Komiteti Ushtarak i NATO-s bëhet me zëvendëskryetar të ri. Kush është gjenerallejtnant Andrew M. Rohling

Gjenerallejtnant i ushtrisë amerikane Andrew M. Rohling mori postin e zëvendëskryetarit të Komitetit Ushtarak të NATO-s , më 12 shkurt 2024.  Para këtij emërimi, gjenerallejtënant Rohling ishte Zëvendës Komandant i Përgjithshëm për Ushtrinë Amerikane për Evropë dhe Afrikë. Ai ështe zëvendëskryetari i 24-të i Komitetit Ushtarak të Organizatës së Traktatit të Atlantikut të Veriut.

Kush është gjenerallejtnant Andrew M. Rohling

Gjenerallejtënant Rohling u emërua në vitin 1989, pasi u diplomua në inxhinieri në Universitetin e Floridës Jugore. Gjatë gjithë karrierës së tij, gjenerallejtënant Rohling është dislokuar shumë herë në operacione jashtë vendit, duke filluar me “Just Cause” në Panama, operacionet “Iraki Freedom” dhe “Enduring Freedom”, respektivisht në Irak dhe Afganistan, dhe së fundmi, në “Operacionin Freedom’s Sentinel”, në Afganistan.

Gjenerallejtënant Rohling ka mbajtur detyra të ndryshme, përfshirë në Batalionin e Parë Ranger, Regjimentin e 75-të Ranger në Savannah, Georgia; Divizionet 1 dhe 3 të Këmbësorisë në Gjermani; Batalioni i 6-të i Trajnimit Ranger në Florida; dhe si komandant i ekipit të MPB/POW të Vietnamit për Kontabilitetin e Plotshëm të Task Forcës së Përbashkët në Hawaii. Ai gjithashtu shërbeu me Task Forcën e Evropës Jugore (Airborne), në Vicenza, Itali; si zëvendës shef i shtabit të Korpusit të Reagimit të Shpejtë Aleat – Operacionet, në Mbretërinë e Bashkuar; dhe Zëvendës Komandant i Përgjithshëm, Ushtria e SHBA-së për Evropë dhe Afrikë përpara se të merrte detyrat e Zëvendës Komandantit të Përgjithshëm të Afrikës, dhe Task Forcës Jugore të Evropës Jugore të Ushtrisë amerikane – Afrikë, gjeneral komandues në tetor 2020.

Kur u pyet për emërimin e tij, gjenerallejtënant Rohling tha se “Është një nder që jam emëruar Zëvendës Kryetar i Komitetit Ushtarak të NATO-s. NATO është aleanca ushtarake më e suksesshme në historinë moderne. Sot, Aleanca jonë përballet me mjedisin më sfidues dhe kompleks të sigurisë që nga fundi i Luftës së Ftohtë, megjithatë përmes përshtatjes dhe transformimit të vazhdueshëm, NATO qëndron më e fortë, më e gatshme dhe më e aftë se kurrë më parë, për të penguar dhe mbrojtur nga çdo kërcënim dhe për të vazhduar mbrojtjen 1 miliard njerëzit tanë. Bota ka nevojë për NATO-n dhe unë pres që të kontribuoj në trashëgiminë e saj”.

Zëvendëskryetari i Komitetit Ushtarak (DCMC) është një oficer i Shteteve të Bashkuara dhe përgjegjësitë e tij janë të ndihmojë Kryetarin e Komitetit Ushtarak (CMC) në ekzekutimin e detyrave të tij dhe të marrë përsipër detyrat e Komitetit Ushtarak në mungesë të tij. Ai është gjithashtu përgjegjës në mënyrë specifike për koordinimin e çështjeve bërthamore, biologjike dhe kimike (NBC) brenda Shtabit Ushtarak Ndërkombëtar (IMS).

Gjenerallejtnant Andrew M. Rohling merr detyrën nga gjenerallejtënant Lance Landrum, që  ishte zëvendëskryetari i 23-të i Komitetit Ushtarak të Organizatës së Traktatit të Atlantikut të Veriut.

Roli

Zëvendëskryetari i Komitetit Ushtarak të NATO-s ndihmon rolin e Kryetarit si këshilltar kryesor i Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s dhe zëdhënës i lartë ushtarak i aleancës. Ai gjithashtu këshillon Zëvendës Sekretarin e Përgjithshëm, drejton koordinimin e çështjeve bërthamore, biologjike dhe kimike dhe,  së fund në mungesë të Kryetarit, drejton operacionet e përditshme dhe punën e Komitetit Ushtarak, autoriteti më i lartë ushtarak i NATO-s.

Zëvendëskryetari, gjithmonë një gjeneral ose oficer flamuri i SHBA-së, ofron një pozicion të veçantë dhe ideal për t’i shërbyer lidhjes transatlantike të Aleancës. Ka kses unik dhe të përshtatshëm në informacionin bërthamor të SHBA-së së bashku me një marrëdhënie intime me shtetet e tjera anëtare të NATO-s ofron mundësi të veçanta për të ofruar këshilla më të mira ushtarake, veçanërisht në lidhje me çështjet bërthamore. Ndërsa është një oficer i SHBA-së, individi shërben në një kapacitet ndërkombëtar për të përfaqësuar interesat e Aleancës.

Historiku

Pozicioni Kryetar fillimisht u krijua pa një zëvendës, por me zhvillimin e strukturës komanduese dhe rritjen e kërkesave ndaj Kryetarit, nevoja për një zëvendës u bë e dukshme.

Origjina e zëvendësit vjen nga struktura e Shtabit Ushtarak Ndërkombëtar (IMS) pasi reformat e Komitetit Ushtarak të vitit 1963 i dhanë Drejtorit të IMS një zëvendësdrejtor që mbante “përgjegjësi të veçanta për çështjet bërthamore”. Kjo zyrë, përfaqësohej gjithmonë  nga një amerikan për të lidhur Shtetet e Bashkuara dhe NATO-n në strategjinë bërthamore. Dy dinamika shërbyen si katalizator për të vendosur pozicionin e Zëvendëskryetarit në Komitetin Ushtarak, siç pasqyrohet sot: e para kur Kryetari ishte larg Brukselit, përdorimi i një Përfaqësuesi Ushtarak brenda Komitetit Ushtarak si zëvendësues u tregua i papërshtatshëm për shkak të konfliktit të njëkohshëm duke përfaqësuar interesat e Komitetit Ushtarak në përgjithësi dhe interesat e veta kombëtare dhe  e dyta,  Komiteti Ushtarak nuk donte të krijonte poste shtesë oficere të rangut të lartë për të zgjidhur çështjen e parë. Si zgjidhje, Komiteti Ushtarak zgjodhi eliminimin e Zëvendësdrejtorit të pozicionit të IMS dhe njëkohësisht vendosjen e një posti të ri të Zëvendës Kryetarit të Komitetit Ushtarak. Pozicioni i Zëvendësit do të vazhdojë të mbajë përgjegjësinë e veçantë për çështjet bërthamore dhe të mbetet një oficer i SHBA-së siç është vendosur për pozicionin e Zëvendësdrejtorit. NAC miratoi propozimin më 6 janar 1967, për të vendosur zyrtarisht postin e Zëvendës Kryetarit të Komitetit Ushtarak.

Që nga vendosja e postit të Zëvendës Kryetarit në vitin 1967, ka pasur 12 nga Forcat Ajrore, 6 nga Ushtria, 4 nga Marina dhe 2 nga Trupat e Marinës.

Fraksion.com