Shefi i NATO-s: Rusia përpiqet të ngrijë konfliktin në Ukrainë
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg, të mërkurën (07 dhjetor 2022) theksoi rëndësinë e mbështetjes së vazhdueshme të Aleatëve të NATO-s për Ukrainën ndërsa ajo përballet me luftën e agresionit të Rusisë. Duke iu drejtuar ngjarjes së Bordit Global të Financial Times përmes lidhjes video, Stoltenberg tha se konflikti ka të ngjarë të hyjë në një fazë më të qetë gjatë dimrit, por se Rusia nuk po tregon asnjë shenjë se kërkon një fund paqësor të konfliktit.
“Rusia po përpiqet të ngrijë konfliktin” në mënyrë që të “rigrupohet dhe të nisë një ofensivë më të madhe më vonë, sepse Ukraina tani ka momentumin”, tha Stoltenberg. Ai përsëriti se Ukraina do të vendosë për kohën dhe përmbajtjen e çdo negocimi me Rusinë. “Sa më shumë që duam një zgjidhje paqësore, aq më urgjente është që të ofrojmë mbështetje ushtarake për Ukrainën”, tha ai. Stoltenberg foli me redaktoren e Financial Times, Roula Khalaf.
Intervistë me Sekretarin e Përgjithshëm të NATO-s Jens Stoltenberg në edicionin e gjashtë të ngjarjes Global Boardroom të Financial Times
Roula Khalaf:
Përshëndetje të gjithëve dhe mirëseardhje në edicionin e gjashtë të The Global Boardroom. Ndjehem sikur e them këtë sa herë që mbajmë një sallë mbledhjesh globale, se po jetojmë në kohë të rrezikshme me kriza të shumta. Por unë mendoj se bota po bëhet edhe më e ndërlikuar. Me luftë, recesion, inflacion, krizë energjetike, emergjencë klimatike. Pas pak minutash, do të flas me Sekretarin e Përgjithshëm të NATO-s, Jens Stoltenberg, se si lufta në Ukrainë – tani në muajin e saj të 10-të – ka përmbysur rendin ndërkombëtar. Dy javë më parë, unë dëshmova nga dora e parë, pasojat e fazës së re të luftës dhe ajo është lufta për të shkatërruar infrastrukturën e Ukrainës. Kievi ishte i errët, shumë i errët dhe i ftohtë pa ujë për 24 orë. Por njerëzit vazhduan jetën e tyre të përditshme, madje mezi reaguan ndaj sirenave që i paralajmëronin ata për sulmet me raketa. Megjithëse pjesa më e madhe e rrjetit të energjisë u godit gjatë sulmeve, ukrainasit morën pjesët dhe rregulluan rrjetin brenda një dite. Ukrainasit na kanë befasuar me qëndrueshmërinë dhe aftësinë e tyre për të mbrojtur vendin e tyre dhe vazhdojnë të na befasojnë çdo ditë.
Gjatë gjithë këtyre ngjarjeve, do të ketë seanca të ndryshme që kanë të bëjnë me Ukrainën. Shefi ynë Komentator i Punëve të Jashtme, Gideon Rachman, ka ndjekur nga afër konfliktin dhe është një panel moderator dhe i shkëlqyer për gjeopolitikën. Do të transmetohet gjatë ditës së sotme. Por ne do t’ju çojmë edhe përtej Evropës, ne do të mbajmë Sallën e Bordit Global vetëm disa javë pasi Kongresi Kombëtar Popullor në Pekin miratoi një mandat të tretë për Presidentin Xi Jinping dhe vetëm disa ditë pas protestave të paprecedentë kundër kufizimeve drakoniane të COVID. Paneli ynë i ekspertëve nesër do të analizojë se çfarë mund të sjellë mandati i tretë i Xi. Tensionet gjeopolitike janë sigurisht një faktor kyç në krizën ekonomike globale. Me inflacionin në ekonomitë perëndimore që arrin nivele të papara për dekada, megjithëse duket se ka arritur kulmin. Martin Wolf, Kryekomentatori ynë Ekonomik do të na tregojë në dy panele të veçanta se si duhet të përgjigjen politikëbërësit në ekonomitë e përparuara dhe ato në zhvillim. Këtu, në Mbretërinë e Bashkuar, ne i jemi rikthyer shëndetit ekonomik. Por së bashku me këtë vijnë masat shtrënguese dhe recesioni. Kancelari do të na bashkohet të premten për një intervistë të drejtpërdrejtë me redaktorin tonë politik George Parker. Salla e Bordit Global vjen gjithashtu vetëm pak kohë pas mbylljes së COP27 në Egjipt. Më vonë sot, ne do të shqyrtojmë COP-in më të fundit dhe do të pyesim nëse këto takime e kanë humbur qëllimin e tyre. Klima dhe siguria energjetike janë tema të mëdha në të tre ditët e ngjarjes me diskutime mbi taksat dhe faturën e klimës prej shtatëqind miliardë dollarësh të Joe Biden, dilemën e sigurisë energjetike të Evropës, tranzicionin e energjisë së pastër të Australisë dhe shumë më tepër. Shpresoj që t’ju pëlqejë kjo sallë e mbledhjeve globale dhe ju falënderoj që u bashkuat me ne.
Tani le të fillojmë. Jens Stoltenberg, Sekretar i Përgjithshëm i NATO-s, ju mirëpresim.
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Faleminderit shumë që më ke, Roula. Është mirë që të shoh përsëri.
Roula Khalaf:
Shumë i lumtur që ju kemi mes nesh. Unë do të filloj menjëherë. Siç e thashë në prezantimin tim, isha në Kiev disa javë më parë dhe u godita vërtet nga besimi i ukrainasve. Jo vetëm qëndrueshmëria e tyre. Por besimi i tyre. Ata tani flasin për fitoren e luftës vitin e ardhshëm dhe rimarrjen e të gjithë territorit. Jo vetëm territorn e pushtuar që nga 24 shkurti. Më lejoni t’ju pyes: Mendoni se vitin e ardhshëm do të shohim një rikthim në linjat e 24 shkurtit, të paktën?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Para së gjithash, ne duhet të kuptojmë se luftërat janë vërtet të vështira për t’u parashikuar. NATO ishte shumë precize në parashikimin e pushtimit. Ne në fakt zbuluam, ndamë inteligjencën më shumë se … më shumë se një vit më parë, vjeshtën e kaluar. Shumë muaj para pushtimit, duke thënë se saktësisht do të ndodhte. Se Rusia po planifikonte, duke përgatitur një pushtim të plotë të Ukrainës. Pra, kur ndodhi pushtimi, ne ishim të përgatitur mirë, aktivizuam planet tona të mbrojtjes dhe vendosëm dhjetëra mijëra trupa të tjera në pjesën lindore të Aleancës. Dhe ne filluam të ofrojmë edhe më shumë mbështetje për Ukrainën. Ajo që ne shohim tani është se Rusia në fakt po përpiqet të ketë një lloj “ngrirje” të kësaj lufte të paktën për një periudhë të shkurtër kohore që të mund të rigrupohen, riparohen, rikuperohen. Dhe pastaj përpiquni të nisni një ofensivë më të madhe pranverën e ardhshme. Pra, çfarë bëjmë ne, ne mbështesim Ukrainën në të drejtën e saj për vetëmbrojtje. Ukraina po mbron vendin e vet dhe aleatët dhe partnerët e NATO-s po ofrojnë mbështetje të paprecedentë për këto përpjekje nga ukrainasit.
Roula Khalaf:
Kjo ‘ngrirje’ është ajo për të cilën janë më të shqetësuar ukrainasit. Sepse ata mendojnë se ajo që do të ndodhë përfundimisht, sa më gjatë të zgjasë kjo ngrirje, aq më shumë do të ketë lodhje në Perëndim. A shqetësoheni edhe për këtë?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Mendoj se duhet të kuptojmë se Presidenti Putin bëri dy gabime të mëdha strategjike kur vendosi të pushtonte Ukrainën. E para ishte nënvlerësimi total i ukrainasve, trimërisë dhe guximit të Forcave të Armatosura të Ukrainës, popullit ukrainas dhe gjithashtu lidershipit politik ukrainas me Presidentin Zelenskyy. Por ai gjithashtu nënvlerësoi forcën e aleatëve dhe partnerëve të NATO-s në angazhimin tonë për të qëndruar pranë Ukrainës, për të mbështetur Ukrainën.
Aleatët e NATO-s kanë mbështetur Ukrainën për shumë vite, veçanërisht që nga viti 2014. Veçanërisht aleatët si Shtetet e Bashkuara, Kanadaja, Mbretëria e Bashkuar, kanë trajnuar Forcat e Armatosura të Ukrainës, kështu që ato ishin shumë më të mëdha, shumë më të forta, shumë më mirë të pajisura tani, në shkurt 2022, sesa kur Rusia pushtoi për herë të parë në vitin 2014. Pra, ajo që kemi demonstruar gjatë viteve dhe veçanërisht që nga pushtimi, është se aleatët janë të gatshëm të mbështesin Ukrainën, sepse ata e kuptojnë se nëse Putini fiton, do të jetë një tragjedi për ukrainasit, por do të jetë gjithashtu jashtëzakonisht serioze për të gjithë ne. Kjo do t’i bëjë aleatët e NATO-s më të prekshëm dhe botën më të rrezikshme dhe për këtë arsye ne nuk mund të lejojmë që presidenti Putin të fitojë.
Roula Khalaf:
Kështu që më lejoni t’ju pyes këtë. A duhet anëtarët e NATO-s… Duke pasur parasysh gjendjen e konfliktit tani, a duhet anëtarët e NATO-s të jenë të gatshëm të japin ato lloj armësh sulmuese si tanke dhe avionë luftarakë të avancuar që do të lejojnë forcat ukrainase të thyejnë këtë ngrirje dhe të mos u japin asnjë avantazh rusëve?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Aleatët e NATO-s kanë dhe po ofrojnë një nivel të paprecedentë të mbështetjes ushtarake për Ukrainën, gjithashtu me sisteme moderne. Aleatët kanë siguruar automjete të blinduara, gjithashtu tanke luftarake, sisteme të avancuara të mbrojtjes ajrore dhe një gamë të gjerë armësh të ndryshme. Por nuk mund të hyj në sistemet specifike që po shqyrtojmë tani. Ne gjithmonë mendojmë të shtojmë më shumë sisteme. Por unë mendoj se po aq e rëndësishme sa shtimi i sistemeve të reja është të sigurohet që sistemet, armët, që kemi dorëzuar tashmë, janë në të vërtetë funksionale, po punojnë në një mënyrë efektive – që do të thotë se ata kanë nevojë për një sasi të madhe municioni, pjesë këmbimi dhe gjithashtu mirëmbajtje .
Kështu për shembull, ne kemi sisteme të avancuara HIMARS, kemi sisteme të avancuara të mbrojtjes ajrore si NASAMS, ose Crotale dhe RST nga Gjermania. Pra, po, ne po shqyrtojmë vazhdimisht se çfarë lloj sistemesh duhet të ofrojmë. Por është jashtëzakonisht e rëndësishme të sigurohet që sistemet që janë tashmë atje janë funksionale me municionet, pjesët rezervë dhe të gjithë mbështetjen që u nevojitet.
Roula Khalaf:
Ju patjetër do ta kishit vënë re dhe ndoshta po studioni atë që ndodhi vetëm dje kur dronët u përdorën për të sulmuar një bazë ushtarake ruse. A mund të na tregoni shumë për këta dronë? A e dinit që ukrainasit po i bënin këta dronë?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Nuk kam më shumë informacion për ato incidente specifike. Por ajo që mund të them është se ajo që ne shohim është se Ukraina po mbrohet. Dhe ne duhet ta kuptojmë këtë në një kontekst më të gjerë. Ne shohim sulme të përditshme nga Rusia ndaj qyteteve të Ukrainës, ndaj infrastrukturës kritike. Pra, ajo që Rusia përpiqet të bëjë është të armatizojë dimrin, t’u privojë civilët ukrainas nga uji, nga energjia elektrike, nga ngrohja, kur ata tani po shkojnë në dimër. Dhe kjo është një lloj lufte brutale që në fakt prek të gjithë civilët. Dhe kjo tregon brutalitetin e pushtimit rus. Dhe sigurisht, Ukraina ka të drejtë të mbrohet nga këto lloj sulmesh.
Roula Khalaf:
Ne po dëgjojmë më shumë zhurma për nevojën për të hyrë, për të nisur negociatat midis Ukrainës dhe Rusisë. Është diçka që i bën ukrainasit shumë nervozë. Nuk është e qartë se cili është pozicioni i Rusisë. Mendoni se është koha për negociata?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Duhet të jetë Ukraina ajo që vendos se kur dhe kushtet për negociatat. Dhe sigurisht, ata janë gjithashtu të shqetësuar për këto përpjekje të Rusisë që të përpiqet të ketë një lloj pushimi të shkurtër ose një ngrirje të shkurtër të konfliktit në mënyrë që Rusia të rimarrë trupat e saj, të rigrupohet dhe më pas të nisë një ofensivë më të madhe më vonë, sepse tani Ukraina ka vrullin.
Shumica e luftërave, dhe me shumë gjasa edhe kjo luftë, do të përfundojnë në tryezën e bisedimeve. Por ne e dimë se ajo që ndodh rreth asaj tryeze varet absolutisht nga situata në fushën e betejës. Pra, nëse doni një rezultat të këtyre negociatave, i cili siguron që Ukraina të mbizotërojë si një komb sovran dhe i pavarur, ne duhet t’i ofrojmë mbështetje ushtarake Ukrainës. Dhe e vetmja paqe e qëndrueshme duhet të jetë një paqe e drejtë. Nëse agresori fiton, kjo nuk do të na japë një paqe të qëndrueshme. Pra, paradoksi është se sa më shumë që duam një zgjidhje paqësore të negociuar që siguron mbizotërimin e Ukrainës, aq më urgjente është që të ofrojmë mbështetje ushtarake për Ukrainën për të krijuar kushtet për një paqe të drejtë dhe të qëndrueshme në Ukrainë.
Roula Khalaf: Ajo që po dëgjoj nga ju është se kushtet nuk janë ende aty.
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Kushtet nuk janë atje tani sepse Rusia nuk ka treguar asnjë shenjë të përfshirjes në negociata që respektojnë sovranitetin dhe integritetin territorial të Ukrainës. Dhe përsëri, nuk i takon NATO-s, nuk i takon Brukselit të vendosë. U takon ukrainasve të vendosin se kur është koha e duhur për të filluar negociatat dhe për të rënë dakord për kushtet.
Bëhet fjalë për një komb sovran, të pavarur, demokratik, i cili po mbrohet nga një luftë agresioni. Dhe sigurisht, ata kanë të drejtë të mbrohen. Ne i mbështesim ata. E drejta e vetëmbrojtjes është e sanksionuar në traktatin e OKB-së. Dhe kjo është edhe arsyeja pse ne i mbështesim ata.
Roula Khalaf:
Nga ajo që dëgjojmë, sot ka shqetësime në disa kryeqytete rreth idesë që Ukraina të rimarrë me forcë gadishullin e Krimesë, sepse kjo mund ta shtyjë Moskën në përshkallëzim bërthamor. I ndani ju këto shqetësime?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Përsëri, ne duhet të kuptojmë se çfarë është kjo. Kjo është një luftë agresioni. Rusia ka aneksuar, pushtuar ilegalisht një vend tjetër, Ukrainën. Dhe ne po mbështesim Ukrainën. Në një fazë, kjo luftë ka shumë të ngjarë të përfundojë në tryezën e bisedimeve. Por gjasat për ndonjë rezultat të pranueshëm rriten me mbështetjen tonë për Ukrainën, kjo është absolutisht e lidhur me atë që ndodh në fushën e betejës.
Atëherë ajo që kemi parë, kjo retorikë bërthamore nga Rusia, nga pala ruse, veçanërisht në fillim të vjeshtës, është e pamatur, është e rrezikshme. Dhe Rusia duhet të dijë se çdo përdorim i armëve bërthamore do të ndryshonte totalisht karakterin, natyrën, konfliktin dhe një luftë bërthamore nuk mund të fitohet kurrë dhe nuk duhet të luftohet kurrë.
Roula Khalaf:
Si mendoni se anëtarët e NATO-s mund ta pengojnë Rusinë nga përshkallëzimi bërthamor? A mendoni, e dini, disa javë më parë, kur u fol shumë për përdorimin e armëve bërthamore taktike, ishte pak e ekzagjeruar?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Mendoj se ajo që pamë, më shumë disa javë më parë se tani, ishte shumë retorikë nga Moska, nga presidenti Putin, që rriti shqetësimet midis aleatëve të NATO-s dhe të tjerëve për përdorimin e mundshëm të këtyre armëve. Ne kemi parë më pak të tilla kohët e fundit. Por ne mbetemi vigjilentë, ne monitorojmë nga afër se çfarë po bën Rusia.
Dhe ne dërgojmë shumë qartë… dhe aleatët i kanë dërguar një mesazh shumë të qartë Rusisë se do të ketë pasoja të rënda për Rusinë, dhe gjithashtu sigurisht që një luftë bërthamore nuk duhet të bëhet kurrë.
Roula Khalaf:
Çfarë keni mësuar për Vladimir Putin gjatë vitit të kaluar dhe a mendoni se ai mund të mbijetojë duke humbur këtë luftë?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Pra, ajo që kemi mësuar është gatishmëria e tij për të përdorur forcën brutale për të arritur qëllimet e tij politike. Dhe pikërisht për këtë është e rëndësishme që ai të mos fitojë, sepse nëse presidenti Putin fiton në Ukrainë, do të përfundojë gjithashtu me rezultatin që një komb i pavarur sovran në Evropë është sulmuar nga një komb tjetër dhe fiton agresori. Kjo do të dërgojë gjithashtu një mesazh shumë të keq për udhëheqësit autoritarë në të gjithë botën dhe gjithashtu për Presidentin Putin, se kur përdorin forcën, kur shkelin ligjin ndërkombëtar dhe kur pushtojnë një vend tjetër, ata mund të arrijnë atë që duan.
Dhe kjo do t’i inkurajojë ata të përdorin edhe më shumë forcë dhe ta bëjnë atë përsëri. Pra, kjo është arsyeja pse është në interesin tonë të sigurisë të sigurojmë që Presidenti Putin të mos fitojë, sepse ajo që kemi mësuar është se ai ka një gatishmëri për të përdorur forcën për të arritur qëllimet; shumë njerëz shpresonin se nuk ishte kështu, por ne kemi parë të kundërtën tani.
Roula Khalaf:
A mendoni se NATO mund të ketë një marrëdhënie paqësore me Rusinë nëse zoti Putin mbetet në pushtet, duke supozuar se kjo luftë ka një përfundim?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Mendoj se ajo që duhet të kuptojmë është se NATO për dekada u përpoq për një marrëdhënie konstruktive dhe më të mirë me Rusinë, për një dialog kuptimplotë. Në fakt, vetëm disa javë para pushtimit, ne bëmë propozime me shkrim se si të angazhoheshim me Rusinë në përpjekje për të parandaluar luftën, për të adresuar disa nga shqetësimet që ata ngritën. Por presidenti Putin vendosi të vazhdojë me pushtimin e tij, pavarësisht nga përpjekjet tona për të gjetur një zgjidhje politike. Pra, ne duhet të kuptojmë se kur kjo luftë përfundon, kjo nuk do të thotë që ne të kthehemi në një lloj marrëdhënieje të mirë ose normale me Rusinë.
Ne duhet të jemi të përgatitur për një marrëdhënie të vështirë me Rusinë për një kohë të gjatë, që do të thotë se ne duhet të investojmë në mbrojtjen tonë, ne duhet të vazhdojmë të forcojmë parandalimin dhe mbrojtjen kolektive të NATO-s për të siguruar që konflikti në Ukrainë të mos përshkallëzohet dhe të bëhet një luftë e plotë midis NATO-s dhe Rusisë. Dhe sigurisht, ne nuk mund të kthehemi dhe të jemi të varur nga gazi rus. Këto janë pasojat afatgjata që do të ketë edhe pas përfundimit të luftës.
Roula Khalaf:
Presidenti Macron, siç do të kishit dëgjuar më herët, javën e kaluar, foli për një arkitekturë sigurie. A po punohet për një lloj arkitekture sigurie pas luftës në Ukrainë dhe çfarë do të përfshinte kjo?
Sekretari i NATO-s, Jens Stoltenberg:
Unë mendoj se duhet ta bëjmë këtë tani në rendin e duhur. Para së gjithash, Presidenti Putin filloi një luftë agresioni dhe ai mund t’i japë fund kësaj lufte nesër. Së dyti, përgjegjësia jonë kryesore, detyra urgjente, është të mbështesim Ukrainën për të mbrojtur veten dhe për të krijuar kushtet për një zgjidhje të negociuar që siguron që Ukraina të mbizotërojë si një komb i pavarur sovran në Ukrainë. Kjo duhet të jetë baza për çdo zgjidhje të negociuar. Dhe përsëri, duhet të jetë Ukraina ajo që vendos se cilat janë kushtet e pranueshme për ta dhe duhet ta provojnë për shumë vite. Dhe, siç thashë, vetëm disa javë para pushtimit, ne po përpiqeshim të angazhoheshim me Rusinë, të përfshiheshim në çështje si kontrolli i armëve dhe transparenca, reduktimi i rrezikut dhe çështje të tjera për të cilat duhet të punojmë.
Natyrisht, pas përfundimit të luftës, ne duhet të vazhdojmë të kemi një marrëdhënie me Rusinë, që do të thotë se duhet të kemi linja ushtarake të komunikimit, duhet të angazhohemi në kontrollin e armëve. Por unë mendoj se kjo luftë ka dëshmuar rëndësinë e të pasurit një mbrojtje të fortë kolektive. Rritja e pranisë ushtarake të NATO-s në pjesën lindore të Aleancës me grupe beteje, me gatishmëri të lartë, me më shumë shpenzime për mbrojtjen. Dhe kjo është diçka që ne e kemi bërë në fakt që nga viti 2014, nuk u befasuam. Lufta nuk filloi në 20 … në shkurt të këtij viti, ajo filloi në 2014. Por ne duhet të bëjmë më shumë nga kjo për të siguruar që të mos ketë vend për llogaritje të gabuara apo keqkuptime në Moskë rreth gatishmërisë së NATO-s për të mbrojtur ose mbrojtur të gjithë. Aleatët. Duke e bërë këtë ne nuk po provokojmë konflikt, por po parandalojmë konfliktin, po ruajmë paqen.
Roula Khalaf:
Thjesht kthehemi pak në të kaluarën. A mendoni se shumë qeveri e keqkuptuan Putinin dhe qëllimin e tij dhe të tij?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Mendoj se është shumë e vështirë të spekulosh për këtë. Ajo që është mirëpritur, është se veçanërisht që nga viti 2014, të gjithë aleatët e NATO-s e kuptuan se ne jetojmë në një botë më të rrezikshme. Pra, pas përfundimit të Luftës së Ftohtë, aleatët e NATO-s reduktuan shpenzimet e mbrojtjes, reduktuan numrin e ushtarëve që kishim në Evropë. Pas vitit 2014 ne kemi zbatuar përforcimin më të madh në mbrojtjen tonë kolektive që nga fundi i Luftës së Ftohtë. Për herë të parë në historinë tonë kemi grupe luftarake në pjesën lindore të Aleancës. Ne kemi dhjetëra mijëra trupa nën komandën e NATO-s të mbështetur nga fuqi të konsiderueshme ajrore dhe detare dhe morëm gjithashtu vendime të rëndësishme tani në qershor për të forcuar më tej parandalimin dhe mbrojtjen tonë. Dhe e mira është se që nga viti 2014, të gjithë aleatët e NATO-s kanë investuar më shumë në mbrojtje.
Kështu që unë mendoj se e gjithë kjo reflekton se ndërsa mund të ketë vlerësime të ndryshme, analiza të ndryshme në kryeqytete të ndryshme, kjo është e natyrshme, ne jemi 30 aleatë, por ajo që kemi bërë së bashku është të demonstrojmë vullnetin për të bërë më shumë. Dhe paradoksi është se presidenti Putin po merr pikërisht të kundërtën e asaj që donte. Ai shkoi në luftë për të marrë më pak NATO. Ajo që ai ka parë është më shumë NATO. Më shumë prani ushtarake e NATO-s në pjesën lindore të Aleancës, më shumë anëtarësim në NATO, Finlanda dhe Suedia po i bashkohen NATO-s si pasojë e drejtpërdrejtë e luftës brutale të Rusisë dhe Finlanda në NATO do të thotë se ne po dyfishojmë kufirin me Rusinë. Pra, Presidenti Putin bëri gabime të mëdha, gabime strategjike, kur pushtoi Ukrainën, dhe kjo reflektohet gjithashtu në faktin se ai në fakt po merr më shumë mbështetës të NATO-s plus NATO-s.
Roula Khalaf:
Më lejoni t’ju bëj një pyetje që më bëjnë shumë njerëz, e cila është se ne të gjithë kemi festuar padyshim unitetin e Perëndimit dhe të NATO-s që nga shkurti.
Kur e krahasoni këtë me tërheqjen nga Afganistani, madje edhe me ndërhyrjet ushtarake në Libi dhe Siri. Pyetja është, pse u desh një pushtim në kontinentin evropian për të sjellë një unitet të tillë?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Por unë nuk jam dakord me këtë analizë. Sepse ajo që kemi parë është se po, ka dallime midis aleatëve të NATO-s dhe ka pasur gjithmonë dallime midis aleatëve të NATO-s që nga kriza e Suezit në 1956. Ose lufta në Irak në 2003. Ka pasur mosmarrëveshje ose dallime midis aleatëve të NATO-s, por ne kemi qenë gjithmonë në gjendje të bashkohemi rreth detyrës sonë thelbësore për të mbrojtur dhe mbrojtur njëri-tjetrin.
Keni të drejtë, që pas Luftës së Ftohtë, ne kemi përmirësuar praninë tonë ushtarake në Evropë, sepse të gjithë shpresonim dhe besuam në një botë më paqësore dhe Evropë më paqësore dhe ne u përpoqëm për një marrëdhënie më konstruktive me Rusinë. Por që nga viti 2014, ne kemi parë një ndryshim të madh në NATO. Dhe kjo është reflektuar si në atë që ne bëjmë në terren, me sistemet e armëve, por edhe në krijimin e fushave të reja ushtarake, hapësirës kibernetike dhe investimit në sisteme të reja të avancuara të armëve të nivelit të lartë për të mbrojtur veten dhe për rrjedhojë edhe kur pushtimi ndodhi në shkurt. , ishim të përgatitur mirë. Ne aktivizuam planet e mbrojtjes që i dhanë më shumë autoritet Komandantit tonë Suprem Aleat SACEUR, vendosëm trupa shtesë, dyfishuam numrin e grupeve të betejës në pjesën lindore të Aleancës. Pra, gjëja që në një farë mënyre u befasuam dhe tani…. kjo ishte një thirrje zgjimi? Epo, ne kemi qenë shumë zgjuar për shumë vite, dhe kjo është reflektuar në transformimin e madh të NATO-s që nga viti 2014.
Roula Khalaf:
Ka pasur një tjetër thirrje zgjimi këtë vit. Dhe kjo është në Kinë.
A mund ta gjejë NATO-ja të njëjtin unitet kur bëhet fjalë për Kinën, duke pasur parasysh dallimet shumë të mëdha midis SHBA-së dhe të themi, Gjermanisë, për kërcënimin e Kinës ndaj ekonomive perëndimore?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Po, dhe ne kemi qenë në gjendje ta bëjmë këtë gjithashtu. Pra, keni të drejtë, që më parë Kina nuk ishte fare në axhendën e NATO-s. Hera e parë që iu drejtuam Kinës si Aleancë e NATO-s ishte në vitin 2019. Por në Konceptin tonë të ri Strategjik, për të cilin ramë dakord në qershor të këtij viti, ne në fakt i drejtohemi Kinës gjerësisht në kushte të dakorduara. Në dokumentin tonë më të rëndësishëm, Konceptin Strategjik, ku themi qartë se Kina nuk është një kundërshtar, ne duhet të vazhdojmë të angazhohemi me Kinën. Kohët e fundit u takova me ministrin e jashtëm kinez, ne duhet të angazhohemi me ta për çështje si ndryshimi i klimës dhe shumë të tjera… kontrolli i armëve.
Por në të njëjtën kohë, ne duhet të kemi parasysh se ngritja e Kinës mund të shkatërrojë sigurinë tonë. Ata po investojnë shumë në aftësi të reja moderne të teknologjisë së re. Ata po godasin të drejtat demokratike siç pamë në Hong Kong, pakicat në Kinë, por ju gjithashtu shihni sjelljen e tyre shtrënguese ndaj fqinjëve. Dhe pastaj Kina po na afrohet më shumë.
Dhe unë mendoj se një nga mësimet që kemi nxjerrë nga lufta në Ukrainë është se është e rrezikshme të varemi shumë nga regjimet autoritare për mallra thelbësore si gazi rus. Natyrisht, ne nuk bëjmë të njëjtin gabim që bëra duke u varur shumë nga mallrat kritike që vijnë nga Kina.
Roula Khalaf:
Ju përmendët Finlandën dhe Suedinë dhe keni deklaruar publikisht se do të ishte një proces i shpejtë anëtarësimi, dhe në të vërtetë nuk ka qenë i shpejtë.
A është dëmtuar kredibiliteti i NATO-s nga vendimi i Turqisë dhe Hungarisë për të mos ratifikuar ende anëtarësimin?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Deri më tani ky ka qenë procesi më i shpejtë i anëtarësimit në historinë moderne të NATO-s, duhet të kujtojmë se Finlanda dhe Suedia aplikuan për anëtarësim në maj, dhe më pas në qershor, të gjithë aleatët e NATO-s, gjithashtu Turqia ftuan Finlandën dhe Suedinë të bëhen anëtarë. Të gjithë aleatët e NATO-s nënshkruan protokollet e anëtarësimit.
Dhe deri më tani 28 nga 30 aleatë i kanë ratifikuar protokollet në parlamentet kombëtare dhe kjo sipas standardeve të NATO-s është shumë e shpejtë, jam dakord që dy aleatë nuk i kanë ratifikuar. Hungaria ka premtuar ta bëjë këtë në fillim të vitit të ardhshëm. Unë vizitova Turqinë disa javë më parë dhe kam besim se edhe Turqia do ta ratifikojë dhe mendoj se ka ardhur koha që të gjithë aleatët të finalizojnë procesin e ratifikimit.
Roula Khalaf:
Dhe Jens, pyetja ime e fundit është për ty. Mandati juaj u zgjat në fillim të këtij viti për 12 muaj të tjerë deri në shtatorin e ardhshëm, besoj.
Disa njerëz thonë se ju jeni të hapur për një zgjatje tjetër duke pasur parasysh luftën e vazhdueshme në Ukrainë. Disa vende janë gjithashtu të hapura për këtë. A do të mendoni të qëndroni apo jeni të përkushtuar të largoheni vitin e ardhshëm?
Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s:
Nuk kam plane të tjera veçse të fokusohem në punën time deri në fund të shtatorit të vitit të ardhshëm. Dhe ky është i vetmi plan që kam. Unë jam absolutisht i sigurt se ata do të jenë në gjendje të gjejnë një pasardhës të mirë pas meje.
Roula Khalaf:
Mirë. faleminderit shumë që jeni me ne. Kjo ka qenë një bisedë e madhe./Mimoza Golikja
Fraksion.com