DW: Roma mbulohet nga plehrat
Banorët e Romës nuk e durojnë dot më erën e keqe dhe plehrat e hedhura kudo në rrugë dhe kërkojnë që të ketë një zgjidhje përfundimtare të problemit të mbeturinave. Një nismë qytetare lufton kundër mullinjve të erës.
Kurrkush nuk e di ku t’ i hedhë plehrat! Po të udhëtosh me makinën e plehrave nëpër Romë përjeton punën e pashpresë që bëjnë gratë dhe burrat që pastrojnë plehrat. Ndërmarrja shtetërore e plehrave nuk ka asnjë plan dhe punonjësit që dalin në rrugë duhet të paguajnë për këtë. Prandaj plehrat kanë mbetur në rrugë. Madje karabinierët që merren me mbrojtjen e ambientit thonë se gjendja është e pashpresë, nëse qytetarët dhe politika nuk vihen në lëvizje.
Por qeveria e qytetit, që ndodhet nën politikën e Cinquestelle, Pesë Yjeve, kundërshton ndërtimin e një impianti për djegien e plehrave në territorin e qytetit! Gjithnjë e më tepër janë duke u djegur gropat e plehrave. Në muajin dhjetor madje u dogj një impiant për seleksionimin e plehrave dhe lëshoi shumë dioksin në ajër. Zëvendësshefi i shoqatës së ndërmarrjeve publike për heqjen e plehrave të Italisë, thotë se për t’i dhënë fund gjendjes së emergjencës, duhen investuar të paktën 4 miliardë euro në një impiant të ri. Por kjo nuk pritet të ndodhë nën qeverinë populiste të përbërë nga Pesë yjet dhe Lega. E para gjë që duhet të bëjë Italia është të prodhojë më pak plehra, mendon “Giovanni”, presidenti i nismës qytetare „Osservatorio Salario.”
Pastrimi i plehërave nuk funksionon, Romë
Pakënaqësi qytetare
Roma – qyteti i përjetshëm: i mrekullueshëm –nga larg! Kur i afrohesh ndien erën e keqe që sundon gjithandej. Male me plehra para katedrales Petersdom! Dhe malet rriten përditë e më shumë. Banorët si Francesco Pieroni janë të skandalizuar. Ai jeton në «Montesacro». … Por «e shenjtë» nuk ka mbetur më gjë këtu!
Punonjësi i qytetit mundohet të bëjë diçka bashkë me fqinjët e tij që të mbajnë të pastër rrugën. Po ku t’i çojnë plehrat kur kontanierët janë mbushur plot?!
«Sot ka pak vend për letrat. Pjesa tjetër e plehrave përfundon në tokë, mbi një mal me plehra,» thotë ai.
Disa rrugë më tutje trotuarët janë të lirë për të kaluar. Por për këtë nuk është kujdesur ndërmarrja e pastrimit! «Çdo mëngjes ne pastrojmë këtu. Përndryshe plehrat do të vinin deri tek dyqanet tona,» thotë bukëpjekësi Gianluca Savini. As që mund të ndodhë që ai të shesë pizat e tij në këtë erë të keqe plehërash! Sa mirë që klientët nuk e dinë se si duket oborri nga mbrapa. Aty janë mbledhur plehrat që dalin nga prodhimi në furrën e bukës! Materiale paketimi, yndyrna të mbetura, këto mbetje duhen mbledhur nga firma speciale. «Fatura e vitit të kaluar arriti në gati 10 mijë euro,» thotë Gianluca, “Për pastrimin e plehrave, që nuk bëhet.”
Detyrën për pastrimin e plehrave e morrën tre ndërmarrje, prej të cilave vetëm njëra punon! Francesco Peroni shpjegon se këto janë porosi prej shumë milionë eurosh, për të cilat nuk bëhet asgjë. “Administrata e qytetit shikon pa lëvizur as gishtin. Unë pyes veten, a e dinë çfarë po ndodh këtu tek ne, ata që janë duke qeverisur?!» pyet ai.
Ka më shumë se dy vjet që punët në qytet i drejton nisma qytetare Pesë Yjet. Ajo premtoi për të bërë një politikë ndryshe, që të ishte për qytetarët.
Ndërkohë kjo lëvizje është duke drejtuar gjithë Italinë, së bashku me populistët e djathtë. Për krizën e plehrave në Romë ajo bën përgjegjës dikë tjetër. Ministri i Ekonomisë dhe Punës, Luigi di Maio, thotë se «për vështirësitë me pastrimin e plehrave, ne kemi recetën tonë që thotë se duhet intesifikuar ndarja e plehrave. Qytetarët që prodhojnë shumë plehra duhet të paguajnë më shumë në të ardhmen!» Por ai nuk ka ndonje zgjidhje për plehrat që janë krijuar tashmë. Edhe në këtë çështje Pesë Yjet pengojnë gjetjen e zgjidhjeve pragmatike duke refuzuar ndërtimin e një impianti për ndarjen e plehrave.«Kush kërkon sot impiant për ndarjen e plehrave mund të kërkojë edhe kabina telefoni me monedha… kjo nuk është më bashkëkohore,» thotë ministri di Maio.
Koloseum
Mungesa e impianteve funksionuese
Por plehrat në Romë nuk do pastrohen vetë, thotë Filippo Brandolini. Ai drejton ndërmarrjen e pastrimit në qytetin e Bolonjës, dhe menaxhon pastrimin e plehrave në pjesën më të madhe të Italisë qendrore, nëpërmjet një impianti për djegien e plehrave! Ai mendon se lëvizja Pesë Yjet është naive. «Qytetit të Romës i mungojnë impiantet funksionuese. Dekada me radhë plehrat janë transportuar në gropat e plehrave pa menduar për t’ i djegur ose përpunuar më tej,» shpjegon Brandolini, që po ashtu bën pjesë në shoqatën e ndërmarrjeve publike të pastrimit në Itali.
Për shkak të mbingarkesës disa javë më parë u dogj i vetmi impiant për ndarjen e plehërave. Prokuroria është duke bërë hetime për sabotazh dhe vënie zjarri. “Në këtë gjendje emergjence kriminelët e marrin me erë që mund të bëjnë bizneset e tyre,” tregon Massimiliano Corsano, nga njësia speciale karabiniere për mbrojtjen e ambientit. «Më parë djegia e një toni lëndësh plastike kushtonte 60 ose 70 euro. Sot, kushton tre herë më shumë. Nuk është çudi që praktikat ilegale janë duke u shtuar.»
Në luftën e përditshme për plehrat, Francesco shpreson që të bëhet një politikë tjetër dhe sërish kazanët e plehrave në rrugë të zbrazen rregullisht. Francesco nuk do të pranojë që rruga për tek kazani i plehrave është torturë dhe që Roma e trajton kaq pa kujdes pastrimin.
Fraksion.com
