Apel: Letër protestuesit që mund të vritet sot në mbrëmje

I dashur protestues që do të vritesh sot në mbrëmje!

Po të shkruaj këtë letër disa orë përpara sesa kjo mënxyrë të ndodhë, (mos e dhëntë Zoti), me shpresën që ti ta lexosh në kohë dhe të ruash veten!

Ti i ke të gjitha arsyet për të dalë sonte në protestë!

Rama duhet të largohet dhe qeveria e tij duhet të bjerë! Madje mbi ta të bëhet drejtësi e drejtë dhe aspak e zbutur! Edhe unë e mendoj si ty!

Ti mund të më thuash se ne nuk jemi njësoj, se unë e kam një punë kurse ti je i papunë. Të jap të drejtë deri diku, por më dhemb shpirti kur mendoj se nesër ti do të jesh jo vetëm i papunë, por edhe i pajetë!

Ruaje veten miku im!

Ata që të kanë nxjerrë ty në protestë, nuk janë njerëz të mirë. Ata duan pushtetin me çdo kusht, madje edhe me koston e jetës tënde! Ata nxitojnë, ata nuk duan të humbasin asnjë ditë pa pushtet kurse ti do të humbasësh të gjitha ditët e jetës tënde, për pushtetin e tyre të nxituar.

Mbase edhe ti mund të përfitoje ndonjë gjë nga pushteti i tyre, ndonjë vend pune, po ç’të duhet ty vendi i punës nëse vdes sonte?! Të lutem qëndro i gjallë, sepse puna e punës edhe rregullohet! Ajo dreq jete nuk kthehet më!

Liderat që janë në krye të protestës, pra ata që qëndrojnë tek godina përballë të rrethuar nga bodigardët, thonë se kjo e sotmja do të jetë një përplasje për jetë a vdekje, pra për jetën e tyre nga vdekja jote!

Por gabohen! Sepse ti nuk je budalla! Ti tashmë e ke kuptuar që liderat e tu duan një kurban, një të vdekur që të përligjin dhunën e cila mund t’i risjellë në pushtet para kohe.

Ti këtë e ke kuptuar dhe shpreson që kjo të ndodhë, por meqenëse lëkura jote të dhimbset, mendon se kurban do të bëhet ai tjetri, ai që ti ke në krah! Mos u bëj shejtan budalla! Kështu mendon edhe ai që të ka ty në krah! Po sikur… larg qoftë…

Ruaje veten miku im!

Ti sot nuk po shkon në luftë! Ai me uniformë përballë teje, megjithëse me armë, nuk është armiku yt. Ti nuk ke armë. (Nëse ke armë, të kërkoj ndjesë, po ke lexuar kot deri tani).

Armiqtë e tu dhe të mitë janë ata që kemi në krye. Ata që edhe kur nuk i votojmë, na i vjedhin ose na i blejnë ato vota.

Meqë ra fjala, ore ti mik i dashur që do vdesësh sot në protestë, a mos ti je nga ata që e kanë shitur votën?!

Unë e di se ata që sot duan të ketë të paktën një viktimë, do të tërbohen kur ta lexojnë këtë letër, por unë nuk po e shkruaj këtë letër për këtë qëllim, unë po e shkruaj këtë letër sepse më dhimbsesh ti!

Nëse ti sonte humb jetën, do të bëhesh person publik, i vdekur por publik. Një rrugë lagjeje apo një shkollë fillore, nesër do të mbajë emrin tënd.

Partia jote do të kujdeset për familjen tënde në kohë fushatash elektorale, kur është në pushtet. Pra diçka do të fitosh edhe me vdekjen, por jam i bindur se ti këto nuk i këmben me jetën tënde! Ti nuk je budalla! /Newsbomb