Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s në Mynih: Jepini Ukrainës atë që i nevojitet për të fituar

Duke folur në Konferencën e Sigurisë së Mynihut të shtunën (18 shkurt 2023), Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg theksoi se, një vit që nga pushtimi i plotë i Rusisë në Ukrainë, Presidenti Putin nuk po planifikon paqen, por më shumë luftë. Sekretari i Përgjithshëm tha, “ne duhet t’i japim Ukrainës atë që i nevojitet për të fituar dhe për të mbizotëruar si një komb sovran dhe i pavarur në Evropë”.

Sekretari i Përgjithshëm argumentoi se edhe nëse lufta përfundon nesër, mjedisi ynë i sigurisë ka ndryshuar për një afat të gjatë. Ai tha se Kremlini dëshiron një Evropë ndryshe, ku Rusia kontrollon fqinjët. “Ne e dimë gjithashtu se Pekini po vëzhgon nga afër, për të parë çmimin që paguan Rusia, ose shpërblimin që merr për agresionin e saj”, tha Stoltenberg, duke theksuar se lufta në Ukrainë tregon se siguria është globale, sesa rajonale, dhe mbrojtja. nuk është fakultative.

Sekretari i Përgjithshëm theksoi gjithashtu rëndësinë e qëndrueshmërisë. “Jo shumë kohë më parë, shumë argumentuan se importimi i gazit rus ishte thjesht një çështje ekonomike,” tha ai, duke shtuar se “ne nuk duhet të bëjmë të njëjtat gabime me Kinën dhe regjimet e tjera autoritare”.

Në fund, Sekretari i Përgjithshëm Stoltenberg theksoi se, “mësimi më i rëndësishëm nga lufta në Ukrainë është se Amerika e Veriut dhe Evropa duhet të qëndrojnë së bashku”, duke theksuar se “pa NATO, nuk ka siguri në Evropë”.

Z. Stoltenberg foli në një panel të skenës kryesore në Konferencën e Sigurisë në Mynih 2023, së bashku me Presidentin e Finlandës, Sauli Niinistö, Presidenten e Moldavisë, Maia Sandu dhe kryeministren e Danimarkës, Mette Frederiksen.

Në margjinat e Konferencës së Sigurisë së Mynihut, Sekretari i Përgjithshëm zhvilloi një sërë takimesh, duke përfshirë kryeministrin britanik Rishi Sunak, kryeministren daneze Mette Frederiksen, presidentin finlandez Sauli Niinistö, kryeministrin suedez Ulf Kristersson, me Ministrinë e Jashtme të Ukrainës. Ministri Dmytro Kuleba, Zëvendës Presidenti i Komisionit Evropian Frans Timmermans, i dërguari i posaçëm presidencial i Shteteve të Bashkuara për Klimën John Kerry dhe delegacioni i Kongresit të SHBA-së i kryesuar nga senatori Lindsey Graham (R-SC).

Fjalët hyrëse nga Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg në sesionin e Konferencës së Sigurisë në Mynih “Përtej Aleancës: Partneriteti për Sigurinë Evropiane”

Faleminderit shumë Heather dhe është fantastike të rikthehem në Mynih dhe fantastike të jesh këtu së bashku me Mette, Sauli dhe Maia.
Dhe mezi pres bisedën tonë në vetëm pak minuta.

Lufta e Rusisë kundër Ukrainës vazhdon.
Mund të jemi të tronditur nga brutaliteti i tij.
Por nuk duhet të habitemi.

Kjo është pjesë e një modeli të agresionit rus prej disa vitesh.
Dhe aleatët e NATO-s ndanë informacione të sakta rreth planeve të Moskës për një pushtim shumë kohë përpara.

Për shumë muaj, ne bëmë çdo përpjekje për të angazhuar Rusinë në diplomaci.
Dhe vetëm disa ditë më parë, pikërisht në këtë skenë në Mynih,
I bëra thirrje Presidentit Putin që të tërhiqet nga pragu.

Por pavarësisht thirrjeve tona për paqe,
Ai zgjodhi të sulmonte.

Tashmë mund të nxjerrim disa mësime të rëndësishme nga lufta.

Së pari, ne duhet të mbështesim dhe të shtojmë mbështetjen tonë për Ukrainën.

Putini nuk po planifikon paqen.
Ai po planifikon për më shumë luftë.
Ofensiva të reja.

Dhe nuk ka asnjë tregues se ai ka ndryshuar ambiciet e tij.

Ai po mobilizon qindra mijëra trupa.
Duke e vënë gjithnjë e më shumë ekonominë ruse në një bazë lufte.
Dhe duke iu drejtuar regjimeve të tjera autoritare, si Irani dhe Koreja e Veriut, për të marrë më shumë armë.

Pra, ne duhet t’i japim Ukrainës atë që i nevojitet për të fituar dhe për të mbizotëruar si një komb sovran dhe i pavarur në Evropë.

Disa shqetësohen se mbështetja jonë për Ukrainën rrezikon të shkaktojë përshkallëzim.

Më lejoni të jem i qartë.
Nuk ka opsione pa rrezik.
Por, rreziku më i madh nga të gjithë është nëse Putini fiton.

Nëse Putini fiton në Ukrainë, mesazhi për të dhe për liderët e tjerë autoritarë do të jetë se ata mund të përdorin forcën për të marrë atë që duan.

Kjo do ta bëjë botën më të rrezikshme.
Dhe ne jemi më të pambrojtur.

Pra, mbështetja e Ukrainës nuk është vetëm gjëja e duhur moralisht.
Është gjithashtu në interesin tonë të sigurisë.

Mësimi i dytë është se ne duhet të vazhdojmë të forcojmë parandalimin dhe mbrojtjen tonë.
Luftërat janë të paparashikueshme.
Dhe ne nuk e dimë se kur dhe si do të përfundojë kjo.

Por unë e di këtë.
Edhe nëse lufta përfundon nesër, mjedisi ynë i sigurisë ka ndryshuar për një kohë të gjatë.
Nuk ka kthim prapa.

Kremlini dëshiron një Evropë ndryshe.
Një ku Rusia kontrollon fqinjët.

Ne gjithashtu e dimë se Pekini po vëzhgon nga afër.
Për të parë çmimin që paguan Rusia.
Ose shpërblimi që merr për agresionin e tij.

Ajo që po ndodh sot në Evropë mund të ndodhë nesër në Azi.

Pra, lufta në Ukrainë tregon se siguria nuk është rajonale, ajo është globale.

Në këtë botë të re dhe më të kontestuar, ne nuk mund të përballojmë më ta trajtojmë mbrojtjen si opsionale.
Është një domosdoshmëri.

Po, të shpenzosh më shumë për mbrojtjen do të thotë më pak para për detyra të tjera të rëndësishme.
Por asgjë nuk është më e rëndësishme se siguria jonë.
Për të ruajtur paqen.

Mësimi i tretë është se ne duhet të forcojmë qëndrueshmërinë e shoqërive tona.

Forcat ushtarake janë të nevojshme për të mbrojtur sigurinë tonë.
Por ato nuk janë të mjaftueshme.

Ne gjithashtu duhet të sigurojmë hapësirën tonë kibernetike, zinxhirët tanë të furnizimit dhe infrastrukturën tonë.

Lufta në Ukrainë e ka bërë të qartë rrezikun e mbështetjes së tepërt në regjimet autoritare.

Jo shumë kohë më parë, shumë argumentuan se importimi i gazit rus ishte thjesht një çështje ekonomike.
Nuk eshte.
Është çështje politike.
Bëhet fjalë për sigurinë tonë.
Sepse varësia e Evropës nga gazi rus na bëri të pambrojtur.

Pra, nuk duhet të bëjmë të njëjtat gabime me Kinën dhe regjimet e tjera autoritare.

Ne nuk duhet të bëhemi shumë të varur nga produktet dhe lëndët e para që importojmë.
Shmangni eksportimin e teknologjive kryesore që mund të përdoren kundër nesh.
Dhe mbrojmë infrastrukturën tonë kritike në shtëpi.

Natyrisht, ne duhet të vazhdojmë të tregtojmë dhe të angazhohemi ekonomikisht me Kinën.
Por ekonomitë tona dhe interesat tona ekonomike nuk mund të jenë më të mëdha se interesat tona të sigurisë.

Pra, është e drejtë të mbrohemi.
Por duke e bërë këtë, ne duhet të kujtojmë se tregtia mes miqve dhe aleatëve na bën më të fortë dhe më elastikë.
Ne nuk duhet të krijojmë barriera të reja midis ekonomive të lira dhe të hapura.

Mësimi më i rëndësishëm nga lufta në Ukrainë është se Amerika e Veriut dhe Evropa duhet të qëndrojnë së bashku.

Në një botë më të rrezikshme, ne kemi nevojë për Aleancën tonë transatlantike më shumë se kurrë.

Pa NATO, nuk ka siguri në Evropë.

Pra, nuk është koha për të parë përtej Aleancës.
Kjo është koha për të forcuar dhe zgjeruar Aleancën tonë.

Për të promovuar paqen.
Mbroni sigurinë tonë të përbashkët.
Dhe mbrojmë një sistem global të bazuar në vlerat tona dhe ligjin ndërkombëtar.

Faleminderit.
Dhe pastaj mezi pres diskutimin tonë.

Heather Conley (President i Fondit Gjerman Marshall të Shteteve të Bashkuara): Nëse Putini fiton, NATO-s do të duhet të forcojë jashtëzakonisht krahun lindor, shpenzimet e saj në NATO, 2% do të ishin dyshemeja absolute. Si përgatitemi ne si aleancë për të pamendueshmen? Dhe si duket ajo Aleancë, për 10, 15, 20 vitet e ardhshme?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Pra, para së gjithash, Presidenti Putin nuk duhet ta fitojë këtë luftë. Dhe kjo është arsyeja pse aleatët dhe partnerët e NATO-s në mbarë botën kanë mobilizuar kaq shumë mbështetje për Ukrainën, sepse do të jetë një tragjedi për ukrainasit, por gjithashtu do të jetë jashtëzakonisht e rrezikshme për ne. Sepse atëherë mesazhi është që kur përdor forcën, atëherë ai merr atë që dëshiron. Dhe ne duhet të kuptojmë, kjo nuk është vetëm një sfidë evropiane, kjo është një sfidë globale. Kohët e fundit kam vizituar Korenë e Jugut dhe Japoninë, dy mbështetës të ngushtë të NATO-s, dhe ata shohin lidhjen midis asaj që po ndodh në Evropë dhe asaj që po ndodh dhe mund të ndodhë në Azi. Kështu që Pekini po vëzhgon nga afër rezultatin e luftës në Ukrainë. Dhe sigurisht, nëse Putini fiton në Ukrainë, kjo do të ndikojë në vendimet dhe llogaritjet që Pekini po bën në pjesën e tyre të botës. Pra, kjo ka të bëjë me sigurinë tonë globale. Kjo nuk ka të bëjë me sigurinë rajonale. NATO tashmë është përshtatur. Lufta nuk filloi në shkurt të vitit të kaluar, ajo filloi në 2014. Dhe që nga viti 2014, ne kemi zbatuar përforcimin më të madh të mbrojtjes sonë kolektive, me më shumë trupa, gatishmëri më të lartë, prani në pjesën lindore të Aleancës, plane të reja mbrojtëse. dhe gjithashtu rritja e shpenzimeve për mbrojtjen. Dhe kur do të takohemi në Vilnius këtë vit, jam absolutisht i sigurt se do ta rikonfirmojmë atë mesazh, si partneritetet më të forta me partnerët tanë në Azi-Paqësor, mbështetjen për Ukrainën, por edhe mënyrën se si të forcojmë parandalimin dhe mbrojtjen tonë.

Heather Conley: Pra, pas pesë muajsh, aleatët do të mblidhen në Vilnius, një samit tepër i rëndësishëm. Në fund të atij Samiti, si duket suksesi për ju dhe për Aleancën?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Epo, suksesi ka të bëjë me demonstrimin e mbështetjes së palëkundur për Ukrainën dhe unë jam absolutisht i bindur se ky do të jetë rasti në Vilnius. Ka të bëjë me përsëritjen e angazhimit tonë për forcimin e parandalimit dhe mbrojtjes, dhe ka të bëjë me ndërtimin e partneritetit me partnerët tanë të Azisë Paqësorit, sepse siguria nuk është rajonale, siguria është globale. Por ka edhe një gjë tjetër që do të shënojë sukses, ajo është se ne do ta zgjerojmë Aleancën. Unë me të vërtetë punoj shumë dhe me të vërtetë shpresoj që deri në Samitin e Vilniusit, ne do të kemi finalizuar procesin e anëtarësimit dhe do të kemi Finlandën dhe Suedinë si dy anëtarët e rinj të Aleancës sonë.

Heather Conley: Si mund të vazhdojmë të japim atë mesazh të fortë solidariteti dhe sigurie, veçanërisht kur i afrohemi Samitit të Vilniusit?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Së pari, NATO ka marrë tashmë vendimet që ne duhet të marrim si Aleancë. Ne morëm një vendim historik në Samitin tonë në korrik për të ftuar Finlandën dhe Suedinë të bëhen anëtarë. Dhe pastaj të gjithë morëm vendimin për të rënë dakord për protokollet e anëtarësimit dhe të gjithë aleatët kanë nënshkruar protokollet e anëtarësimit. Pra, vendimet e NATO-s janë marrë. Ajo që mbetet tani është procesi i ratifikimit të të gjitha atyre protokolleve në të 30 vendet aleate. Deri më tani 28 nga 30 kanë ratifikuar tashmë dhe më pas mbeten Turqia dhe Hungaria. Natyrisht, mesazhi im ka qenë dhe ishte gjithashtu mesazhi im në fillim të kësaj jave, që Finlanda dhe Suedia janë gati për ratifikim. Ata kanë përmbushur detyrimet e tyre. Ata nënshkruan memorandumin trepalësh me Turqinë në samitin e NATO-s korrikun e kaluar dhe prandaj u bëj thirrje të gjithë aleatëve të finalizojnë ratifikimin. Por thashë gjithashtu që sigurisht që rëndësi ka që të dy të bëhen anëtarë sa më shpejt, jo nëse njëri bëhet anëtar para tjetrit. Më e rëndësishmja është t’i futni të dyja sa më shpejt që të jetë e mundur. Dhe unë vazhdoj të punoj shumë për të siguruar që ata të jenë anëtarë në Samitin e Vilniusit, nëse mund të shtoj edhe një gjë tjetër. Kjo do të thotë se është një vendim turk, sepse ata kanë dy protokolle. Dhe unë i bëj thirrje Turqisë që t’i ratifikojë të dyja. Por sigurisht nëse ratifikojnë një të tillë, atëherë Finlanda do të jetë anëtare e Aleancës. Duhet të kujtojmë se Suedia dhe Finlanda janë në një vend shumë më të mirë tani sesa përpara aplikimit. Nuk është sikur asgjë nuk ka ndodhur. Ata tani janë të ftuar që do të thotë se janë ulur në tryezën e NATO-s. Ata marrin pjesë në takimet e NATO-s dhe janë më të integruar në strukturat ushtarake të NATO-s, planifikimin e mbrojtjes, aktivitetet civile dhe ushtarake. NATO ka rritur praninë e saj në zonë. Aleatët, Shtetet e Bashkuara dhe shumë aleatë të tjerë kanë lëshuar garanci sigurie si pjesë e procesit të anëtarësimit. Pra, është e paimagjinueshme që do të ketë ndonjë kërcënim ushtarak kundër Finlandës apo Suedisë pa reaguar NATO-ja. Pra, po, ne duhet ta finalizojmë procesin, por tashmë kemi bërë një rrugë shumë të gjatë me Finlandën dhe Suedinë.

Heather Conley: A mendoni se qendra e gravitetit në Evropë tani është zhvendosur në Lindje? Dhe nëse e besoni këtë, pse?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Varet plotësisht se çfarë kuptoni me pyetjen. Ajo që ka zhvendosur në lindje është prania e NATO-s pasi ne kemi shumë më tepër prani, stërvitje ushtarake në lindje, sepse kemi parë gjatë disa viteve një Rusi më agresive. Dhe për t’iu përgjigjur kësaj, veçanërisht që nga viti 2014, ne kemi vendosur për herë të parë në historinë tonë trupa të NATO-s dhe pjesën lindore të Aleancës. Por sigurisht, shumë nga ato trupa vijnë nga pjesa perëndimore e Aleancës. Pra, kjo tregon se si NATO është bashkë dhe se si ne e mbështesim njëri-tjetrin. Dhe ne e bëjmë këtë për të siguruar që Rusia nuk mund të vazhdojë veprimet e saj agresive kundër vendeve në Evropë. Dhe për t’i dërguar një mesazh shumë të qartë Moskës se NATO është atje për të mbrojtur dhe mbrojtur territorin e NATO-s, çdo centimetër të territorit të NATO-s.

Pyetje nga auditori: Në Vilnius, a do të ketë një sinjal të qartë dhe të fortë se Ukraina do të jetë anëtare e NATO-s?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Pra, qëndrimi i NATO-s për anëtarësimin e Ukrainës është i pandryshuar. Ne ramë dakord në vitin 2008 që Ukraina të bëhet anëtare e Aleancës dhe ky është ende qëndrimi ynë. Atëherë, sigurisht, ajo që ka rëndësi tani është të sigurohet që Ukraina të mbizotërojë si një shtet sovran, i pavarur, sepse pa pasur Ukrainën si një shtet sovran dhe të pavarur, nuk ka asnjë mënyrë për të diskutuar asnjë lloj marrëdhënieje midis NATO-s dhe Ukrainës në të ardhmen. Pra, nevoja urgjente është të sigurohet mbështetje ushtarake siç po bëjnë çdo ditë aleatët dhe partnerët e NATO-s. Në këtë kontekst, mirëprita edhe iniciativën e kryeministrit Sunak për të diskutuar në të vërtetë rreth kornizës që na nevojitet për të siguruar një paqe të qëndrueshme pas përfundimit të kësaj lufte. Sepse kur të përfundojë lufta, ne duhet të sigurohemi që historia të mos përsëritet, që Rusia të mos vazhdojë të pushtojë Ukrainën, sepse ky është një model. Filloi në vitin 2008 me pushtimin e Gjeorgjisë, dhe më pas në 2014, Krimesë dhe Donbasit dhe më pas në vitin e kaluar, pushtimi i plotë i Ukrainës. Dhe ne nuk mund të lejojmë që Rusia të vazhdojë të shkatërrojë sigurinë evropiane dhe ne duhet të thyejmë ciklin e agresionit rus kundër vendeve evropiane. Dhe për këtë arsye ne kemi nevojë, kur kjo luftë të përfundojë, të krijojmë një lloj kuadri që garanton që agresioni rus të mos vazhdojë.

Pyetja e audiencës: [E padëgjueshme]

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Duhet t’i ofrojmë mbështetje dhe lloje të ndryshme mbështetjeje për Moldavinë sa më shpejt të jetë e mundur. Gjeorgjia dhe Ukraina, dy vende të tjera që janë të cenueshme nga agresioni rus, ata aspirojnë anëtarësimin në NATO. Moldavia nuk e ka marrë vendimin për të aspiruar anëtarësimin në NATO. Dhe sigurisht, ne e respektojmë plotësisht atë. Por unë mendoj se nëse ka ndonjë mësim apo mësim shtesë për të nxjerrë nga lufta në Ukrainë, është se ne duhet të mbështesim vendet që janë të cenueshme nga agresioni rus sa më shpejt dhe sa më shpejt që të jetë e mundur tani. Sepse realiteti është se arsyeja kryesore pse Ukraina ka mundur të zmbrapsë dhe të zmbrapsë forcat ruse është sigurisht guximi, guximi i forcave të armatosura të Ukrainës, lidershipit politik, popullit të Ukrainës, por një element i rëndësishëm ka gjithashtu ishte fakti që aleatët e NATO-s në fakt trajnuan dhe ndihmuan Ukrainën që nga viti 2014. Mbretëria e Bashkuar, Shtetet e Bashkuara, Kanadaja dhe të tjerët, ofruan trajnime të rëndësishme dhe ngritje kapacitetesh dhe gjithashtu pajisje nga viti 2014 që do të thotë se ushtria ukrainase ishte shumë më e fortë, më e pajisur, më mirë e trajnuar, udhëhequr më mirë vitin e kaluar se sa në 2014. Dhe kjo është pjesë e shpjegimit pse ata ishin në gjendje t’i rezistonin pushtimit rus tani në një mënyrë që nuk ishin në gjendje ta bënin në 2014. Pra, ne po punojmë për partneritetin tonë. Ne ramë dakord në samitin e NATO-s për të rritur partneritetin dhe mbështetjen për Ukrainën, sepse është një nevojë urgjente për të mbështetur ata që janë të pambrojtur ndaj agresionit rus.

Heather Conley: Presidentët amerikanë kanë traditë t’i shkruajnë një letër pasardhësit të tyre me fjalët e tyre të mençura. Në një moment, ne do të zgjedhim pasardhësin tuaj Çfarë fjalë urtësie do t’i jepnit pasuesit tuaj në 30 sekonda?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Të mbajmë së bashku Evropën dhe Amerikën e Veriut. Dhe unë nuk besoj vetëm në Evropë. Unë nuk besoj vetëm në Amerikën e Veriut. Unë besoj në Amerikën e Veriut dhe Evropën së bashku, dhe kjo është NATO.

 

Fraksion.com