“Mbi ne ra ndarja si një dëborë”. Poezia prekëse për ndarjen nga Teodor Keko

“Mbi ne ra ndarja si një dëborë” është një ndër poezitë më të bukura të Teodor Kekos, e cila trajton njëtematikë mjaft të dhimbshme, ndarjen. Përgjatë gjithë poezisë, ndihet dhimbja e autorit që nuk do të ketëmë kontakte me vajzën që do, ndërkohë në kontrast me këto vargje qëndron strofa e fundit. Në këtë strofë,autori, përkundër gjithë dhimbjes së vargjeve të mëparshme, tregon se ndarja e tyre duhet të jetë e paqtëdhe të mos bëhen qaramanë për çfarë ka ndodhur, madje ta shohin njëri-tjetrin pa urrejtje.

“Mbi ne ra ndarja si një dëborë”

Ja, ra mbrëmja. Ti s’je më.
Ku ke shkuar? Unë s’e di.
Ne u prishëm për hiçgjë,
edhe gjatë do mbajmë mëri.

Do harrohen telefonat,
Nëpër pellgje sytë do na thahen.
Si prelude do bjerë nga qielli,
një dëborë… kristal i bardhë.

Dhe kështu, gjersa një ditë,
të na thotë jeta ne: “Harro!”
Do të mbesim anonimë,
do të jemi ne përemra,
Unë “Ai” dhe ti “Ajo”.

Mbi ne ra ndarja si një dëborë,
mbuloi gjithçka: puthjet dhe fjalët.
Dhe vitet shkuan dalëngadalë,
ujërat u ndotën, lumenjtë u thanë.

Por, qaramanë, jo, s’do të bëhemi,
se na u thye ëndrra ty dhe mua.
Ndonjë ditë nëpër botë,
sytë tanë kur të takohen,
s’do të ketë urrejtje brenda.

Fraksion.com