Siria: Kush duhet fajësuar për luftën?

Al-Assad vazhdon të forcojë kontrollin e tij mbi Sirinë, ndërsa qytetet më të mbajtura në opozitë bien për qeverinë dhe aleatët e saj.

Pas shtatë viteve të konfliktit, kostoja njerëzore e luftës në Siri ka qenë e rëndësishme. Vlerësimet e fundit nga Observatori Sirian për të Drejtat e Njeriut (SOHR) dhe Agjencia e Kombeve të Bashkuara për Refugjatët (UNHCR) sugjerojnë se pesë milionë sirianë kanë ikur nga vendi dhe qindra mijëra janë vrarë në një konflikt që ka përfshirë shumë aktorë të huaj, përfshirë Rusinë Shtetet e Bashkuara dhe Iranin.

Alexey Khlebnikov i Këshillit të Çështjeve Ndërkombëtare ruse, thotë se ndërhyrja e Rusisë ka qenë një sukses në synimin e saj për të mbështetur regjimin sirian dhe për “eliminimin e kredibilitetit të terroristëve”.

Që nga bashkimi me luftën në vitin 2015, ushtria e Rusisë ka ndihmuar qeverinë e Asadit të kërkojë rreth 85 përqind të territoreve të mbajtura nga grupet e opozitës, sipas zyrtarëve ushtarakë rusë që u thanë gazetarëve në shtator 2017.

Organizata të tilla si Human Rights Watch (HRW) dhe Amnesty International kanë thënë se të gjitha palët në konfliktin sirian kanë kryer krime të të drejtave të njeriut, por se qeveria siriane është përgjegjëse për shumicën dërrmuese.

Kur u pyetën nëse Assad dhe mbështetësit e tij rusë dhe iranianë tani mund të kërkojnë fitore, Jarrah thotë “nëse do të thonim se fitimi i ndeshjes ishte përmbushja e aspiratave të popullit të Sirisë, atëherë kjo nuk do të ishte kështu”.

Raportet e viktimave të konsiderueshme civile kanë bërë që shumë të kritikojnë sjelljen e Rusisë në luftë, së fundmi janë veprimet në Idlib dhe Ghouta Lindore. Zyrtarët e lartë të OKB-së për të drejtat e njeriut kanë thënë se granatimet pa dallim mund të përbëjnë krime lufte.

“Viktimat civile mund të jenë pjesë përbërëse e strategjisë së saj”, thotë bashkëpunëtor i lartë në Institutin Brookings Mara Karlin, i cili shërbeu si zyrtar i lartë i Pentagonit nën ish Presidentin e SHBA-ve, Barak Obama. “Ushtria e Rusisë është përpjekur të përdorë Sirinë si bazë beteje taktike dhe operacionale për të provuar armët e saj”, tha Karlin.

Khlebnikov e hedh poshtë këtë. “Rusia, që nga përfshirja e saj ushtarake, nisi njëkohësisht të lejonte këtë proces pajtimi brenda Sirisë,” thotë ai, duke treguar për negociatat që po ndodhin në kryeqytetin e Kazakistanit Astana, është një mjet i ri me të cilin komandantët në terren kanë qenë në gjendje të ulen së bashku dhe të flasin/ Rami Jarrah, gazetar sirian