Rusia dhe Ukraina: Luftë apo Bllof?

Rusia duket se ka grumbulluar forca përgjatë kufirit me Ukrainën. Besohet se është një kontigjent i konsiderueshëm. Nëse qëllimi është pushtimi i Ukrainës, nuk mjafton të mposhtet ushtria ukrainase, por ajo mund të pushtojë fizikisht zona kyçe të vendit. Në pushtimin e një vendi, nevoja për të shkëputur vazhdimisht forcat për të pushtuar dhe qetësuar zona të ndryshme mund t’i teprojë me shpejtësi forcat tuaja. Pra, nëse raportet janë të vërteta, kjo është një lojë e rrezikshme.

Plani i luftës i Rusisë është padyshim sekret, por qeveria e Ukrainës ka publikuar pikëpamjen e saj se si do të ekzekutohej një pushtim rus. Ai përbëhet nga tre shtytje që synojnë të izolojnë dhe pushtojnë Kievin: në veri nga Gadishulli i Krimesë, në jug nga Bjellorusia dhe në perëndim nga Volgograd. Së bashku, ata do të rrethonin Kievin dhe do të kalonin nëpër një pjesë të konsiderueshme të Ukrainës, duke u dhënë atyre mundësinë maksimale për qetësim me kosto të ulët.

Ka tre probleme me strategjinë. Problemi i parë është logjistik. Këto forca me shumë divizione do të angazhoheshin në manovra dhe luftime me intensitet të lartë. Të tre do të duhej të furnizoheshin dhe ndërsa i afroheshin Kievit do të merrnin një formacion rrethor. Meqenëse duhet të supozohet se lufta rritet me zvogëlimin e lëvizjes, një fazë do të kërkonte sasi masive të “POL” – naftë, vaj dhe lubrifikantë. Faza e dytë do të kërkonte sasi të mëdha municionesh të të gjitha llojeve. Ekziston mundësia e pauzave të pakoordinuara në avancim, duke lënë krahët rusë të hapura.

Çështja e dytë është se do të krijonte një luftë të ndërlikuar, me shumë fronte, të zhvilluar nga trupa të paprovuara. Rusët nuk kanë luftuar një betejë shumëdivizionesh si kjo që nga Lufta e Dytë Botërore. Ushtria e tyre është kompetente, por asnjë nga komandantët e tyre nuk e ka komanduar këtë lloj beteje. Lojërat dhe manovrat luftarake janë të vlefshme, por një forcë e paprovuar nën zjarr për herë të parë ka nevojë për një strukturë komanduese shumë të sofistikuar. Rusët nuk do ta dinë nëse kanë një të tillë derisa ta provojnë.

Çështja e tretë janë amerikanët, të cilët ndoshta nuk do të përpiqen të bllokojnë avancimin me trupat e tyre. Koha është thelbësore, por imponimi i fërkimit ndaj një armiku është i vlefshëm në vetvete. Shtetet e Bashkuara janë në gjendje të transportojnë forcat polake, për shembull, për të krijuar atë fërkim. (Duke supozuar se polakët janë të gatshëm.) Por nëse do të zgjidhte të dërgonte trupat e veta, do ta detyronte Rusinë në luftime në shkallë të plotë sipas një plani për të cilin nuk ishte përgatitur. Kërcënimi më i rëndësishëm nga amerikanët, megjithatë, do të ishte fuqia ajrore dhe raketore. Objektivat e tyre do të ishin nyjet logjistike. Në luftën e blinduar, që duket se është plani, shkatërrimi i POL dhe municioneve është i njëjtë me shkatërrimin e tankeve. Rusët do të duhet ta parandalojnë këtë duke hequr instalimet ajrore dhe raketore të SHBA-së, me shumë mundësi në shkallë globale. Bërja e kësaj do ta përshkallëzonte luftën në statusin e luftës botërore dhe në atë situatë, rreziku për Rusinë do të ngrihej në qiell.

Shtetet e Bashkuara e njohin kërcënimin rus, ose të paktën duan që Rusia të besojë se e ka njohur atë. Deklaratat e Presidentit Joe Biden për këtë çështje nënkuptojnë një nivel shqetësimi që sugjeron se do të kishte një ndërhyrje të SHBA nëse Rusia godiste. Së paku, rusët duhet ta faktorizojnë këtë mundësi në planifikimin e tyre të luftës. Implikimet ushtarake dhe politike të ndërhyrjes amerikane reduktojnë urgjencën e pretendimit të Ukrainës si një zonë tampon.

Sigurisht, kërcënimi i pushtimit nuk është ekskluziv për këtë strategji. Nëse Rusia synon të pushtojë Ukrainën, do të nevojiten disa ndryshime. Por një pushtim thjesht mund të sjellë marrjen e një pjese të Ukrainës në lindje ose në veri. SHBA, të etur për të shmangur një luftë në mes të Euroazisë kur kërcënimi është i parëndësishëm, ka të ngjarë të përgjigjet vetëm me sanksione. Rusia mund ta përballojë këtë pasi kërcënon depërtimin e mëtejshëm pa e marrë atë. Kjo ndryshon dinamikën politike nëse Evropa, e paaftë për të ngritur një mbrojtje, zgjedh të akomodojë Rusinë.

Për të qenë të sigurt, i gjithë kërcënimi mund të jetë thjesht një përpjekje për të testuar Biden. Gjatë Luftës së Ftohtë, testimi i një presidenti të ri ishte një rutinë sovjetike. Të bësh këtë tani mund të shihet si një propozim me rrezik të ulët dhe me shpërblim të lartë. Në fakt, ka shumë kundërargumente për pikëpamjen time se një pushtim i plotë i Ukrainës është shumë kompleks dhe i rrezikshëm për t’u ndërmarrë. Rusët nuk mund të përballojnë një humbje në përpjekjen e tyre për të siguruar Ukrainën në realitetin aktual gjeopolitik. Ata kanë kohë për të lëvizur – domethënë, nëse Putini, i cili ka uri për të rivendosur kufirin ish-sovjetik, nuk e sheh dorën e kohës duke lëvizur dhe është i përgatitur të rrezikojë për hir të lavdisë. Ndoshta po, por burrat e KGB-së janë të trajnuar të jenë të kujdesshëm. Basti im është se ky është një bllof. Por unë nuk do të vë bast shtëpinë për të./GPF