Analizë: Lufta në Ukrainë i dha NATO-s fokus të ripërtëritjes

Jens Stoltenberg, Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, ndodhet në Ukrainë për vizitën e tij të parë që nga fillimi i konfliktit në shkurt 2022.

Ndërsa kjo mund të jetë një surprizë për disa vëzhgues, ia vlen të kujtojmë se Ukraina nuk është anëtare e aleancës dhe se NATO ka bërë përpjekje që nga fillimi i luftës për të mos u dukur e përfshirë drejtpërdrejt nga frika se do t’i jepte justifikim Presidentit rus Vladimir Putin për përshkallëzimin e mëtejshëm.

Kjo nuk do të thotë se Stoltenberg dhe NATO nuk kanë luajtur një rol vendimtar në Ukrainë.

Aleanca kishte qenë nën kritika të vazhdueshme për vite me radhë në prag të pushtimit të Rusisë.

Ish-presidenti Donald Trump kishte ngritur shqetësime serioze për angazhimin e SHBA-së – anëtarit më të madh të NATO-s – ndaj aleancës. Presidenti francez Emmanuel Macron e quajti NATO-n “se i ka  vdekur truri” në vitin 2019.

Ukraina ka përqendruar vëmendjen e aleancës dhe në shumë raste ka befasuar diplomatët dhe zyrtarët me unitetin dhe gatishmërinë e saj për të ndërmarrë hapa të diskutueshëm.

Pavarësisht nëse kjo është mbështetja e aplikimit të Ukrainës për t’u bashkuar me NATO-n, ofrimi i ndihmës ushtarake ose mirëpritja formale e Finlandës në aleancë, përpara pushtimit rus, të dyja këto veprime do të konsideroheshin të rrezikshme nga frika se mos e godasin Putinin në sy.

Ka ende zona të mosmarrëveshjeve brenda aleancës, veçanërisht Hungaria dhe Turqia, të dyja me marrëdhënie më të ngushta se të tjerat me Rusinë, janë skeptike për çdo gjë që duket si ekspansionizmi i NATO-s dhe ndikimi që do të kishte në krahun lindor të Evropës.

Por që nga fillimi i luftës, Putin ia ka dalë në një gjë: duke bashkuar shumë nga ata në Perëndim që ai i sheh si armiq të tij, të neveritur për brutalitetin e tij – dhe duke e mbështetur atë neveri me veprime reale.

Fraksion.com