Jens Stoltenberg: Është e paimagjinueshme që NATO të mos veprojë nëse rrezikohet siguria e Suedisë dhe Finlandës

Në një fjalim në Konferencën e Sigurisë Folk och Försvar në Sälen, Suedi, të dielën (8 janar 2023), Sekretari i Përgjithshëm Jens Stoltenberg nënvizoi se në një botë më të rrezikshme, “është edhe më e rëndësishme që Suedia dhe Finlanda të bëhen anëtarë të NATO-s”.

Stoltenberg bëri thirrje gjithashtu për rritje të mbështetjes për Ukrainën dhe paralajmëroi se nënvlerësimi i Rusisë mund të ketë “pasoja të mëdha për sigurinë në rajonin nordik”. Ai shtoi se ka besim se “ne së shpejti do të jemi në gjendje të mirëpresim ngrohtësisht” Suedinë dhe Finlandën në Aleancë.

Në margjinat e konferencës, Sekretari i Përgjithshëm u takua me kryeministrin suedez Ulf Kristersson, ministrat e Jashtëm dhe të Mbrojtjes, si dhe me kryetaren e opozitës Magdalena Andersson.

Fjala nga Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg në Konferencën e Sigurisë Folk och Försvar në Sälen, Suedi

Faleminderit shumë.
Madhëritë tuaja,
Lartësia juaj Mbretërore,
Kryeministër,
Ministrat,
Zonja dhe zoterinj,

Faleminderit shumë që më ftuat të marr pjesë këtu sot, në një nga forumet kryesore të politikave të sigurisë në rajonin nordik.
Një vizitë në Suedi dhe Sälen është një fillim i mirë për Vitin e Ri.

Nuk kaloi shumë kohë që erdha për herë të fundit këtu në Konferencën Kombëtare.
Ishte në vitin 2018.
Por shumë gjëra kanë ndryshuar që nga hera e fundit që kam qenë këtu.
Ka një luftë të plotë në Evropë.
Dhe Suedia dhe Finlanda janë në rrugën e tyre për t’u bashkuar me NATO-n.

Së pari, disa fjalë për Ukrainën.

Brutaliteti i luftës ka tronditur shumë njerëz.
Por nuk ka asnjë arsye për t’u habitur.
Ne e pamë këtë luftë që po vinte.

Është pjesë e një modeli ku Moska përdor forcën ushtarake për të arritur qëllimet e saj politike.
Brutaliteti në Grozny.
Pushtimi i Gjeorgjisë.
Bombardimi i Aleppos.
Dhe lufta në Ukrainë nuk filloi shkurtin e kaluar.
Filloi në vitin 2014.
Me aneksimin e Krimesë nga Rusia dhe sulmet në Ukrainën Lindore.

Por nuk është vetëm ky model që nuk na befasoi.
Në NATO, ne kishim gjithashtu inteligjencë të saktë për grumbullimin e forcave ruse përgjatë kufirit dhe planet e tyre konkrete.
Ne e bëmë publike këtë informacion dhe paralajmëruam për një pushtim të mundshëm prej muajsh.
Ne kemi bërë vazhdimisht përpjekje të rëndësishme politike dhe diplomatike për të parandaluar luftën.
Por presidenti Putin ende zgjodhi të sulmojë.

NATO ishte përgatitur.
Që nga viti 2014, ne kemi kryer ristrukturimin më të madh të aleancës që nga fundi i Luftës së Ftohtë.
Vendosur më shumë trupa të NATO-s në vendet tona anëtare.
Rritja e gatishmërisë së forcave tona.
Krijimi i fushave të reja të mbrojtjes, të tilla si kibernetike.
Dhe jo më pak e rëndësishme, aleatët e NATO-s kanë investuar më shumë në mbrojtje.

Disa orë pas pushtimit, ne aktivizuam planet tona të mbrojtjes dhe rritëm ndjeshëm praninë tonë ushtarake, nga Deti Baltik në Detin e Zi.
Tani kemi edhe më shumë ushtarë në gatishmëri të lartë.
Kjo nuk është për të provokuar një konflikt, por për të parandaluar që lufta në Ukrainë të shndërrohet në një luftë të plotë midis NATO-s dhe Rusisë.
Dhe për të hequr çdo vend për keqkuptime dhe gjykime të gabuara në Moskë në lidhje me aftësinë dhe vullnetin tonë për të mbrojtur territorin e NATO-s.
Mbrojtja e fortë siguron paqen.

NATO dhe aleatët e NATO-s gjithashtu japin kontribut të rëndësishëm në Ukrainë.
Për shumë vite, NATO dhe veçanërisht Shtetet e Bashkuara, Kanadaja dhe Mbretëria e Bashkuar kanë ofruar armë, pajisje dhe trajnime për Ukrainën.
Shumë vende të tjera po kontribuojnë tani, duke përfshirë Suedinë.
Është e rëndësishme dhe bën ndryshim.

Nëse Putini fiton në Ukrainë, do të jetë një tragjedi për ukrainasit.
Por është edhe e rrezikshme për ne.
Mesazhi për të dhe për liderët e tjerë autoritarë do të jetë se nëse përdorin forcën ushtarake, do të marrin atë që duan.
Do të na bëjë më të pambrojtur.

Nuk do të ketë paqe të qëndrueshme nëse shtypja dhe tirania fitojnë mbi lirinë dhe demokracinë.

Pra, ne nuk kemi vetëm një detyrim moral për të mbështetur një vend që sulmohet nga një tjetër.
Është gjithashtu në interesin tonë dhe e rëndësishme për sigurinë tonë.

Luftërat janë të paparashikueshme.
Është e pamundur të thuhet se kur, apo si do të përfundojë lufta në Ukrainë.
Por ajo që dimë është se shumica e luftërave përfundojnë në tryezën e negociatave.
Me shumë mundësi edhe kjo.
Çfarë mund të arrijnë ukrainasit në tryezë varet nga forca e tyre në fushën e betejës.
Pra, nëse duam një zgjidhje paqeje të negociuar, ku Ukraina të mbijetojë si një vend i pavarur demokratik në Evropë, mënyra më e shpejtë për të arritur atje është të mbështesësh Ukrainën.
Armët janë – në fakt – rruga drejt paqes.

Pavarësisht se kur, apo si do të përfundojë kjo luftë, ne duhet të pranojmë se situata e sigurisë në Evropë ka ndryshuar përgjithmonë.

Regjimi në Moskë do një Evropë tjetër.
Ajo dëshiron të kontrollojë vendet fqinje dhe e sheh demokracinë dhe lirinë si një kërcënim.
Kjo e vendos Rusinë në një pozicion konfrontimi të vazhdueshëm me Perëndimin.
Pra, edhe nëse kjo luftë përfundon, problemet në marrëdhëniet tona me Rusinë vazhdojnë.

Forcat ukrainase i kanë shkaktuar humbje të rënda Rusisë në Ukrainë.
Por rusët kanë treguar edhe një herë gatishmërinë për të marrë rreziqe të mëdha dhe për të duruar humbje të mëdha njerëzore.
Ata tashmë kanë mobilizuar 200,000 trupa shtesë.
Përveç kësaj, ne e dimë se ata mund të marrin shumë materiale të reja.
Dhe ndoshta më e rëndësishmja, nuk ka asnjë tregues se ambiciet e Rusisë kanë ndryshuar.

Është e rrezikshme të nënvlerësosh Rusinë.

Ajo gjithashtu ka pasoja të mëdha për sigurinë në rajonin nordik.
Prandaj është shpërblyese që Suedia dhe Finlanda tani po bëhen anëtarë të NATO-s.

Ajo fshin zonat gri.
Forcon komunitetin politik.
Dhe aftësia e NATO-s për të garantuar sigurinë në rajonin nordik, rajonin e Balltikut dhe Evropën.
Dhe kjo do të na bëjë të gjithëve më të sigurt.
Jo më pak sepse Suedia dhe Finlanda kanë shumë për të kontribuar.

Ju keni mbrojtje të forta.
Ju keni vepruar së bashku me NATO-n për shumë vite.
Dhe ju keni një industri moderne të mbrojtjes.

Në Samitin e NATO-s në Madrid vitin e kaluar, Suedia, Finlanda dhe Turqia arritën një marrëveshje për të forcuar bashkëpunimin dhe për të rritur luftën kundër terrorizmit.
Kjo hapi rrugën për vendimin historik për të ftuar Suedinë dhe Finlandën në NATO.
Dhe jam i lumtur që marrëveshja është zbatuar.

Ky ka qenë procesi më i shpejtë i anëtarësimit në historinë moderne të NATO-s.
Të gjithë aleatët e NATO-s kanë nënshkruar protokollin e anëtarësimit.
28 nga 30 vende e kanë ratifikuar.
Kam besim se së shpejti do të jemi në gjendje t’ju mirëpresim ngrohtësisht si anëtarë të plotë të NATO-s.

Siguria e Suedisë dhe Finlandës tashmë është forcuar ndjeshëm.
Një numër i aleatëve të NATO-s ju kanë dhënë garanci sigurie.
NATO ka rritur praninë e saj në këtë rajon.
Dhe Suedia dhe Finlanda tani marrin pjesë në takimet e NATO-s dhe janë të integruara në bashkëpunimin ushtarak.

Është e paimagjinueshme që NATO të mos veprojë nëse rrezikohet siguria e Suedisë dhe Finlandës.
Suedia ka bërë një rrugë të gjatë në një kohë të shkurtër.
Prandaj do të doja të përfitoj nga ky rast për të falënderuar ish-kryeministren Magdalena Andersson dhe kryeministrin Ulf Kristersson për shfaqjen e shtytjes politike në kohë të pasigurta.
Udhëheqja e tyre dhe konsensusi i gjerë në Suedi për anëtarësimin në NATO kanë forcuar sigurinë e Suedisë.

Të dashur miq,
Shumëçka ka ndryshuar që nga hera e fundit që kam qenë këtu.
Është një botë më e rrezikshme.

Kjo e bën edhe më të rëndësishme që ne, që besojmë në liri dhe demokraci, të qëndrojmë së bashku.

Jo sepse kemi gjithmonë të drejtë.
Jo sepse nuk gabojmë kurrë.
As sepse jemi gjithmonë dakord. Unë do të jem i pari që do të pranoj se nuk është gjithmonë kështu.
Por sepse ndajmë të njëjtat vlera.
Dhe sepse ne jemi shumë më të fortë së bashku sesa vetëm.

NATO përfaqëson 50 për qind të fuqisë ekonomike botërore dhe 50 për qind të fuqisë ushtarake botërore.
Në një farë mënyre, kjo është gjysma e botës së bashku për të siguruar paqen për njëri-tjetrin.

Dhe të vazhdojmë të ruajmë lirinë dhe demokracinë tonë.