AktualitetNATO/BETë fundit

NATO: Aleatët zgjedhin Mark Rutte si Sekretarin e Përgjithshëm të ardhshëm

Të mërkurën (26 qershor 2024), Këshilli i Atlantikut të Veriut vendosi të emërojë kryeministrin holandez Mark Rutte si Sekretarin e Përgjithshëm të ardhshëm të NATO-s, duke pasuar Jens Stoltenberg.

Z. Rutte do të marrë funksionet e tij si Sekretar i Përgjithshëm nga 1 tetori 2024, kur mandati i Stoltenberg përfundon pas dhjetë vjetësh në krye të Aleancës.

Jens Stoltenberg u bë Sekretar i Përgjithshëm i NATO-s në tetor 2014. Si ish-kryeministër i Norvegjisë dhe i dërguar i posaçëm i OKB-së, z. Stoltenberg ka një histori të dalluar të arritjeve vendase dhe ndërkombëtare që përfshijnë sigurinë, mbrojtjen, klimën, energjinë dhe ekonominë. Ai është një mbështetës i fortë i bashkëpunimit më të madh global dhe transatlantik. Aleatët e NATO-s e kanë zgjatur mandatin e Stoltenberg me pëlqim unanim katër herë dhe mandati i tij do të përfundojë më 1 tetor 2024.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s

Sekretari i Përgjithshëm është nëpunësi më i lartë civil ndërkombëtar i Aleancës. Ky person është përgjegjës për drejtimin e procesit të konsultimit dhe vendimmarrjes në Aleancë dhe për të siguruar zbatimin e vendimeve.

Tre përgjegjësi kryesore

Kryetar i Këshillit të Atlantikut të Veriut dhe organeve të tjera kyçe

Së pari dhe më kryesorja, Sekretari i Përgjithshëm kryeson Këshillin e Atlantikut të Veriut – organi kryesor vendimmarrës politik i Aleancës – si dhe komitete të tjera të larta vendimmarrëse. Këto përfshijnë Grupin e Planifikimit Bërthamor, Këshillin NATO-Ukrainë, Këshillin NATO-Rusi dhe Këshillin e Partneritetit Euro-Atlantik. Përveç kësaj, Sekretari i Përgjithshëm kryeson Komisionin NATO-Gjeorgji.

Mbi dhe përtej rolit të kryetarit, Sekretari i Përgjithshëm ka autoritetin të propozojë çështje për diskutim dhe të përdorë shërbimet e tyre të mira në rast mosmarrëveshjesh ndërmjet shteteve anëtare. Ata veprojnë si lehtësues vendimesh, duke udhëhequr dhe udhëhequr procesin e ndërtimit të konsensusit dhe vendimmarrjes në të gjithë Aleancën.

Për të lehtësuar këtë proces, Sekretari i Përgjithshëm mban kontakte të drejtpërdrejta me krerët e shteteve dhe qeverive, si dhe me ministrat e jashtëm dhe të mbrojtjes në NATO dhe vendet partnere. Kjo përfshin vizita të rregullta në NATO dhe vendet partnere, si dhe takime dypalëshe me zyrtarë të lartë kombëtarë kur ata vizitojnë selinë e NATO-s.

Në mënyrë efektive, roli i tyre u lejon atyre të ushtrojnë njëfarë ndikimi në procesin e vendimmarrjes duke respektuar parimin themelor se autoriteti për marrjen e vendimeve investohet vetëm në vetë qeveritë anëtare.

Zëdhënësi kryesor

Sekretari i Përgjithshëm është gjithashtu zëdhënësi kryesor i Aleancës dhe përfaqëson Aleancën në publik në emër të vendeve anëtare, duke reflektuar qëndrimet e tyre të përbashkëta për çështjet politike.

Ata gjithashtu përfaqësojnë NATO-n përballë organizatave të tjera ndërkombëtare, si dhe ndaj medias dhe publikut në përgjithësi. Për këtë qëllim, Sekretari i Përgjithshëm mban rregullisht konferenca dhe konferenca për shtyp, si dhe ligjërata dhe fjalime publike.

Shefi i Shtabit Ndërkombëtar

Së treti dhe së fundi, Sekretari i Përgjithshëm është zyrtari ekzekutiv i lartë i Shtabit Ndërkombëtar të NATO-s, përgjegjës për caktimin e stafit dhe mbikëqyrjen e punës së tij.

Mbështetje për Sekretarin e Përgjithshëm

Në punën e tyre të përditshme, Sekretari i Përgjithshëm mbështetet drejtpërdrejt nga një Zyrë Private dhe një Zëvendës Sekretar i Përgjithshëm, i cili ndihmon Sekretarin e Përgjithshëm dhe i zëvendëson në mungesë të tyre. Zëvendës Sekretari i Përgjithshëm është gjithashtu kryetar i një numri komitetesh të larta, grupe ad-hoc dhe grupe pune.

Në përgjithësi, i gjithë Shtabi Ndërkombëtar në Selinë e NATO-s mbështet Sekretarin e Përgjithshëm, drejtpërdrejt ose tërthorazi.

Procesi i përzgjedhjes

Sekretari i Përgjithshëm është një figurë e lartë politike nga një vend anëtar i NATO-s, i emëruar nga shtetet anëtare për një mandat katërvjeçar. Përzgjedhja kryhet përmes konsultimeve diplomatike jozyrtare ndërmjet vendeve anëtare, të cilat parashtrojnë kandidatë për këtë post.

Asnjë vendim nuk konfirmohet derisa të arrihet konsensusi për një kandidat. Në fund të mandatit të tyre, presidentit aktual mund t’i ofrohet të qëndrojë.

Ky pozicion është mbajtur tradicionalisht nga një figurë e lartë politike evropiane.

 

Fraksion.com