Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s në Bukuresht: Nuk ka paqe të qëndrueshme nëse fiton agresori

Sekretari i Përgjithshëm Jens Stoltenberg nënvizoi vendosmërinë e NATO-s për të mbështetur Ukrainën dhe për të mbrojtur të gjithë aleatët në një fjalim në Forumin Aspen – GMF Bukuresht të martën (29 nëntor 2022). Duke folur përpara takimeve të ministrave të Jashtëm të NATO-s, ai tha se aleatët do të vazhdojnë të qëndrojnë në krah të Ukrainës, ndërsa ajo mbrohet kundër luftës së paligjshme të agresionit të Rusisë. “Nuk mund të ketë paqe të qëndrueshme nëse fiton agresori,” tha ai. “Nuk mund të ketë paqe të qëndrueshme nëse shtypja dhe autokracia mbizotërojnë mbi lirinë dhe demokracinë.”

Zëvendës Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Mircea Geoană foli gjithashtu në Forumin e Bukureshtit, duke theksuar rëndësinë e qëndrueshme të lidhjes transatlantike. Z. Geoană bashkëthemeloi Institutin Aspen në Rumani, i cili organizoi Forumin e Bukureshtit së bashku me fondin gjerman Marshall, të mbështetur nga Divizioni i Diplomacisë Publike të NATO-s dhe qeveria e Rumanisë.

Fjalimi i hapjes nga Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg në Forumin Aspen – GMF Bukuresht

Faleminderit shumë Cristina,
Dhe mirëmëngjes të gjithëve, është vërtet kënaqësi dhe nder të jem këtu.

Dhe shumë faleminderit për Institutin Aspen Rumani dhe për fondin gjerman Marshall për organizimin e kësaj konference shumë të rëndësishme dhe në kohë.

Rumania është një aleate e fortë dhe shumë e vlerësuar e NATO-s.
Dhe kjo më kujtohet çdo ditë, sepse një nga kontributet e mëdha që po jepni për Aleancën tonë është se më keni dhënë një Zëvendës Sekretar të Përgjithshëm të shkëlqyer.
Kush më kujton çdo ditë përkushtimin e Rumanisë ndaj NATO-s.
Dhe Mircea Geoana është me të vërtetë një njeri me të cilin e vlerësoj punën.
Dhe është mik dhe është edhe bashkëthemelues i këtij Instituti.
Kështu që, për shumë arsye, është kënaqësi të jesh këtu këtë mëngjes.

Ministrat e Jashtëm të NATO-s do të takohen në Bukuresht ndërsa lufta e Rusisë në Ukrainë është ndezur në kufijtë e Rumanisë.
Minimi i rendit ndërkombëtar të bazuar në rregulla.

Kjo është një kohë kritike për sigurinë tonë.
Dhe ne po dërgojmë një mesazh të rëndësishëm:
NATO është këtu.
NATO është vigjilente.
Dhe NATO është gati të mbrojë çdo centimetër të territorit aleat.

Në përgjigje të pushtimit të plotë të Ukrainës nga Rusia, ne po rrisim gatishmërinë e trupave tona.
Dhe ne kemi dyfishuar numrin e grupeve luftarake të NATO-s nga katër në tetë.
Përfshirë një këtu në Rumani, të udhëhequr nga Franca.

Vetëm javën e kaluar, aleatët e NATO-s kryen një stërvitje për të testuar mbrojtjen ajrore dhe raketore në Rumani.
Përfshinë avionë spanjollë, turq dhe amerikanë, si dhe avionë francezë që fluturonin nga aeroplanmbajtësja Charles de Gaulle.
Duke demonstruar sesi Aleatët e NATO-s veprojnë së bashku dhe janë të gatshëm të mbrojnë çdo centimetër, por edhe hapësirën ajrore mbi aleatët e NATO-s.

Aleatët e NATO-s dhe NATO-ja nuk janë palë në konfliktin në Ukrainë.
Por ne po ofrojmë mbështetje të paprecedentë për Ukrainën.
Sepse Ukraina është një komb që ka të drejtën e vetëmbrojtjes, një e drejtë e cila është e përfshirë në Kartën e OKB-së.

Presidenti Putin po dështon në luftën e tij brutale të agresionit.
Ai po përgjigjet me më shumë brutalitet.

Ne shohim valë pas vale sulmesh me raketa të qëllimshme në qytete dhe infrastrukturë civile.
Goditja e shtëpive, spitaleve dhe rrjeteve të energjisë.
Kjo është e tmerrshme për Ukrainën.

Por këto janë gjithashtu kohë të vështira për ne në pjesën tjetër të Evropës dhe shumë të tjerë në mbarë botën,
të cilët përballen me një krizë të dhimbshme të kostos së jetesës.

Në të vërtetë, ne të gjithë po paguajmë një çmim për luftën e Rusisë kundër Ukrainës.
Por çmimi që paguajmë është në para.
Ndërsa çmimi që paguajnë ukrainasit është në gjak.

Dhe nëse e lëmë Putinin të fitojë, të gjithë ne do të paguajmë një çmim shumë më të lartë, për shumë vite në vijim.

Sepse atëherë mësimi i mësuar nga Presidenti Putin dhe udhëheqës të tjerë autoritarë është se ata mund t’i arrijnë qëllimet e tyre duke përdorur forcën brutale.
Kështu ata do të inkurajohen të përdorin edhe më shumë forcë edhe një herë.
Kjo do ta bëjë botën tonë më të rrezikshme.
Dhe të gjithë ne më të pambrojtur.
Prandaj, është në interesin tonë afatgjatë të sigurisë të mbështesim Ukrainën.

Nuk mund të ketë paqe të qëndrueshme nëse fiton agresori.
Nuk mund të ketë paqe të qëndrueshme nëse shtypja dhe autokracia mbizotëron mbi lirinë dhe demokracinë.

Ne e dimë se shumica e luftërave përfundojnë në tryezën e bisedimeve.
Por ajo që ndodh në tryezën e bisedimeve është e lidhur pazgjidhshmërisht me atë që ndodh në fushën e betejës.
Prandaj, për të krijuar kushtet për paqe të qëndrueshme, e cila siguron që Ukraina të mbizotërojë si një shtet sovran i pavarur, ne duhet të vazhdojmë të ofrojmë mbështetje ushtarake për Ukrainën.

Pra mesazhi ynë nga Bukureshti është se NATO do të vazhdojë të qëndrojë me Ukrainën për aq kohë sa të duhet.
Ne nuk do të tërhiqemi.

Lufta e Rusisë ndaj Ukrainës nuk na ka bërë të harrojmë partnerët e tjerë që përballen me presionin, frikësimin dhe agresionin rus.
Në fakt, kjo i ka bërë partneritetet tona edhe më të rëndësishme.

Kjo është arsyeja pse ministrat e jashtëm të NATO-s do të takohen me homologun e tyre ukrainas, si dhe me Gjeorgjinë, Moldavinë dhe Bosnje-Hercegovinën.
Për të adresuar sfidat me të cilat përballemi.
Dhe për të rritur mbështetjen tonë.
Për qëndrueshmërinë e tyre, pavarësinë politike dhe modernizimin e forcave të tyre të armatosura.
Që të mbrohen më mirë.
Nëse ata janë më të sigurt, ne do të jemi më të sigurt.

***

Ministrat e Jashtëm të NATO-s do të trajtojnë gjithashtu sfidat e paraqitura nga Kina.
Kina po rrit modernizimin ushtarak.
Rritja e pranisë së saj nga Arktiku në Ballkanin Perëndimor,
Nga hapësira në hapësirën kibernetike.

Lufta në Ukrainë tregoi varësinë tonë të rrezikshme nga gazi rus.
Kjo gjithashtu duhet të na bëjë të vlerësojmë varësinë tonë nga shtetet e tjera autoritare. Jo më pak Kina.
Ne jemi të varur nga Kina për disa komponentë dhe materiale kyçe, duke përfshirë mineralet e rralla të tokës.
Si dhe për shumë prej zinxhirëve tanë të furnizimit.

Ne do të vazhdojmë të tregtojmë dhe të angazhohemi ekonomikisht me Kinën.
Por ne duhet të jemi të vetëdijshëm për varësitë tona, të zvogëlojmë dobësitë tona dhe të menaxhojmë rreziqet.

***

Ministrat e jashtëm të Finlandës dhe Suedisë do të na bashkohen për të gjitha diskutimet në Bukuresht.
Anëtarësimi i tyre në NATO është një ndryshim i lojës për arkitekturën evropiane të sigurisë.
Kjo do t’i bëjë ata më të sigurt, Aleancën tonë më të fortë dhe zonën Euro-Atlantike më të sigurt.

Ajo tregon edhe një herë se NATO është themeli i sigurisë euroatlantike.
Evropa dhe Amerika e Veriut do të vazhdojnë të qëndrojnë së bashku për të mbrojtur vlerat dhe lirinë tonë.

Shume faleminderit.

 

Cristina Cileacu, DIGI24 (Moderator): Ne tashmë kemi, siç e shoh, pyetjen tuaj të parë. Pra, ju lutemi të prezantoheni fillimisht dhe t’ia drejtoni pyetjen Sekretarit të Përgjithshëm Stoltenberg.

Pyetje: Mirëmëngjes, unë jam Andrew nga Qendra George Marshall, Organizata Rumune Alumni. Zoti Sekretar i Përgjithshëm, fillimisht na lejoni t’ju përgëzojmë për punën e shkëlqyer që po kryeni si Sekretar i Përgjithshëm i NATO-s, ndoshta Sekretari i Përgjithshëm më efektiv i NATO-s, në historinë e kësaj organizate. Duke marrë parasysh luftën e agresionit të Rusisë, këtë luftë shpërqendrimi kundër Ukrainës, a nuk mendoni kështu, Sekretar i Përgjithshëm, ndoshta është koha që shtetet demokratike duhet të mblidhen dhe të vendosin të dëbojnë Rusinë nga organizatat  më të rëndësishme ndërkombëtare?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Faleminderit. Së pari ju falënderoj për fjalët tuaja të mira. Së dyti, unë mendoj se çdo organizatë duhet të marrë vendimet e veta dhe sigurisht, organizatat kanë detyra të ndryshme, qëllime të ndryshme, duke filluar nga Kombet e Bashkuara – kështu që në fakt quhet ne jemi të gjithë kombet në botë – te organizata të tjera si p.sh. , Këshilli i Evropës. Dhe do t’ua lë atyre organizatave që të marrin vendimet e tyre të pavarura. Ajo që mund të them në emër të NATO-s është se për shumë vite, ne u përpoqëm për një marrëdhënie më konstruktive me Rusinë, ne u përpoqëm për një dialog konstruktiv. Dhe Rusia është larguar nga ai dialog. Nuk ka mundësi të vazhdojmë dialogun kuptimplotë që jemi përpjekur të krijojmë për shumë vite me sjelljen, veprimet agresive të Rusisë kundër Ukrainës siç e shohim tani. Në të njëjtën kohë, ne kemi nevojë për linja ushtarake të kontaktit me Rusinë për të reduktuar rrezikun e incidenteve/aksidenteve, dhe nëse ndodhin për të parandaluar daljen e tyre jashtë kontrollit. Dhe, sigurisht, edhe kontrolli i armëve është një zonë ku ka nevojë për t’u angazhuar me Rusinë. Por dialogu i institucionalizuar që ne u përpoqëm të krijonim, për shembull, në Këshillin e NATO-s për Rusinë, nuk funksionon në rrethanat që jetojmë tani.

Moderatori: Nëse mundem, Sekretar i Përgjithshëm para se të bëjmë pyetjen e radhës, ne po flasim për Detin e Zi pasi një pikë strategjike u vendos në samitin e Madridit këtë verë. A mund të kemi një strategji në Detin e Zi duke pasur parasysh që kemi tre vende të NATO-s, dy partnerë të NATO-s, por edhe një Rusi agresive në rajon?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Deti i Zi ka një rëndësi të madhe strategjike për NATO-n, jo vetëm për shtetet bregdetare, Turqinë, Bullgarinë dhe Rumaninë, por edhe për NATO-n si të tillë, sepse kjo ka një rëndësi të madhe strategjike. Më pas, natyrisht, ne, veçanërisht që nga viti 2014, kemi rritur praninë tonë në rajonin e Detit të Zi. Ne po punojmë më ngushtë me dy vende të tjera të Detit të Zi, Gjeorgjinë dhe Ukrainën, dy partnerë të ngushtë. Ne e bëmë këtë para luftës sigurisht, po bëjmë edhe më shumë tani pas luftës. Pra, po, Deti i Zi kërkon që NATO të adresojë të gjitha sfidat që shohim në rajon. Dhe kjo është pjesë e përshtatjes sonë të përgjithshme të kësaj Aleance: përgjigjja ndaj një Rusie më agresive.

Moderatori: Pyetja tjetër, ju lutem.

Radu Tudor (Antena 3/CNN): Sekretar i Përgjithshëm, Radu Tudor, Antena 3/CNN, Rumani. Si do ta përshkruani rolin e Rumanisë që kur filloi lufta, sepse Rumania ka kufirin më të gjatë tokësor me Ukrainën? Dhe, së dyti, do të diskutoni dhe do të vendosni diçka sot për dislokimin e shpejtë të forcave të NATO-s – sepse u deshën 12 ditë për të sjellë disa tanke franceze nga Franca në Cincu, ku është selia e grupit të betejës së NATO-s -? Faleminderit.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Rumania ka luajtur dhe po luan një rol të rëndësishëm në përpjekjet tona për të mbështetur Ukrainën pikërisht për arsyen që ju aluduat: që Rumania ka një kufi tokësor kaq të gjatë me Ukrainën. Ju keni qenë instrumental në ofrimin e mbështetjes për të dyja – mbështetjen rumune për Ukrainën – mbështetje ushtarake dhe humanitare, por sigurisht gjithashtu ndihmoni për të lehtësuar mbështetjen nga aleatët dhe partnerët e tjerë të NATO-s për Ukrainën. Dhe ne e vlerësojmë shumë këtë. Jam absolutisht i sigurt se kur ministrat e jashtëm të takohen sot dhe nesër, mesazhi do të jetë se ne duhet të mbështesim dhe të shtojmë mbështetjen tonë, jo më pak kur bëhet fjalë, për shembull, për sistemet e mbrojtjes ajrore për të ndihmuar Ukrainën të mbrohet kundër të gjitha sulmet ajrore dhe ato të mbrojtjes me të cilat po përballen tani. Pastaj, natyrisht, siç e dini, edhe Rumania po pret shumë refugjatë. Miliona refugjatë kanë kaluar kufirin dhe shumë prej tyre qëndrojnë në Rumani. Të tjerët shkojnë në vende të tjera të Evropës. Pastaj, natyrisht, siç e dini, edhe Rumania po pret shumë refugjatë. Miliona refugjatë kanë kaluar kufirin dhe shumë prej tyre qëndrojnë në Rumani. Të tjerët shkojnë në vende të tjera të Evropës. Por, sigurisht, kjo është gjithashtu një demonstrim i mbështetjes bujare të Rumanisë ndaj Ukrainës dhe ukrainasve dhe gjithashtu atyre që duhet të ikin nga vendi i tyre. Atëherë mendoj se duhet të kuptojmë se kur ndodhi pushtimi, NATO-ja nuk u befasua. Në fakt, ne kemi qenë duke u përgatitur. Ne kemi qenë të gatshëm të përballemi me situata të tilla që kur filluam përshtatjen e madhe të NATO-s në vitin 2014. Lufta nuk filloi në shkurt të këtij viti. Lufta filloi pranverën e vitit 2014. Dhe që atëherë, NATO ka zbatuar përforcimin dhe përshtatjen më të madhe të Aleancës sonë që nga fundi i Luftës së Ftohtë. Me më shumë prezencë në pjesën lindore të Aleancës. Me forca të larta gatishmërie. Me më shumë shpenzime për mbrojtjen, përfshirë nga Rumania me 2% dhe shumë aleatë të tjerë. Ne kishim inteligjencë shumë muaj më parë, në fakt në vjeshtën e 2021, vitin e kaluar, se Rusia po planifikonte të sulmonte një pushtim të plotë të Ukrainës. Ne e ndamë atë inteligjencë me të gjithë aleatët dhe në fakt me publikun. Pra, kur ata pushtuan, kjo nuk ishte befasi, që do të thotë se në fakt, në prag të pushtimit, ne tashmë e kemi rritur më tej praninë tonë. Unë, vetë, vizitova bazën MK në Rumani. Mendoj se ka qenë fillimi i shkurtit, para pushtimit. Pastaj pamë trupat amerikane, trupat e tjera të NATO-s dhe gjithashtu trupat franceze, duke rritur praninë e tyre. Dhe më pas, kur patëm pushtimin, po atë mëngjes, herët në mëngjes, aktivizuam planet tona të mbrojtjes dhe vendosëm të rrisim më tej praninë tonë. Pra, nuk është ashtu siç ne, ju e dini, ishim krejtësisht të papërgatitur për, në një farë mënyre, tetë vjet – pra nga 2014 deri në 2022 – dhe pastaj zgjohemi papritmas në mëngjes dhe fillojmë të veprojmë. Ne kemi vepruar gjatë një periudhe të gjatë kohore dhe në fakt u rritëm në javët përpara pushtimit. Dhe më pas pas pushtimit, shumë aleatë, por jo më pak Franca që udhëheq grupin e betejës, e kanë rritur më tej praninë e tyre. Kjo mbështetet nga fuqia e konsiderueshme detare në Detin e Zi – më vjen keq në Detin Baltik – dhe në Mesdhe, dhe gjithashtu me shumë fuqi ajrore. Dhe ne mund të përforcojmë shpejt edhe më shumë nëse është e nevojshme.

Moderatori: A kemi ndonjë pyetje tjetër? Mirë, të lutem.

Pyetje:  GMF, Varshavë, Poloni. Sekretar i Përgjithshëm, së pari ju falënderoj shumë për udhëheqjen tuaj. Kam dy pyetje. Njëra ka të bëjë me marrëdhëniet e Ukrainës dhe anëtarësimin eventual në NATO. Të gjithë e kujtojmë se në vitin 2008 Aleanca ka thënë se ka pasur një marrëveshje që Ukraina dhe Gjeorgjia do të jenë anëtarë. Sigurisht, që atëherë ata kërkuan të ishin pjesë e Aleancës. Ku jemi në këtë proces? Si do ta përkufizonit marrëdhënien mes Aleancës dhe Ukrainës në muajt e ardhshëm? E dyta, nëse më lejoni, ka të bëjë me samitin e Vilniusit në korrik të këtij viti. Cila është ambicia e Aleancës kur bëhet fjalë për strukturën e forcës? Jam dakord me atë që thatë se Aleanca është përgjigjur shumë shpejt. Gjithashtu aleatët tanë amerikanë kanë qenë shumë të shpejtë në përgjigjen përpara 24 shkurtit. Por çfarë mund të presim që pas Vilnius-it ta trajtojë realisht këtë çështje në një afat më të gjatë? Faleminderit.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Së pari, për Ukrainën, më kërkuat të përcaktoja marrëdhëniet tona. Epo, marrëdhënia jonë është një partneritet shumë i ngushtë. Është një marrëdhënie ku aleatët e NATO-s kanë dëshmuar gatishmërinë e tyre për të mbështetur Ukrainën në një mënyrë të paprecedentë. Ne kurrë nuk kemi parë mbështetje për ndonjë vend tjetër në të njëjtën mënyrë që aleatët e NATO-s, partnerë nga Australia në Zelandën e Re gjithashtu, natyrisht, ne kemi qenë së bashku me Bashkimin Evropian dhe shumë të tjerë, po i japin Ukrainës. Dhe, sigurisht, mbështetja ushtarake është ajo më kritike që është e koordinuar në atë që ne e quajmë formatin Ramstein të udhëhequr nga SHBA. Aleatët e NATO-s dhe NATO marrin pjesë në këtë, por shkon përtej, ka një përpjekje globale për t’i ofruar mbështetje Ukrainës. Pra, kjo është e paprecedentë. Më lejoni të them gjithashtu se, përsëri, kjo nuk filloi në shkurt të këtij viti. Unë isha në Ukrainë. Unë isha në një Lviv dhe gjithashtu në Yavoriv ku ishte një qendër trajnimi, një nga qendrat e trajnimit të bombarduara në fakt shumë herët në luftë. Unë isha atje në 2014 dhe atje pashë trupat kanadeze, trupat britanike dhe trupat amerikane duke trajnuar trupat ukrainase. Pra, realiteti ishte se kur pushtimi ndodhi në shkurt të këtij viti, krahasuar me vitin 2014, trupat dhe forcat e armatosura ukrainase ishin shumë më të trajnuara. Ata ishin shumë më të mëdhenj, shumë më të pajisur, të pajisur dhe të udhëhequr shumë më mirë. Kjo është një nga arsyet kryesore pse ata janë në gjendje të luftojnë kundër. Pra, realiteti është se partneriteti, mbështetja që Aleatët e NATO-s kanë dhënë për shumë vite, pastaj trajnimi i dhjetëra mijëra trupave [e padëgjueshme], që ka rezultuar të jetë jashtëzakonisht kritike dhe jashtëzakonisht e rëndësishme për të demonstruar partneritetin shumë të ngushtë. Sigurisht, fitimet dhe fitoret që kanë bërë ukrainasit, i takon trimërisë, guximit të trupave dhe forcave të armatosura ukrainase. Por ka qenë kritike që ata kanë marrë mbështetje nga partnerët në NATO. Dhe ne do të vazhdojmë ta bëjmë këtë. Atëherë, po, keni të drejtë, ne e morëm vendimin në Bukuresht në vitin 2008 në samitin. Unë isha atje si i ri – jo aq i ri por jo aq i vjetër sa sot – duke përfaqësuar Norvegjinë si Kryeministër. Më kujtohen shumë mirë vendimet. Ne i qëndrojmë atyre vendimeve. Dera e NATO-s është e hapur. Ne kemi demonstruar se dera e NATO-s është e hapur duke lejuar së fundmi Malin e Zi dhe Maqedoninë e Veriut të bëhen anëtarë, pavarësisht nga protestat ruse, duke demonstruar se Rusia nuk ka të drejtën e vetos. U takon 30 aleatëve dhe vendeve aspirante të vendosin për anëtarësimin, askush tjetër. Dhe tani Putin pushtoi Ukrainën duke thënë se ai do më pak NATO në kufijtë e tij. Ai po merr të kundërtën. Ai po merr më shumë prani të trupave të NATO-s në pjesën lindore të Aleancës. Dhe ai do të marrë Finlandën dhe Suedinë si anëtarë të NATO-s. Pra, ne demonstrojmë se dera e NATO-s është e hapur jo vetëm me fjalë, por edhe me vepra, dhe kjo ishte pjesë e vendimit që morëm në Bukuresht. Pastaj morëm edhe vendimin konkretisht për Ukrainën. Dhe ne qëndrojmë pranë kësaj, për anëtarësimin e Ukrainës. Në të njëjtën kohë, fokusi kryesor tani është në mbështetjen e Ukrainës, duke siguruar që Presidenti Putin të mos fitojë, por që Ukraina të mbizotërojë si një komb sovran i pavarur në Evropë. Dhe ky është fokusi kryesor i Aleancës sonë dhe ky është gjithashtu fokusi kryesor i partneritetit tonë. Pastaj, e kuptoj se në të vërtetë kishte dy pyetje. Oh po, e di, por forma është se pyetjet janë të sakta dhe të shkurtra, dhe përgjigjet janë të gjata dhe jo aq të shkurtra. Pra, pastaj në Vilnius dhe strukturën e forcës. Pra, para së gjithash, ju e dini, unë kurrë nuk mund t’ju them saktësisht se çfarë do të vendosin 30 kryetarët e shteteve dhe qeverive kur të takohen. Ata priren të kenë mendimet e tyre. Por unë pres që ne do të ndërtojmë atë që kemi rënë dakord në Madrid këtë vit. Ne kemi marrë në fakt vendime të rëndësishme për strukturën e forcave, për forcimin e mëtejshëm të NATO-s dhe ndërtimin e asaj që kemi bërë që nga viti 2014. Sepse ne kemi nevojë për përforcimin më të madh të mbrojtjes kolektive. Ne kemi bërë shumë. Mesazhi është nga Madridi dhe mendoj, besoj se ne do të ndërtojmë mbi këtë dhe do të marrim vendime për më shumë detaje, se si të zbatojmë. Është një përzierje e, pjesërisht, më shumë prani në Lindje – ne tashmë e kemi dyfishuar numrin e grupeve – por po punojmë gjithashtu se si t’i zgjerojmë shpejt ato grupe ose ato grupe beteje, nga nivelet e batalionit në nivelet e brigadës. Do të keni më shumë trupa të caktuar për të qenë në gjendje të rriteni dhe ne do të kemi përgjithësisht më shumë, një grup më të madh forcash të gatishmërisë së lartë që mund t’i tërheqim për t’i përforcuar shpejt, dhe më pas më shumë pajisje të para-pozicionuara. Pra, kombinimi i më shumë pranisë, më shumë trupave të rezervuara, gatishmërisë më të lartë, pajisjeve të para-pozicionuara, të gjitha këto do të forcojnë aftësinë tonë për të reaguar dhe vepruar. Dhe përsëri, qëllimi i gjithë kësaj është që, çdo ditë, 24/7, të ofrohet një parandalim dhe mbrojtje e besueshme. Dhe duke e bërë këtë, ne nuk po provokojmë një konflikt, por po ndjekim paqen duke parandaluar një konflikt, sepse nëse çdo kundërshtar i mundshëm e di se një sulm ndaj një aleati do të shkaktojë përgjigje nga e gjithë Aleanca, nuk do të ketë asnjë sulm ndaj Aleatit. Dhe ky është qëllimi i NATO-s: të ruajë paqen, të parandalojë luftën, por atëherë na duhet një parandalim i besueshëm. Dhe pikërisht për këtë vendosi Madridi dhe Vilnius do të vazhdojë të zhvillohet.

Pyetje: Faleminderit zoti Sekretar i Përgjithshëm. Pyetja ime ka të bëjë me rolin e NATO-s ndaj sulmeve jokonvencionale të Rusisë dhe Kinës, veçanërisht vitet e fundit që po dëgjojmë më shumë për ato çështje. Si i elaboroni sulmet jokonvencionale të Rusisë dhe Kinës ndaj sovranitetit të anëtarëve të NATO-s, veçanërisht, përveç sigurisë kibernetike, hapja e stacioneve të policisë jozyrtare kineze pothuajse në të gjithë anëtarët e NATO-s? Faleminderit. Si i shtjelloni ato çështje? Përndryshe, bëhet fjalë për sigurinë e atdheut, por është pjesë e qetësisë dhe sigurisë dhe për këtë dua të pyes.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Jo, pra tregon dy gjëra. Para së gjithash, tregon se duhet të jemi të shkathët. Ne duhet të monitorojmë me kujdes se si qëndrueshmëria dhe siguria jonë mund të sfidohen nga prania e shtuar e Kinës në mënyra të ndryshme. Kjo nuk ka të bëjë me shndërrimin e NATO-s në një Aleancë ushtarake globale, por ka të bëjë me rajonin e Atlantikut të Veriut, Amerikën e Veriut dhe Evropën, duke parë që Kina po afrohet me ne. Ne i shohim në hapësirën kibernetike. Ne i shohim ato në Afrikë. Ne i shohim ato në Arktik. Dhe më pas ne shohim përpjekje të ndryshme nga Kina për të rritur praninë brenda Evropës, duke përfshirë aktivitetet e ndryshme që përmendët, por edhe me përpjekjet për të kontrolluar infrastrukturën kritike. Mendoj se një lloj alarmi për shumë aleatë ishte diskutimi që kishim për rrjetin 5G, jo shumë vite më parë si në 2019. Në atë kohë, shumë aleatë menduan se vendimi për rrjetin 5G – kush do të kontrollojë atë rrjet bazë për infrastrukturën tonë në atë prodhim industrial, sektor publik pothuajse gjithçka që bëjmë – ishte vetëm një vendim tregtar. Ishte pak sikur diskutuam për gazin nga Rusia. Këtu nuk bëhet fjalë për politikë. Bëhet fjalë për vendime ekonomike, tregtare. Mendoj se ajo që kemi parë me gazin rus nxjerr në pah se disa nga këto vendime, po janë komerciale, por kanë pasoja të drejtpërdrejta për sigurinë tonë. Pra, duhet të marrim parasysh edhe aspektet e sigurisë të këtyre vendimeve ekonomike. Dhe, prandaj, mirëpres që aleatët kanë rritur ndërgjegjësimin, për shembull, për 5G dhe rëndësinë e 5G për sigurinë e tyre. Në të vërtetë ne jemi duke u zhvilluar, kemi zhvilluar dhe po forcojmë udhëzimet për elasticitetin për të siguruar që aleatët të përmbushin disa kërkesa minimale kur bëhet fjalë për qëndrueshmërinë e infrastrukturës kritike. Kjo nuk synon Kinën. Por, sigurisht, është e rëndësishme edhe për Kinën.

Moderatori: Mirë, para se të kalojmë te pyetja tjetër, më lejoni t’ju them se kemi rreth tre minuta, kështu që shkurtojeni dhe mendoj se do të ishte e fundit.

Pyetje: Fillimisht, ju falënderoj që jeni këtu, zoti Sekretar i Përgjithshëm. Sepse nuk ka asnjë debat për shkakun e luftës dhe shumica e mediave po i referohen vetëm efektit se si po zhvillohet tani kjo ngjarje, duke këmbëngulur në argumentin e thjeshtësuar për etjen e Rusisë për të pushtuar territore të reja. Do të doja të dija mendimin tuaj nëse kishte vërtet arsye shqetësimi nga Rusia për të ndërmarrë këtë veprim, duke marrë parasysh tre aspekte të rëndësishme që po pretendojnë. Së pari, garancitë e sigurisë së afërsisë. Së dyti, shkelja e të drejtave të pakicave, të cilat dokumentohen me dhjetëra raporte nga institucionet e medias dhe OJQ-të, se si Ukraina dhe milicia po shtypnin bizneset ruse në rajonin e Donbass midis 2014-2020. Dhe së treti, çështja e gjuhës, këtu me amendamentin që Komisioni i Venecias sanksionoi ligjin për gjuhën ukrainase në dhjetor 2019. Pra, cila nga këto tre tema mund të konsiderohet si kërcënim nga ana ruse dhe kush mund të konsiderohet përgjegjës për dështimin e negociatat? Sepse marrëveshjet e mëparshme, si marrëveshja e Minskut [e padëgjueshme] për të mos shfrytëzuar këtë luftë? Çfarë ndodhi ndërkohë, zotëri?

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Asnjë nga pikat që përmendët nuk është në asnjë mënyrë një justifikim për një pushtim brutal, apo luftë agresioni kundër fqinjit. Natyrisht, ka gjithmonë dallime dhe mosmarrëveshje midis vendeve. Kjo ndodh gjatë gjithë kohës dhe ka pasur institucione dhe mekanizma për të adresuar këto dallime. Por kjo nuk jep në asnjë mënyrë një justifikim për pushtimin e një kombi sovran dhe demokratik. Ukraina është një komb demokratik. Ata ndryshuan qeverinë pas zgjedhjeve të lira në mënyrë paqësore. Ukraina është një komb sovran, i pavarur me kufij të njohur ndërkombëtarisht, duke përfshirë disa herë nga Rusia. Së pari, kur Ukraina mori pavarësinë e saj, dhe së dyti në Memorandumin e Budapestit ku ne faktikisht garantuam kufijtë e Ukrainës si pjesë e një marrëveshjeje me Ukrainën për të hequr qafe të gjitha armët bërthamore. Pra, e gjithë kjo ide se mund të ketë disa çështje që lidhen me gjuhën, se ky është një justifikim për pushtimin e plotë të një vendi tjetër, është absolutisht e papranueshme dhe shumë e rrezikshme. Sepse ka shumë pakica në shumë vende evropiane. Dhe nëse ka pasur disa ankesa – dhe ka disa ankesa për të drejtat e pakicave në vende të ndryshme, të drejta apo të gabuara – nuk po them nëse është e drejtë apo e gabuar, por ka ankesa. Nëse sapo filloni të besoni se kjo mund të jetë një justifikim për luftën brutale, me mijëra njerëz të vrarë, dëmtime, bombardime të civilëve, atëherë është absolutisht e papranueshme dhe jashtëzakonisht e rrezikshme për të gjithë Evropën. Mënyra se si e kemi ruajtur paqen në Evropë që nga Lufta e Dytë Botërore është të pranojmë urdhra dhe të themi se kur ka dallime, atëherë ulemi, diskutojmë. Dhe ne kemi Komisionin e Venecias. Ne kemi të tjerë. Kemi Këshillin Evropian, Këshillin e Evropës. Ne kemi marrëveshje dypalëshe me negociata për t’i zgjidhur ato çështje. Kështu që nuk e di saktësisht se çfarë tregoni me pyetjen tuaj. Por nëse besoni se ndonjë nga ato pika mund të jetë një lloj justifikimi për një pushtim, është absolutisht e gabuar dhe është jashtëzakonisht e rrezikshme të lejosh atë lloj të menduari. Pika e parë ishte ajo për garancitë e sigurisë – ose diçka e tillë – bazuar në këtë ide se NATO është një kërcënim, dhe Ukraina ishte një kërcënim për Rusinë. Jo. NATO është një Aleancë mbrojtëse. Ukraina nuk ka qenë kurrë një kërcënim për Rusinë. Rusia ka qenë një kërcënim për Ukrainën. Ata aneksuan Krimenë në vitin 2014. Dhe përdorën forcat e tyre për të kontrolluar pjesën lindore të Donbasit, e cila është brenda kufijve të padiskutueshëm ndërkombëtarë të Ukrainës. Pastaj, besoj gjithashtu se lidhja me atë që thatë është kjo ide se zgjerimi i NATO-s është një lloj agresiv. Zgjerimi i NATO-s është rezultat i vendimeve demokratike të marra nga kombet demokratike. Dhe kjo nuk është kundër Rusisë, por është sepse kombet e lira dhe të pavarura mendojnë se janë më të sigurt kur qëndrojnë së bashku me të tjerët. Dhe Rusia gjithmonë është zotuar ose ka thënë se nëse një fqinj i Rusisë bëhet aleat i NATO-s, ky është një provokim. Unë vij nga një vend, Norvegjia, që është në kufi me Rusinë. Dhe në fakt, kur u krijua NATO, Norvegjia ishte aleati i vetëm i NATO-s në kufi me Rusinë. Asnjë aleat tjetër i NATO-s nuk kufizohej me Rusinë. Dhe Rusia në vitin 1949 tha se ishte absolutisht e papranueshme që Norvegjia të bëhej anëtare e NATO-s. Ishte një provokim. Nuk ishte provokim. Ishte vullneti i lirë, demokratik i norvegjezëve për t’u bashkuar me NATO-n. Dhe më vjen mirë që Uashingtoni, Londra, Parisi dhe anëtarët e tjerë themelues të NATO-s thanë se kjo është në rregull. Dhe ishte saktësisht e njëjta gjë kur u bashkua Lituania ose Letonia, ose kur u bashkua Rumania. Nuk ishte NATO që e detyroi Rumaninë në NATO. Ishte Rumania që e donte sepse kishte zgjedhje të lira dhe të pavarura, qeveri të zgjedhura që donin të anëtarësoheshin në NATO. Pra, respektoj vullnetin e Rumanisë për të qenë pjesë e NATO-s. Dhe presidenti Putin nuk mund t’u mohojë kombeve sovrane të marrin vendimet e tyre sovrane që nuk janë kërcënim për Rusinë. Por është mungesa e të kuptuarit se çfarë mund të bëjnë kombet e lira dhe të pavarura. Dhe mendoj se ajo nga e cila ka frikë është demokracia dhe liria dhe kjo është sfida kryesore për të. Dhe ai nuk e dëshiron këtë dhe kjo është arsyeja pse ai ka pushtuar Ukrainën,

Moderatori: Faleminderit shumë Sekretar i Përgjithshëm. Si rumun, duhet të them: na pëlqen të jemi brenda NATO-s; ne jemi NATO! Faleminderit shumë që jeni me ne sot në forumin e Bukureshtit dhe keni një ministror të mirë sot dhe nesër.

Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s: Faleminderit./MG

 

Fraksion.com