Boris Johnson përballet me testin e tij të parë serioz elektoral që kur reputacioni i tij pësoi rënie

Nga Luke McGee

Që kur skandali “Partygate” tronditi kryeministrinë e Boris Johnson në fund të vitit të kaluar, kryeministri britanik ka shmangur vazhdimisht pyetjet për të ardhmen e tij duke pohuar se ajo që publiku dëshiron është që politikanët të vazhdojnë me drejtimin e vendit, jo të fiksohen pas ngjarjet e ndodhura gati dy vjet më parë.

Më vonë këtë javë, Johnson do të ketë disa tregues nëse ky pretendim është apo jo i drejtë. Të enjten, njerëzit në të gjithë Anglinë, Skocinë dhe Uellsin do të votojnë në zgjedhjet lokale, gjëja më e afërt me një afat të mesëm me të cilin Johnson është përballur që nga marrja e detyrës në 2019.

Votimi zhvillohet pasi Johnson dhe konservatorët e tij qeverisës janë të rrethuar nga skandale dhe kriza aq të këqija sa anëtarët e partisë së tij kanë kërkuar publikisht dorëheqjen e tij. Në të vërtetë, skandali më i ngutshëm nga këto skandale, që e panë Johnson të gjobitur nga policia për shkeljen e rregullave të tij Covid gjatë bllokimit të vitit 2020, mund të kishte çuar në largimin e tij nga detyra në rrethana normale.

E megjithatë, Johnson ka dëshmuar vazhdimisht se është unik midis politikanëve dhe i aftë të rrokulliset  nga çdo grusht të hedhur ndaj tij. Ajo që nuk dihet tani është nëse ndonjë nga ato grushta, ndërkohë që dështoi për të rrëzuar kryeministrin, ka shkaktuar dëme të mjaftueshme që Johnson është ende i dënuar përfundimisht.

Një vështrim i shkurtër në rrënojat që rrethojnë aktualisht Johnson-in do të mjaftonte për t’i bërë shumicën të fusin peshqirin.

Incidentet e shumta të përfshira në skandalin Partygate, për të cilin Johnson tashmë është shpallur fajtor për shkelje të ligjit, janë ende duke u hetuar nga policia. Më shumë gjoba janë lëshuar për njerëzit që kanë punuar me Kryeministrin brenda Downing Street dhe është plotësisht e mundur që Johnson të gjobitet përsëri.

Sapo policia të ketë mbaruar, Sue Grey, një nëpunëse e lartë civile, do të publikojë raportin e saj të plotë mbi skandalin, i cili ka të ngjarë të jetë shumë kritik ndaj Johnson, nëse pjesët e publikuara tashmë janë diçka për të shkuar.

Gjithashtu, e përndjek Johnson-in perspektiva që ai do të zbulohet se ka mashtruar qëllimisht parlamentin kur, në përgjigje të akuzave për grumbullime të shkeljes së bllokimit në Downing Street, ai u tha ligjvënësve se rregullat ishin ndjekur në çdo kohë. Sipas kodit ministror, ​​një eventualitet i tillë normalisht do të çonte në dorëheqje.

Ndjenja e krizës që rrethon kryeministrinë e Johnson shkon përtej Partygate.

Javën e kaluar, partia e tij u akuzua se kishte një problem serioz me mizogjininë, pasi një nga mbështetësit e tij në mënyrë anonime pohoi për gazetën Mail on Sunday se Angela Rayner, nënkryetare e Partisë Laburiste të opozitës, u përpoq të shpërqendronte Johnson në Dhomën e Komunave duke kaluar dhe duke i hapur këmbët, ngjashëm me personazhin e Sharon Stone në filmin “Basic Instinct”.
Rayner i përshkroi pretendimet si “gënjeshtra të ndyra” dhe shkroi në Twitter se “nxitësit e tifozëve të Boris Johnson kanë përdorur përhapjen e shpifjeve të dëshpëruara, të çoroditura në përpjekjet e tyre të dënuara për të shpëtuar lëkurën e tij”. Vetë Johnson e kritikoi historinë e Mail si “shumë të tmerrshme, mizogjene” dhe tha se do të lëshonte “terroret e tokës” mbi burimin nëse ato gjendeshin.

Dhe të shtunën, një ligjvënës tjetër nga partia e Johnson, Neil Parish, tha se do të jepte dorëheqjen pasi pranoi se kishte parë pornografi disa herë në Dhomën e Komunave.

Ndërkohë, 56 anëtarë të parlamentit janë aktualisht nën hetim për sjellje të pahijshme seksuale, me anëtarët e kabinetit të Johnson që besohet nga të brendshëm të qeverisë se janë në atë listë.

Shtoji gjithë kësaj një krizë të kostos së jetesës e lidhur me Brexit-in dhe fati i Johnson-it për të shkuar në këto zgjedhje duket i zymtë. Inflacioni në Britaninë e Madhe është në nivelin më të lartë të 30 viteve dhe kritikët e kryeministrit e kanë akuzuar atë se nuk ka përgjigje serioze për krizën.

Kur u pyet në një intervistë të martën për t’i dhënë këshilla një të veje të moshuar, faturat e energjisë së së cilës ishin rritur aq shumë sa ajo ishte detyruar të udhëtonte me autobus gjatë gjithë ditës për të qëndruar ngrohtë, Johnson filloi përgjigjen e tij duke marrë meritën për futjen e kartave falas të autobusit kur ai ishte kryebashkiaku i Londrës.

Ndërsa pasiguria e situatës së tij mund të mos ishte e dukshme çdo ditë, ajo u theksua brutalisht në fillim të këtij muaji kur atij iu desh të tërhiqte një amendament për një mocion që do të lejonte një hetim parlamentar për Partygate sepse, pavarësisht shumicës së saj parlamentare prej 75, qeveria nuk kishte besim të mjaftueshëm se mjaft deputetë do ta mbështesnin kryeministrin.

“Thënë thjesht, kamxhikët nuk e dinin se nuk kishin votat për të mbështetur kryeministrin,” thotë një deputet i lartë konservator. “Nëse deputetët nuk po flasin me kamxhikët, atëherë jeni në telashe të rënda”.

Pavarësisht gjithë kësaj, është ende e pasigurt që Johnson do të duhet të japë dorëheqjen ose të shkarkohet – dhe disa mendojnë se është plotësisht e mundur që ai të luftojë zgjedhjet e ardhshme të përgjithshme në 2024.

Si mund të jetë ky rasti me kaq shumë rrezik të menjëhershëm?

Së pari, zgjedhjet lokale mund të mos jenë aq katastrofike sa kanë frikë nga Johnson. “Zgjedhjet lokale u bëjnë votuesve një sërë pyetjesh të ndryshme nga zgjedhjet kombëtare,” shpjegon Chris Curtis, kreu i sondazheve politike në Opinium Research.

“Njerëzit mund të votojnë për një këshilltar lokal të cilin e njohin, e pëlqejnë dhe e shohin se është një milion milje larg Westminsterit. Kjo është më e vështirë për deputetët që duhet të mbrojnë Kryeministrin në parlament,” shton ai.

Në thelb, rezultatet e këtyre zgjedhjeve mund të mos pasqyrojnë pakënaqësinë e gjerë të votuesve me Johnson, i cili është i pranishëm në sondazhet kombëtare pothuajse çdo javë. Me fjalë të tjera, ata mund të mos jenë pistoleta që deputetët që duan të heqin qafe Johnson duhet për të bërë më në fund lëvizjen e tyre.

“Shumë prej nesh janë shumë të zemëruar, por e dimë që të heqësh qafe një kryeministër tjetër nuk është një pamje e mrekullueshme. Ne kemi nevojë për një arsye shumë të mirë për ta justifikuar atë para publikut dhe thjesht nuk mendoj se do të jenë këto rezultate zgjedhore,” thotë një ish-ministër i kabinetit konservator.

Ekziston gjithashtu një ndjenjë në rritje midis deputetëve konservatorë se edhe raporti Grey në Partygate mund të mos jetë i mjaftueshëm për të detyruar Johnson të largohet nga detyra, pasi sa më gjatë të zgjasë historia, aq më pak deputetët mendojnë se publiku kujdeset.

Për kritikët më të ashpër të Johnson-it, kjo i lë ata në një skenar më të keq të të gjitha botëve: një qeveri kaotike që ata nuk mund ta shpërndajnë ashtu si kriza e kostos së jetesës godet miliona britanikë.
Dhe ndërsa kriza e kostos së jetesës nxitet nga faktorë të shumtë, duke përfshirë rimëkëmbjen pandemike dhe luftën në Ukrainë, ekziston një element në të që është unik për MB: Brexit.

Një raport javën e kaluar nga MB në një Evropë që ndryshon, një organizatë e pavarur kërkimore, vlerësoi se që kur Mbretëria e Bashkuar u largua nga tregu i vetëm i Bashkimit Evropian dhe bashkimi doganor në janar 2021, çmimet e ushqimeve janë rritur 6%. Nëse kjo prirje vazhdon, mund të jetë veçanërisht e dëmshme për Johnson, njeriun që udhëhoqi fushatën për t’u larguar nga BE.

“Njerëzit që thonë se kostoja e jetesës nuk ka të bëjë fare me Brexit-in, janë në mohim”, thotë Jonathan Portes, profesor i ekonomisë dhe King’s College në Londër. “Në afat të gjatë, po redukton importet dhe eksportet dhe kjo ka të ngjarë të na bëjë disi më të varfër sesa do të kishim qenë ndryshe.”
Nuk ka dyshim se zgjedhjet e ardhshme të përgjithshme do të përcaktohen nga mënyra se si qeveria aktuale, e udhëhequr ose jo nga Johnson, e trajton këtë krizë të kostos së jetesës.

Për shumë deputetë konservatorë, kjo po shkakton netë pa gjumë. Shumë thjesht nuk mendojnë se Johnson është i aftë të përballojë sfidat me të cilat përballet aktualisht Britania e Madhe dhe privatisht shpresojnë që raporti Grey të ketë diçka mjaft të keqe që ata më në fund mund ta heqin qafe atë, në mënyrë ideale deri në shtator.

Derisa të ndodhë kjo, Johnson mbetet në pushtet, por me autoritetin e tij të dëmtuar rëndë. Publiku, thonë sondazhet, beson në masë të madhe se ai nuk është i besueshëm, ndërsa mbështetësit e tij nuk mund të mbështeten për ta mbështetur.

Ata që duan që ai të largohet, shpresojnë se ai do të japë dorëheqjen, megjithëse, deri më sot, Johnson e ka përjashtuar këtë. E gjithë kjo do të thotë se partia konservatore e gjen veten në pozitën e palakmueshme për të mos qenë aq e fortë sa të shkarkojë liderin e saj, i cili nga ana e tij nuk është aq i fortë sa për të garantuar besnikëri nga deputetët e tij.

Johnson ende mund ta kthejë gjithçka, por sa më gjatë të vazhdojë kjo, aq më shumë do të nxehet era e keqe e vdekjes së pashmangshme rreth tij dhe qeverisë së tij, duke e bërë të palakmueshme perspektivën për të luftuar zgjedhjet e ardhshme edhe për ata me stomakun më të fortë./CNN