Një ndryshim i qeverisë në Moskë

Nga George Friedman 

Qeveria ruse njoftoi javën e kaluar një ndryshim masiv të stafit të saj të lartë. Disa ministra në sektorët civilë si energjia, bujqësia, industria dhe tregtia dhe transporti u liruan nga postet e tyre, por largimi më i dukshëm ishte ministri i Mbrojtjes Sergei Shoigu, i cili u zëvendësua nga Andrei Belousov, një ish-asistent i Vladimir Putinit dhe një ish-asistent ministër i zhvillimit ekonomik. Putini ka këmbëngulur se Shoigu, arkitekti i luftës në Ukrainë, do të jetë ende i përfshirë në çështjet ushtarake dhe emërimi i tij si sekretar i Këshillit të Sigurimit është ndoshta një dëshmi e sinqeritetit të presidentit.

Në të vërtetë, ka pak arsye për të besuar se ky është një lloj spastrimi stalinist. Putini ka bërë çdo përpjekje për të hedhur poshtë idenë se ekipi që menaxhoi luftën dështoi. Deklaratat e fundit të qeverisë sugjerojnë se Putini ka nevojë për një ekuilibër më të mirë të çështjeve ushtarake dhe ekonomike, kështu që vendosja e një ish-ministri të zhvillimit ekonomik në postin e lartë të mbrojtjes ka kuptim në këtë drejtim. Megjithatë, do të ishim të harruar nëse do të neglizhonim të përmendnim raportet se një zyrtar i lartë i Ministrisë së Mbrojtjes u arrestua dhe u akuzua për korrupsion. Nuk dihet ende nëse kjo është një ngjarje e vetme apo fillimi i më shumë arrestimeve (ose më keq).

Nuk është menjëherë e qartë se çfarë do të thotë Putini në terma praktike kur flet për balancimin e çështjeve ushtarake dhe ekonomike, të cilat duhet të balancohen në të gjitha luftërat nëse do të furnizohen ushtritë dhe qytetarët do të ushqehen. Gjërat nuk duken veçanërisht jashtë ekuilibrit në këtë luftë, kështu që ajo mund të jetë thjesht një mjet për të lënë pas dore një ndryshim radikal, një mënyrë për të shmangur, në masën e mundshme, një ndjenjë krize.

Në fakt, nuk është aq shumë një krizë, por një realitet afatgjatë që Kremlini u përpoq ta shpërfillte dhe pjesëmarrësit e tjerë duket se nuk mund ta kuptojnë. Moska e filloi luftën me supozimin se Ukraina do të mposhtej me shpejtësi. Kjo padyshim ishte mendim i dëshiruar. Mbi dy vjet më vonë, Rusia zotëron vetëm 20 për qind të territorit ukrainas. Kievi madje ka rikuperuar disa pjesë që Moska kishte marrë më parë. Gjatë gjithë luftës ka pasur një ndjenjë që Ukraina mund të jetë duke u thyer. Nuk është thyer ende, dhe as Rusia. Por ndërsa pritjet vazhdojnë të ndryshojnë nga realiteti, kjo ndjenjë është gërryer. Theksi mbi ekonominë mund të jetë një devijim, pjesë e besimit se lufta mund të mbahet dhe publiku të qetësohet nëse ekonomia ruse rimëkëmbet. Putin gjithashtu u takua javën e kaluar me presidentin kinez Xi Jinping. Kina e ka bërë të qartë prej kohësh se nuk do t’i bashkohet Rusisë në luftime. Por ëmund të mbështesë Moskën në ekonomi. Por ekonomia kineze është dobësuar në mënyrë dramatike në dy vitet e fundit dhe rusët e dinë këtë.

Putin ka përmendur negociatat, të cilat Shtetet e Bashkuara i kanë lundruar prej disa kohësh. Rusia ka vendosur kushte, veçanërisht përmbysjen e presidentit ukrainas Volodymyr Zelenskyy. Ai mbetet në vend dhe do të duket se nëse Rusia do të zgjidhte mes vazhdimit të luftës dhe largimit të Zelenskyy-t, do të zgjidhte këtë të fundit.

Është e vështirë të dihet saktësisht se çfarë të bëhet me riorganizimin e qeverisë. Shumë emra të njohur janë ende në pushtet, dhe disa po kalojnë portofolet në të cilat duket se nuk kanë përvojë. Kjo ka pak kuptim të qartë, edhe nëse jep një ndjenjë se koha po ikën për luftën. Sigurisht, mund të jetë një pastrim i kuvertës për një sulm të madh. Bën një mbulesë të mirë. Por pas dy vjetësh dhe përparimesh të kufizuara, nuk keni nevojë për një devijim dobësie. Është tashmë aty./GPF

Fraksion.com