Humbja e të ëmës, Eno Popi rrëfen i prekur pengun që i ka ngelur: Do kishim një kujtim…

“Ka qenë maji i 2014-ës, një telefonatë nga im atë, na tregon se mamaja ishte diagnostikuar me tumor në pankreas. Është të të lëvizi toka në këmbë. Në javët e fundit mua më është dashur që të mbaj dy portrete, një buzëqeshje shprese dhe dëshire për ta vazhduar jetën dhe kur dilja nga dyert e spitalit, një trishtim i pamatë.

Më është dashur të luftoj pikërisht me këtë gjë, për të treguar që do ia dalim ia hidhnim, do bëhet më mirë, edhe pse e dinim që s’do bëhej. 

Vazhdimisht e mendoj pse nuk bëmë ne një udhëtim të fundit, kishte shumë qejf të udhëtonte. I thash okay do të marr unë me makinë, një mundësi për të ndenjur vetëm dhe për të folur.

Data 28-29 nëntor mjekët e kanë pushim, dhe më thanë përpiqu që ta bëni kimioterapinë më herët. Shpresova fort që të bëhej mirë dhe ta mbanim planin tonë të udhëtimit. Rënia ishte e dukshme, krevati i u bë vendi që nuk u çua asnjëherë, ku pastaj zoti e mori pas vetes dhe ai udhëtim i parealizuar, ndonjëherë them me vetëm, pse… 

E dinim si do shkonim gjërat por do kishim një moment së bashku, do kishim një kujtim… gjë që unë e humba”, rrëfeu Eno.

Në studion e DTWS, të pranishëm, juria dhe Bora u emocionuan, ku kjo e fundit e komplimentoi për guximin që e tregoi këtë histori.

“Besoj që na shohin shumë, dhe në situatën që kam kaluar janë duke e kaluar edhe të tjerë, duke u përpjekur me vështirësi të luftojnë me jetën të gjithë duan ti shohin njerëzit e tyre sa më gjatë, dua ti them një gjë: shijojeni prindërit sa i keni, dhe gëzojuni familjes”, tha Eno.

Në publik duke e shikuar gjithë krenari ishte edhe babai i Enos, Jerasim Popi. një ndër figurat e Teatrit të Operas e Baletit dhe Ansamblit Popullor, i cili tha për djalin e tij “më mirë mos kërcejë më”.

Fraksiom.com