Lufta në Ukrainë: Rusia që e njihja nuk ekziston më

Nga Steve Rosenberg

 

Nuk ka predha që shpërthejnë në Moskë. Nuk ka forca të huaja që rrethojnë qytetin. Ajo që po përjetojnë moskovitët tani nuk është asgjë në krahasim me tmerret në Ukrainë.

Në pamje të parë jeta këtu duket edhe normale. Si zakonisht, Unaza e Kopshtit të Moskës është e mbushur me trafik. Turmat po rrjedhin nga stacioni i metrosë përballë meje.

Megjithatë, në realitet, pak këtu mund të përshkruhet si normale. Normaliteti përfundoi më 24 shkurt kur Vladimir Putin urdhëroi trupat e tij në Ukrainë për “Operacionin e tij Special Ushtarak”.

Kam përjetuar Rusinë komuniste. Unë kam jetuar në Rusinë post-sovjetike. Tani vendi më i madh në botë është metamorfozuar sërish.

Më lejoni t’ju çoj në një turne në “Operacionin Special Ushtarak Rusi”.

Hip në makinë për të shkuar në supermarket. Nga forca e zakonit e ndez radion. Është akorduar në 91.2 FM – dikur shtëpia e Radio Echo të Moskës. Echo ishte stacioni im i preferuar i radios ruse – një burim i besueshëm lajmesh dhe informacioni.

Por në javët e fundit të gjitha mediat e pavarura ruse ose janë bllokuar ose janë mbyllur. Transmetohet tani në 91.2 FM Radio Sputnik shtetëror, i cili mbështet ofensivën ruse në Ukrainë.

Duke vozitur përgjatë Unazës së Kopshtit, kaloj pranë një teatri që ka ngritur në fasadën e tij një shkronjë gjigante latine Z – simboli i operacionit ushtarak të Rusisë. Ka një tjetër Z jashtë selisë së Hekurudhave Ruse. Unë parakaloj një kamion që ka një ngjitëse Z në anë. Javët e fundit Z-të janë grafituar në dyert e përparme të kritikëve të Kremlinit.

Në qendrën tregtare, biznesi është larg nga lulëzimi. Shumë nga dyqanet – marka ndërkombëtare – janë mbyllur. Që kur forcat ruse sulmuan Ukrainën, qindra kompani të huaja kanë pezulluar operacionet në Rusi.

Paga e mjekut nuk mjafton
Në supermarket raftet janë plot. Mungesa e sheqerit muajin e kaluar në Rusi – rezultat i blerjes së panikut – duket se është zgjidhur. Por gama e produkteve duket më e vogël se më parë. Dhe gjatë dy muajve të fundit çmimet janë rritur.

Jashtë qendrës tregtare, bisedoj me Nadezhdën, një mjeke.

“Çmimet janë aq të larta sa është e pamundur të mbijetoj tani me rrogën time”, më thotë Nadezhda.
“Por gjëja më e vështirë nga të gjitha është të jetosh në një shoqëri që nuk dëshiron të dijë të vërtetën për ngjarjet në Ukrainë. Njerëzit janë shumë të zënë duke u shqetësuar për pagesat e hipotekës, duke shlyer borxhet e tyre. Ata nuk janë të interesuar për atë që po ndodh. rreth tyre. Por unë mendoj se ajo që po ndodh në Ukrainë është e tmerrshme. Më vjen turp që jam rus.”

Shkoj me makinë në institutin inxhinierik të Moskës ku, 30 vjet më parë, mësoja anglisht.

Në fillim të viteve 1990, pas rënies së komunizmit, studentët e mi këtu ishin plot shpresë se Rusia dhe Perëndimi do të krijonin një miqësi dhe partneritet të qëndrueshëm; se e ardhmja do të ishte paqësore dhe e begatë.

Kjo nuk funksionoi.

“Ne do t’i kapërcejmë të gjitha vështirësitë tona. Pas perëndimit të diellit gjithmonë vjen agimi,” thotë Denis, një student, jashtë institutit.

“Por unë mbështes trupat tona. Ata janë ushtarët tanë. Unë jam i detyruar të mbështes vendin tim sido që të ndodhë.”

Shtrembërimet Orwelliane
Destinacioni im përfundimtar është muzeu gjigant i luftës që feston fitoren e Bashkimit Sovjetik ndaj Gjermanisë naziste në Luftën e Dytë Botërore – një fitore e lavdishme, e arritur me kosto të mëdha njerëzore. Më shumë se 27 milionë qytetarë sovjetikë u vranë në atë që njihet këtu si Lufta e Madhe Patriotike.

Ajo që më duket shqetësuese është se si “Operacioni Special Ushtarak” ka gjetur vend në këtë muze, si po nderohet këtu.

Në faqen e internetit të muzeut, drejtshkrimi i fjalës “muze” është ndryshuar për të shfaqur shkronjën Z. Në dyqanin e muzeut mund të blini kriklla Z dhe distinktivët që deklarojnë “Putin is My PreZident”.
Dhe muzeu aktualisht po pret një ekspozitë për nazistët në Ukrainë. Kjo ndihmon për të çimentuar pretendimin fals të Kremlinit se ushtria ruse po çliron Ukrainën nga nazizmi.

Ky është “Operacioni Special Ushtarak Rusia” – një univers paralel, orwellian, ku pushtimi është çlirim, ku agresioni është vetëmbrojtje dhe ku kritikët janë tradhtarë.

Më duket sikur Rusia që kam njohur për 30 vitet e fundit ka ikur.