Nisen nga Budapesti vrapuesit e NATO-s: Shënime

Më shumë se 3,000 vrapues u mblodhën së fundmi në Budapest për Vrapimin e NATO-s, një ngjarje vjetore që bashkon ushtarë dhe civilë nga vendet aleate dhe partnere. Mes trupave ultra të aftë dhe vrapuesve me përvojë, dy redaktorë modestë të faqes së internetit të NATO-s u përpoqën të bënin më të mirën për të vazhduar – dhe shijuan pamjet e kryeqytetit të bukur të Hungarisë gjatë rrugës.

Ne presim që të fillojë gara, në atë moment të qetë përpara se të bjerë pistoleta e nisjes. Për disa sekonda të tensionuara, e gjithë zhurma tërhiqet. Banda ushtarake ka luajtur marshimet e saj të lulëzuara me tunxh. Organizatorët kanë mbajtur fjalimet e tyre frymëzuese për aleatët dhe partnerët e NATO-s që e bëjnë këtë së bashku. Sesioni i ngrohjes ka ndihmuar në lirimin e muskujve dhe në rritjen e rrahjeve të zemrës. Duke kryqëzuar gishtat se qielli gri do të frenojë shiun, ne ëndërrojmë për banjat termale me avull që do të shijojmë sapo të përfundojë gara.

Dhe pastaj, me një të çarë, pistoleta e nisjes qëllon dhe ne po largohemi.

Vija e nisjes së vrapimit 10 km në Budapest NATO 2022, një moment pas shkrepjes së pistoletës së nisjes. (Foto: Federata e Atletikës së Budapestit)

Ne vrapojmë përgjatë rrugëve të zbrazëta, duke përshpejtuar ndërsa vrapojmë drejt Danubit (lundrimi në zbritje është gjithmonë i mrekullueshëm derisa të kujtoni se ajo që zbret duhet të dalë përfundimisht për të arritur në vijën e finishit).

Jemi të rrethuar nga qindra njerëz në një grumbull të madh që përfundimisht do të vijë teksa disa njerëz do të garojnë përpara (ata që do të përfundojnë në pak më shumë se 32 minuta, duke dalë në podium dhe duke kërkuar lavdinë) dhe të tjerët bien pas (ne). Shumë njerëz kanë veshur këmisha zyrtare të NATO-s Run, por të tjerë janë me bluza të markave sportive nga garat e tjera në të gjithë Evropën dhe në mbarë botën. Gara e këtij viti përfshin pjesëmarrës nga 18 vende: Hungaria, natyrisht. Por edhe Austria, Bangladeshi, Kroacia, Çekia, Gjermania, Irlanda, Izraeli, Italia, Lituania, Holanda, Polonia, Rumania, Sllovakia, Sllovenia, Suedia, Mbretëria e Bashkuar – dhe të paktën dy kanadezë, avantazhi i vetëm i të cilëve është aftësia jonë e lindur për të lulëzuar në ajrin disi të ftohtë të mëngjesit.

Turma e larmishme përfshin gjithashtu garues të të gjitha moshave – më i riu është vetëm tetë vjeç, më i madhi është 84. Ndërsa garojmë, ne jemi dëshmitarë të të gjitha llojeve të stileve të vrapimit (disa mbresëlënës efiçent dhe disa sinqerisht të çuditshëm, që përfshijnë një nivel ndoshta të panevojshëm krahu koreografia). Ne shohim gjithashtu mënyra të ndryshme për të kaluar kohën dhe për të mbajtur të fokusuar në garë: disa njerëz bisedojnë, disa kanë kufje dhe dëgjojnë muzikë optimiste për të ndihmuar në ruajtjen e një ritmi specifik, disa qëndrojnë të heshtur dhe të tjerë bëjnë fotografi gjithnjë e më të paqarta për artikullin në internet që ne kanë planifikuar.

Në foto: një përpjekje për të kapur momentin me një fotografi me gishta të djersitur.

Përfundimisht, ne kalojmë përmes një tuneli të gjatë që kalon nën Kalanë e Budës dhe dalim pranë Danubit. Rruga e sheshtë  na çon pranë monumenteve historike si Ura e famshme e Zinxhirit Széchenyi dhe Parlamenti i zbukuruar hungarez.

Vetë Vrapimi i NATO-s ka një histori shumë më modeste se këto monumente të epokës së Habsburgëve. Por megjithatë është bërë pjesë e kalendarit vjetor të drejtimit. Ecuria e këtij viti është edicioni i 17-të.

Përpara se të vinim në Budapest, përsëri në selinë e NATO-s në Bruksel, folëm me Zsolt Rabai, një ish-anëtar i stafit të NATO-s nga Hungaria, i cili lindi me idenë për Vrapimin e parë të NATO-s në 2006.

“Detyra ishte t’i afroheshim popullatës serbe me diçka që mund të sillte një mesazh pozitiv, bashkëpunim pozitiv. Dhe në atë kohë unë vrapoja gjysmë maratonë dhe thashë: “Në fakt kjo mund të jetë interesante…”
Shfaqja e parë ishte një edicion special. Filloi si një ide për të demonstruar partneritetin midis NATO-s dhe Serbisë, me pjesëmarrësit që vrapuan nga Horgoshi në Serbinë veriore përtej kufirit deri në Szeged në Hungarinë jugore. Ngjarja pati disa momente të rëndësishme, duke përfshirë bekimin e një prifti ortodoks serb. Vija e finishit ishte në një aeroport dhe një parashutist solli medaljet për finalistët.

Vrapuesit që kalojnë kufirin nga Serbia në Hungari gjatë garës inauguruese të NATO-s në 2006. (Foto: NATO)

Një vit më pas, vrapimi u zhvendos në Budapest, ku është vendosur që atëherë. Me kalimin e viteve, ai ka lejuar dhjetëra mijëra njerëz të testojnë aftësinë e tyre, të shijojnë pamjet e bukura të qytetit dhe të takojnë kolegë të apasionuar pas vrapimit nga vendet aleate dhe partnere.

Ai ka shfaqur gjithashtu disa momente të çuditshme të dukshme, duke përfshirë stafetën me shkopinj nga gjeneralët ushtarakë dhe një “vrapim me barelë”, ku dy vrapues testuan aftësitë e tyre paramedikale duke përfunduar garën duke mbajtur një barelë. Në vitin 2020, në përgjigje të pandemisë COVID-19, organizatorët nisën një Vrapim Virtual që njerëzit mund ta përfundonin vetë, duke ruajtur distancën sociale duke marrë pjesë ende në ngjarje.

Vrapuesit mbajnë një barelë në vrapimin e NATO-s në Budapest 2018. (Foto: Federata e Atletikës së Budapestit)

Përfundimisht, ne përfundojmë vrapimin përgjatë Danubit, kthehemi prapa dhe kalojmë përmes tunelit në drejtim të kundërt. Vetëm disa kilometra për të shkuar!

Ndërsa shiu fillon të njollosë këmishët tona të lagura nga djersa, ne mbledhim vullnetin për një shtytje të fundit deri në kodër deri në vijën e finishit. Në këtë pikë, pikat e buta të shiut janë një lehtësim dhe na japin forcën për të rritur ritmin për shtrirjen përfundimtare. Ne vrapojmë përgjatë vijës së finishit, duke mbledhur medaljet tona të finalistit dhe duke u ndjerë në një ndjenjë suksesi të ëmbël. Edhe më e ëmbël, një vullnetar na jep pak sodë portokalli dhe biskota me çokollatë.

Ne bashkohemi me turmën në vijën e finishit dhe brohorasim për vrapuesit e ardhshëm (përfshirë finalistin: një zotëri i moshuar që e bën atë pak përpara kohës së ndërprerjes 80-minutëshe). Shiu fillon të bjerë në kova menjëherë pas përfundimit të vrapimit dhe ne kërkojmë strehim.

Një nga pishinat e bukura të Art Nouveau në banjat termale Gellért në Budapest. (Foto: The Better Vacation)

Asnjë vizitë në Budapest nuk do të ishte e plotë pa një vizitë në një nga llixhat e njohura të qytetit. Ndërsa jemi ulur në ujërat restauruese, ne reflektojmë mbi përvojën tonë në vrapimin e NATO-s.

Në një farë kuptimi, Vrapimi i NATO-s është një mikrokozmos i NATO-s në tërësi. Ne vijmë nga vende të ndryshme. Ne të gjithë kemi aftësi të ndryshme (disa prej nesh mbarojnë për 32 minuta, dhe disa prej nesh … jo) dhe mënyra të ndryshme për t’i bërë gjërat (po ju shikojmë, krahët e rrahur). Në thelbin e saj, NATO është një aleancë ushtarake mbrojtëse, qëllimi i së cilës është të mbrojë vendet e saj anëtare. Ky do të jetë gjithmonë baza e tij e fortë dhe e palëkundur. Por gjatë shtatë dekadave të fundit, Aleanca është rritur në diçka më shumë – një komunitet i kombeve të ndryshme me vlera të përbashkëta, të bashkuar jo vetëm për mbrojtje kolektive, por për bashkëpunim miqësor. Jo vetëm në fushën e betejës, apo në sallën e këshillit, por edhe në hipodrom.

 

Fraksion.com