëjmë tani.

Lufta e Rusisë kundër Ukrainës është kriza më e madhe e sigurisë në breza.

Ukraina ka treguar guxim të jashtëzakonshëm.
Dhe aleatët e NATO-s kanë ofruar mbështetje të paprecedentë.

Por le të jemi të sinqertë.
As mbështetja jonë për Ukrainën nuk ka qenë e dhënë.
Nuk është e drejtpërdrejtë.
Sepse mbështetja jonë vjen me kosto dhe rreziqe.

Realiteti është:
Nuk ka opsione pa kosto me një Rusi agresive si një fqinj.
Nuk ka opsione pa rrezik në një luftë.

Dhe mbani mend:
Kostoja më e madhe dhe rreziku më i madh do të jetë nëse Rusia fiton në Ukrainë.

Nuk mund ta lejojmë të ndodhë.

Jo vetëm që do të trimëronte Presidentin Putin,
Kjo do të inkurajonte gjithashtu udhëheqës të tjerë autoritarë në Iran, Korenë e Veriut dhe Kinë.

Ata të gjithë mbështesin luftën brutale të Rusisë.
Ata të gjithë duan që NATO të dështojë.

Pra, rezultati i kësaj lufte do të formësojë sigurinë globale për dekadat e ardhshme.

Koha për të qëndruar për liri dhe demokraci është tani.

Veni është Ukraina

Gjatë 75 viteve të fundit, marrëdhënia transatlantike ka përballuar shumë stuhi.

Ne jemi të lidhur së bashku jo vetëm nga interesat,
por edhe nga historia, tradita dhe vlerat.

Por Aleanca jonë nuk duhet marrë si e mirëqenë.

NATO nuk ishte e dhënë në 1949.
Nuk është e dhënë tani.
Dhe nuk do të jetë e dhënë në dekadat në vijim.

Të gjithë në këtë dhomë kanë një përgjegjësi,
si liderë politikë, si ekspertë, si qytetarë.
Ne duhet të tregojmë të njëjtin guxim dhe vendosmëri në të ardhmen,
siç u demonstrua në të kaluarën kur u themelua dhe u formua NATO.

E ardhmja e Aleancës sonë varet jo vetëm nga burrat dhe gratë tona me uniformë.
Ata vënë jetën e tyre në linjë çdo ditë, për të na mbajtur të sigurt.

Dje vendosa një kurorë në Varrezat Kombëtare të Arlingtonit,
Të shpreh nderimet e mia për ata që kanë bërë sakrificën përfundimtare.
Ne u detyrohemi atyre një borxh të përjetshëm mirënjohjeje.
Ne i nderojmë të gjithë ata.

Zoti President,
Të dashur miq,

Aleanca jonë nuk është perfekte.
Dhe ne do të vazhdojmë të përballemi me vendime të vështira në të ardhmen.

Nuk e di se cila do të jetë kriza e ardhshme.

Por e di që jemi në maksimumin tonë kur marrim vendime të vështira
guxim politik dhe qartësi morale.

Dhe e di që jemi më të fortë dhe më të sigurt së bashku, në NATO.

Është mirë të kesh miq.

Faleminderit.

Fraksion.com