Gracka ku Presidenti Meta ka futur veten

Presidenti Ilir Meta duket se ka futur veten në një rreth vicioz, ku ngado që të përplaset, del që ka shkelur Kushtetutën. Meta ka bërë publike një listë me pyetje për Sandër Lleshin, ku bie në sy argumenti se nuk e dekreton atë si ministër të Brendshëm, sepse sipas Presidentit, ai ishte ushtarak aktiv me gradën gjeneral.

Le t’i marrim gjerat me radhë për të kuptuar se si Meta në fakt thjeshtë nuk do të dekretojë Lleshin si ministër duke tentuar të mbjellë artificialisht një krizë institucionale që ja ka vënë në dukje edhe SHBA me BE-në.

Së pari, Meta nuk e ka shprehur as në shkresën zyrtare drejtuar kryeministrit, as në takimin e zhvilluar me Ramën, as në takimin e zhvilluar me Lleshin, shqetësimin se një kandidat për ministër nuk duhet të jetë ushtarak aktiv. 7-ditëshin e parë kur Meta nuk dekretoi Lleshin, ka patur vetëm një argument i cili ishte: Nuk kam krijuar bindjen e plotë që të dekretoj zotin Sandër Lleshi si ministër të Brendshëm.

Por pasi kjo shkelje kushtetuese u konsumua dhe Rama i çoi sërish për dekretim emrin e Lleshit bashkë me informacionet që do të bindnin Presidentin, Meta doli me teorinë e re, që kandidaturën e Ramës  e pengonte fakti që sipas tij, ishte ushtarak aktiv.

Ka disa gjëra që duhen sqaruar njëherë e mirë për të kuptuar më qartë se Meta nuk ka hallin e Kushtetutës (nëse ka akoma nga ata që thonë ndryshe), por hallin politik të opozitës ku ai familjarisht bën pjesë.

Së pari, është e vërtetë që deri në maj të vitit 2013-të, Sandër Lleshi ka qenë në punë si ushtarak, me gradën gjeneral . Por në  maj të vitit 2013, ai është nxjerrë në lirim me dekret nga Presidenti i kohës, Bujar Nishani. Ky propozim është bërë nga ish-ministri i Mbrojtjes, Arben Imami me urdhër  Nr. 1093 dt. 27. 05. 2013. Vendimi i Presidentit është marrë më datë 21 maj të vitit 2013 dhe në të argumentohet se Sandër Lleshi, lirohet nga detyra e Zëvëndësshefit të Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura. Po ashtu ai është nxjerrë në lirim dhe nga funskioni i Gjeneralit të Brigadës.

Në 21 Maj 2013 Presidenti Nishani dekreton lirimin nga detyra të Zëvendësshefit të Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura dhe daljen në lirim, Gjeneral Brigade Sandër Ndue Lleshi.

Pra, që këtu debati i ngritur nga Meta mbyllet.  Sepse Lleshi duhet të dekretohej sërish nga Presidenti që të kthehej si ushtarak në shërbim. Këtë ai mesa duket se ka dashur, ndaj edhe pse ka fituar gjyqin, duket se i ka dhënë fund karrierës si ushtarak me vullnetin e tij të plotë.

Por pas kërkesës së Metës, Lleshi ka shkuar edhe më tej duke i nisur Metës një kërkesë për ç’dekretim, meqë ky i fundit mendon se ai është akoma aktiv. Në fakt kjo është një situatë qesharake për një president, pasi edhe këtu ai i ka ngritur një kurth vetes. Paradoksalisht, Meta edhe këtu ka rënë me këmbët e veta, sepse nuk mund të ç’dekretojë një gjeneral që nuk është dekretuar si i tillë.

I tillë ishte edhe rasti i kolonel Dritan Demirajt, i cili ishte ushtarak i liruar nga detyra dhe u dekretua nga Nishani si ministër i propozuar nga Lulzim Basha në zgjedhjet e 2017-tës.

Por si për të treguar se sa ngushtë është zënë me lojën politike që hapi vetë, Meta ka dekretuar si kandidaturë për KLSH, gjyqtaren e Kushtetueses, Vitore Tusha. Por pyetja që shtrohet është: Po Vitorja që është në një pozicion të lartë, a nuk duhet të japë dorëheqjen përpara se të dekretohet?

Në fakt as Lleshi (edhe sikur të ishte ushtarak aktiv), as Tusha, nuk duhet të japin dorëheqjen, deri në momentin që marrin besimin e parlamentit. Nëse parlamenti i beson, ateherë ata japin dorëheqjen përpara se të bëjnë betimin në Kushtetutë. Presidenti është në fakt thjeshtë një noter, një formalitet që duhet kryer për hir të kortezisë. Thënë këtë, del edhe njëherë që Meta nuk e dekreton Lleshin jo se e pengon Kushtetuta, sepse kjo e fundit nuk i jep tagër të mos dekretojë, por thjeshtë se nuk do që vendi të ketë ministër të Brendshëm, ose, siç thuhet në korridoret mediatike, kërkon ndonjë pazar nga Rama.

Meta është zënë mat, tamam siç Rama thotë se është politka. E ndoshta ky ka qenë shahu mat më i thjeshtë i bërë ndonjëherë, pasi lojtari Meta ka bërë vetë çdo lëvizje gabim, vetëm për të ngjizur krizë aty ku nuk ka dhe për t’i shërbyer familjes së tij politike./Lexo.al